ACTUS REPARATIONIS PRO DELICTIS ABERROSEXUALIBUS A SACERDOTIBUS PATRATIS ATQUE AB EPISCOPIS ABDITIS

Transcripción

1 ACTUS REPARATIONIS PRO DELICTIS ABERROSEXUALIBUS A SACERDOTIBUS PATRATIS ATQUE AB EPISCOPIS ABDITIS iuxta usum cappellæ gregorianæ s. cæciliæ olim xicatunensis

2

3 ACTUS REPARATIONIS PRO DELICTIS ABERROSEXUALIBUS A SACERDOTIBUS PATRATIS ATQUE AB EPISCOPIS ABDITIS iuxta usum cappellæ gregorianæ s. cæciliæ olim xicatunensis Die convenienti, maximopere singulis primis feriis V mensis, hora competenti, ad instar privati exercitii, genibus flexis ac contrito corde, hæc formula recitetur, quæ in subsequentis foliis a pag. 5 idiomatibus vernaculis divulgatur. Peracta recitatione, dicuntur Litaniæ sanctorum, in quibus bis dicitur invocatio Ut Ecclésiam tuam sanctam régere et conserváre dignéris, te rogámus audi nos. Dictis Litaniis, dicitur : Pater noster, et secreto prosequitur. Postea, dicitur : v. Et ne nos indúcas in tentatiónem. r. Sed líbera nos a malo. Psalmus 105, E T ir-ri-ta-vé-runt é-um ad áquas contra-di-cti- ó- nis : et ve-xá-tus est Mó- y-ses própter é- os : * quia ex- a- cerba- vé-runt spí-ri-tum é- ius. 2. Et distínxit in lábiis súis : * non disperdidérunt géntes quas díxit Dóminus íllis. 3. Et commísti sunt inter géntes : et didicérunt ópera eórum : et serviérunt sculptílibus eórum : * et fáctum est íllis in scándalum. 4. Et immolavérunt fílios súos : * et fílias súas dæmóniis. 5. Et effudérunt sánguinem innocéntem : sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum : * quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan. 6. Et infécta est térra in sanguínibus : et contamináta est in opéribus eórum : * et fornicáti sunt in adinventiónibus súis. 7. Et irátus est furóre Dóminus in pópulum súum : * et abominátus est hæreditátem súam. 8. Et trádidit éos in mánus géntium : * et domináti sunt eórum qui odérunt éos.

4 [4] Actus reparationis pro delictis aberrosexualibus 9. Et tribulavérunt éos inimíci eórum : et humiliáti sunt sub mánibus eórum : * sæpe liberávit éos. 10. Ipsi autem exacerbavérunt éum in consílio súo : * et humiliáti sunt in iniquitátibus súis. 11. Et vídit cum tribularéntur : * et audívit oratiónem eórum. 12. Et mémor fúit testaménti súi : * et pœnítuit éum secúndum multitúdinem misericórdiæ súæ. 13. Et dédit éos in misericórdias : * in conspéctu ómnium qui céperant éos. 14. Sálvos nos fac, Dómine Déus nóster : * et cóngrega nos de natiónibus : 15. Ut confiteámur nómini sáncto túo : * et gloriémur in láude túa. 16. Benedíctus Dóminus Déus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum : * et dícet ómnis pópulus : Fíat, fíat. 17. Glória Pátri, et Fílio, * et Spirítui Sáncto. 18. Sicut érat in princípio, et nunc, et sémper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. Statim dicitur : v. Custódi me, Dómine, de manu peccatóris. r. Et ab homínibus iníquis éripe me. v. In salutári túo ánima méa. r. Et in vérbum túum sperávi. v. Lætábitur iustus cum víderit vindíctam. r. Manus suas lavábit in sánguine peccatóris. v. Confitémini Dómino quóniam bónus. r. Quóniam in sǽculum misericórdia éius. v. Fíat pax in virtúte túa. r. Et abundántia in túrribus túis. v. Adiuva nos, Déus, salutáris nóster. r. Et propter honórem nóminis túi, Dómine, líbera nos. v. Sálvum fac pópulum túum, Dómine. r. Et bénedic hæreditáti túæ. v. Dómine, exáudi oratiónem méam. r. Et clámor méus ad te véniat. v. Dóminus vobíscum. r. Et cum spíritu túo. Orémus. eus, refúgium nostrum et virtus : adésto piis Ecclésiæ tuæ précibus, auctor ipse D O pietátis, et præsta ; * ut quod fidéliter pétimus, efficáciter consequámur. mnípotens sempitérne Deus, cuius spíritu totum corpus Ecclésiæ sanctificátur et régitur : exáudi nos pro univérsis Ordínibus supplicántes ; * ut grátiæ tuæ múnere, ab ómnibus tibi grádibus fidéliter serviátur. E cclésiæ tuæ, quǽsumus, Dómine, preces placátus admítte : ut destrúctis adversitátibus et erróribus univérsis, * secúra tibi sérviat libertáte. O mnípotens sempitérne Deus, qui facis mirabília magna solus : præténde super fámulos tuos, et super congregatiónes illis commíssas, spíritum grátiæ salutáris ;

5 a Sacerdotibus patratis atque ab Episcopis abditis [5] * et ut in veritáte tibi compláceant, perpétuum eis rorem tuæ benedictiónis infúnde. D eus, largítor pacis et amátor caritátis : da fámulis tuis veram cum tua voluntáte concórdiam ; * ut ab ómnibus, quæ nos pulsant, tentatiónibus liberémur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, * qui tecum vivit et regnat per ómnia sǽcula sæculórum. r. Amen. Et aspergatur aqua benedicta. FORMULA ACTUS REPARATIONIS I esu dulcíssime, summe et ætérne Sacérdos, bone et miséricors Pastor, cuius sacrosánctum, institútum ut viri idónei líberam servitútem tuis offíciis semper exhíberent, atque ad Sanctam Matrem Ecclésiam regéndam gregi tuo digne præéssent, sacerdótium, tanta despiciéntia, contemptióne, deceptióne, præsumptióne, impunitáte, irreverentíssime attentátur, en nos, ante conspéctum tuum humíllime provolúti, tam nefáriam hóminum socórdiam iniuriásque, quibus úndique Ecclésia tua sancta afflígitur, peculiári honóre resarcíre conténdimus. Attamen mémores tantæ nos quoque indignitátis non expértes aliquándo fuísse, ut hanc iniquitátem ali inspícimus, indéque vehementíssimo dolóre commóti, tuam ínprimis misericórdiam nobis implorámus, parátis, voluntária expiatióne compensáre flagítia non modo quæ ipsi patrávimus, sed étiam illórum, qui, vel, in sua potestáte obcæcáti, ecclesiástico offício abuténtes, venerándum Ecclésiæ cánonum corpus catecheseósque compéndium subvertérunt, vel, in sua supérbia obduráti, longe a via salútis aberrántes, tibi rectóri ducíque animárum dispensándo curam obœdíre dectréctant, vel, in sua turpitúdine obstináti, ordinatiónis promíssa conculcántes, suavíssimum tuæ legis iugum excussérunt. Quæ abominánda crímina, cum univérsa expiáre conténdimus, tum nobis síngula resarciénda propónimus : tantas corruptélæ pédicas innocéntium ánimis instrúctas ; damnabilióres christiánæ honestátis deféctus morúmque lapsus in cléricis subórtos ; horrénda arcanáque vítia, inordinátos tolerántia actus, efformándis apud seminária ordinándis, ótio consortióque inhonésto inculcáta ; illícitas deliberatásque redinterpretatiónes contra sacerdotálem obligatiónem de vita cœlibi et virgináli castimónia fabricátas ; abúsus sexuáles a sacerdótibus tuis ac presbytéribus, frátribus quoque religiósis, in púeros et adulescéntes eórum custódiæ concréditos, patrátos ; puniénda postrémo sóntium delícta, ab ordináriis eórum ac præpósitis, epíscopis tuis ac pontifícibus, antistítibus nostris ac præsúlibus, ábdita, ut ipsi iúvenes, psýchica et moráli integritáte violáta, maiórem afflictiónem, vita perduránte, pateréntur. Quæ útinam crímina sánguine ipsi nostro elúere possémus! Intérea, quia hæc exsecrándæ culpæ insígnem sacerdótii dignitátem contémnent, sublímem Ecclésiæ splendórem disfígurant, omnipoténtem ínsuper Déum offéndunt, ad violátum divínum honórem resarciéndum, quam tu olim Patri in Cruci satisfactiónem obtulísti, quamque

6 [6] Actus reparationis pro delictis aberrosexualibus quotídie in altáribus renováre pergis, hanc eándem nos tibi præstámus, cum Vírginis Matris, ómnium Sanctórum, piorúmque quoque fidélium expiatiónibus coniúnctam, ex ánimo spondéntes, cum tantam nostram tuórum præceptórum neglegéntiam ac talis institúti incúriam, firma fide, cándidis vitæ móribus, perfécta legis evangélicæ, caritátis potíssimum, observántia, quantum in nobis erit, grátia tua favénte, nos esse compensatúros, tum diabólicas iniúrias tuis innocéntibus inferéndas prohibitúros, et quam plúrimos potuérimus ad sanctam vitæ conversátionem in te convocatúros. Ideo, parce, Dómine, parce pópulo tuo, et avérte iram tuam a nobis, quibus sæpe ad vindíctam provocátus es. Súscipe, ígitur, Cor Iesu Sacratíssimum, reparatiónis actiónes univérsæ fidélium tuórum famíliæ, quæ in fide Ecclésiæ tuæ enutríta, fídei thesáurum, te auctóre, mirabíliter servávit, et contra omnis géneris insídias custodívit. Tibi étiam, Immaculáta Virgo María, Mater Dei, Mater et Ecclésiæ, Regína cœli et terræ, tuo Cordi immaculáto, gravi hoc témpore de rebus hóminum gestis, concrédimus nos ac commendámus, una non tantum cum Ecclésia sancta univérsa, mýstico tui Fílii córpore, in tantis pártibus scandalizáta tantísque modis tribuláta, sed étiam cum univérso orbe terrárum, pervérsis allectatiónibus subiugáto, illecebrósis obscœnitátibus sedúcto, contranaturálibus cupidínibus depraváto, effrænáta impudicítia infirmáto. Te commóveant tantæ ruínæ moráles nos circumdántes ; tanti dolóres infántium innocéntium ; tantæ vitæ a flósculo vulnerátæ ; tantæ fidéles in agoníam facti ; tantæ ánimæ in perículo ætérnæ perditiónis impúlsæ. Eia, ergo, Mater misericórdiæ, pro nobis a Deo grátias ímpetra, quæ statim corda hóminum obduráta convértere, quæque paulátim ánimas innocéntium afflíctas consanáre possint. Tu, spéculum iustítiæ, remédium vulnerátis dona opportúnum, libídinem peccántium cóntere immódicam. Tu, sedes sapiéntiæ, desidérium in nobis éxcita compatiéndi, iustítiam et nobis osténde divínam. O Ioseph castíssime, ad te páriter in hac tribulatióne nostra confúgimus, atque patrocínium tuum fidénter expóscimus. Réspice, O Custos providentíssime divínæ Famíliæ, ad hæreditátem, quam Iesus Christus acquisívit Sánguine suo, et tuére sóbolem, quam ipse sibi elégit ; próhibe a nobis omnem harum corruptelárum luem ; necessitátibus nostris, præsértim vulneratórum vulnerabiliúmque, tua virtúte et ope succúrre ; in hoc nostro aliorúmque certámine malígnos contra hóstes Ecclésiæ, patérna tua caritáte, e cœlo adésto. Auxílium tuum, O Protéctor benigníssime univérsæ Ecclésiæ, súpplices nobis implorámus, ómnibus et síngulis Dei fámulis, tum pontifícibus et presbytéribus, cum láicis, qui his damnándis scándalis, his deplorándis iniúriis, his detestándis fráudibus, per quas potestátes tenebrárum procúrant ut Ecclésia sancta Dei lædátur, pro víribus, reluctámur. Súscipe, dénique, nos, O beatíssime Ioseph, Sponsæ tuæ perpétuo sanctíssimæ donándos, cuius precatiónibus peculiárem hunc actum coniúngimus, ut, intercedénte eadem Reparatríce, dilectíssimus Dei Fílius, voluntárium huius expiatiónis obséquium excípiat, nosque in offício Deíque servítio fidíssimos ad mortem usque vellet, magno illo perseverántiæ múnere, continére, ut ad illam tandem pátriam perveniámus omnes, ubi idem Dóminus noster Iesus Christus, cum Patre et Spíritu Sancto, vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen. Peracta recitatione, dicuntur Litaniæ sanctorum, in quibus bis dicitur invocatio Ut Ecclésiam tuam sanctam régere et conserváre dignéris, te rogámus audi nos. Reliqua aguntur ut in pag. [3]

7 a Sacerdotibus patratis atque ab Episcopis abditis [7] FORMULA HISPANICA O dulcísimo Jesús, sumo y eterno Sacerdote, buen y misericordioso Pastor, cuyo sacrosanto sacerdocio, instituido para que varones idóneos siempre libremente cumpliesen el servicio en vuestros oficios, y dignamente encabezasen vuestra grey en el gobierno de la Santa Madre Iglesia, se ha agredido irreverentemente con desdén, menosprecio, desengaño, presunción, e impunidad!, vednos postrados humildísimamente ante Vos, para reparar, con especiales homenajes de honor, la frialdad indigna de los hombres y las injurias con que, en todas partes, afligen vuestra Santa Iglesia. Mas recordando que también nosotros alguna vez nos manchamos con tal indignidad, debido a la cual la percibimos esta iniquidad aumentarse, de la cual nos dolemos ahora vivamente, deseamos, ante todo, obtener para nuestras almas vuestra divina misericordia, dispuestos a reparar, con voluntaria expiación, no sólo nuestros propios pecados, sino también los de aquellos que, enceguecidos en su poder, aprovechándose del oficio eclesiástico, han desbaratado la venerable suma de cánones y catecismo de la Iglesia; y endurecidos en su soberbia, alejándose del camino de la salvación, no quieren obedeceros como a Maestro y Guía en el cumplimiento del oficio de cura de almas; y obstinados en su torpeza, conculcando las promesas de ordenación, han sacudido el suavísimo yugo de vuestra ley. Nosotros queremos expiar todos y cada uno de tan abominables pecados, especialmente tantas asechanzas tendidas contra las almas inocentes; los peores defectos en la cristiana moral, así como los fallos de buenas costumbres, suscitados entre los clérigos; los horrorosos y secretos vicios, cuales resguardan los actos desordenados, inculcados por el ocio y la compañía deshonesta, en los alumnos de los seminarios que van a recibir el orden sagrado; las ilícitas e intencionadas interpretaciones fabricadas en contra de la obligación sacerdotal de vivir la vida célibe y la castidad virginal; los abusos sexuales perpetrados por vuestros sacerdotes y presbíteros, también por hermanos religiosos, en niños y adolescentes confiados a su cuidado; y, en fin, los punibles delitos de los culpables, encubiertos por sus ordinarios y prepósitos, por vuestros obispos y pontífices, por nuestros prelados y jerarcas, que los mismos jóvenes, violada la integridad física y moral, sufrieran mayor desconsuelo por el resto de la vida. Ojalá que nos fuese dado lavar tantos crímenes con nuestra propia sangre! Mas, entre tanto, pues estas culpas execrables desprecian la dignidad insigne del sacerdocio, deslustran el sublime esplendor de la Iglesia, y ofenden sobre todo a Dios todopoderoso, como reparación del honor divino conculcado, uniéndola con la expiación de la Virgen vuestra Madre, de los Santos y de las almas buenas, Os ofrecemos la satisfacción que Vos mismo ofrecisteis un día sobre la cruz al Eterno Padre y que diariamente se renueva en nuestros altares, prometiendo de todo corazón que, en cuanto nos sea posible y mediante el auxilio de vuestra gracia, repararemos la negligencia nuestra hacia vuestros mandamientos, y la indiferencia de las almas hacia vuestro sacerdocio, oponiendo la firmeza en la fe, la inocencia de la vida y la observancia perfecta de la ley evangélica, sobre todo de la caridad, mientras nos esforzamos además por impedir que sean injuriados vuestros inocentes y por atraer a cuantos podamos

8 [8] Actus reparationis pro delictis aberrosexualibus para que se conviertan a la santa conversación de la vida en Vos. Pues, perdonad, O Señor, perdonad a vuestro pueblo, y apartad vuestra ira de nosotros, los quienes a menudo Os provocamos a la venganza. Recibid, por lo tanto, O Sacratísimo Corazón de Jesús, los desagravios de la familia universal que forman vuestros fieles, la cual alimentada en la fe de vuestra Iglesia, como Vos lo mandáis, ha conservado admirablemente el tesoro de la fe, y lo ha guardado contra todas maneras de asechanzas. A vos también, O Inmaculada Virgen María, Madre de Dios y Madre de la Iglesia, Reina del cielo y de la tierra, en este tiempo trágico de la historia humana, a vuestro Inmaculado Corazón, nos entregamos y nos encomendamos, no sólo en unión con la Santa Iglesia, cuerpo místico de vuestro Hijo, en tantas partes escandalizada y de tantos modos atribulada, sino también con todo el mundo, sojuzgado por afecciones perversas, seducido por obscenidades conquistadoras, depravado por deseos contranaturales, debilitado por impudicia desenfrenada. Que os conmuevan tantas ruinas morales que nos rodean; tantos dolores de niños inocentes; tantas vidas heridas en flor; tantos fieles agonizantes; tantas almas en peligro de perderse eternamente. Ea, pues, O Madre de misericordia, impetradnos de Dios las gracias que pueden convertir en un momento los corazones endurecidos de los hombres, y sanar poco a pocos las almas adoloridas de los inocentes. Vos, O Espejo de la Justicia, dad remedio oportuno a los malheridos, quitad las excesivas apetencias a los pecadores. Vos, O Sede de la Sabiduría, fomentad en nosotros el deseo de la compasión, y mostrad a nosotros la justicia de Dios. Igualmente a vos, O castísimo San José, acudimos en nuestra tribulación, y solicitamos también confiados vuestro patrocinio. Ved, O providentísimo Custodio de la Sagrada Familia, a la herencia que con su Sangre adquirió Jesucristo, y proteged la descendencia que por sí Él escogió; apartad de nosotros toda mancha de estas corrupciones; socorred, con vuestro poder y auxilio, nuestras necesidades, sobre todo las de los víctimas y de los desamparados; asistidnos desde el cielo, con vuestro paterno amor, en esta lucha propia y ajena contra enemigos malignos de la Iglesia. Suplicando, O benignísimo Protector de la Iglesia universal, deseamos conseguir vuestro auxilio para nuestras almas, para todos y cada uno de los siervos de Dios, tanto pontífices y presbíteros, como legos, quienes oponemos resistencia en cuanto podamos a estos escándalos condenables, a estos ultrajes deplorables, a estos engaños detestables, mediante los cuales procuran las potestades de las tinieblas a dañar a la Santa Iglesia de Dios. Recibidnos, en fin, O bienaventurado San José, y dedicadnos eternamente a vuestra Santísima Esposa, con cuyos especiales desagravios de honor unimos los nuestros, para que el queridísimo Hijo de Dios, por intercesión de la misma Reparadora, reciba este voluntario acto de reparación, y nos conceda que seamos fieles a los mandatos y al servicio de Dios hasta la muerte, otorgándonos el gran don de la perseverancia, con el cual lleguemos todos felizmente a la gloria, donde el mismo Jesucristo nuestro Señor, en unión del Padre y del Espíritu Santo, vive y reina, Dios por todos los siglos de los siglos. Amén. Peracta recitatione, dicuntur Litaniæ sanctorum, in quibus bis dicitur invocatio Ut Ecclésiam tuam sanctam régere et conserváre dignéris, te rogámus audi nos. Reliqua aguntur ut in pag. [3]

9 FORMULA ANGLICA O sweet Jesus, supreme and eternal Priest, good and merciful Shepherd, Whose most holy priesthood, instituted in order for qualified men to always freely render service in Thy offices, and worthily guide Thy flock in the governance of Holy Mother Church, is most irreverently assaulted by so much despise, contempt, deception, presumption, and impunity, behold us most humbly prostrate before Thee, eager to repair by a special act of homage the cruel indifference and injuries, by which Thy Holy Church is everywhere afflicted. Mindful alas! that we ourselves have had a share in such great indignities, owing to which we now witness this wickedness fostered, which we now deplore from the depths of our hearts, we humbly ask Thy pardon and declare our readiness to atone by voluntary expiation not only for our own personal offences, but also for the sins of those, who, beclouded in their power, exploiting their ecclesiastic office, have undermined the venerable wholeness of canon law and catechism guarded by the Church; and, hardened in their pride, straying far from the path of salvation, refuse to obey Thee, their Master and Guide, in the discharge of the care of souls; and, obstinate in their turpitude, renouncing the vows of their ordination, have cast off the sweet yoke of Thy law. Resolved to expiate each and every deplorable outrage committed against Thee, we are now determined to make amends for so many foul seductions laid to ensnare the feet of the innocent; for the damnable defects in Christian modesty, for lapses in morals as well, widespread amongst clerics; for the horrifying and arcane vices, which abet disordered acts, inculcated by dishonourable leisure and company amongst those being formed in seminaries to receive holy orders; for the illicit and deliberate interpretations fabricated against the priestly obligation to a celibate life and a virginal chastity; for the sexual abuses perpetrated by Thy priests and ministers, likewise by religious brethren, on children and adolescents entrusted to their care; and, finally, for the punishable delicts of the guilty, concealed by their ordinaries and superiors, Thy bishops and pontiffs, our prelates and hierarchs, that the very young themselves, their physical and moral integrity violated, suffer greater affliction through the rest of their life. Would, O divine Jesus, we were able to wash away such abominations with our own blood. Meanwhile, for these loathsome faults deride the singular dignity of the priesthood, disfigure the sublime splendour of the Church, and offend, above all, almighty God, we now offer, in reparation for these violations of Thy divine honour, the satisfaction Thou didst once make to Thy eternal Father on the cross and which Thou dost continue to renew daily on our altars; we offer it in union with the acts of atonement of Thy Virgin Mother and all the Saints and of the pious faithful on earth; and we sincerely promise to make recompense, as far as we can with the help of Thy grace, for all indifference against Thy holy priesthood and for the neglect of Thy precepts we and others have committed. Henceforth we will live a life of unwavering faith, of purity of conduct, of perfect observance of the precepts of the gospel and especially that of charity. We promise to the best of our power to prevent others from harming Thy ina Sacerdotibus patratis atque ab Episcopis abditis [9]

10 [10] Actus reparationis pro delictis aberrosexualibus nocent children, and to bring as many as possible to a holy conversation of life in Thee. Therefore, spare, O Lord, spare Thy people, and turn off Thy anger from us, by Whom Thou art provoked unto vengeance. Receive, therefore, O Most Sacred Heart of Jesus, these acts of reparation of the entire family of Thy faithful, which, nourished in the faith of Thy Church, according to what Thou commandest, hath kept the treasury of faith, and hath guarded it against all manner of snares. To thee, as well, O Immaculate Virgin Mary, Mother of God and Mother of the Church, Queen of Heaven and Earth, to thy Immaculate Heart, in this tragic hour of human history, we entrust and commend ourselves, together not only with the entire Holy Church, the mystical body of thy Son, scandalised in so many parts, and tormented in so many ways, but also with the whole world subdued by perverse affections, seduced by enticing obscenities, depraved by hankerings against nature, enfeebled by unbridled unchastity. May thou be moved by so much moral degradation around us; by so much sorrow of innocent children; by so many lives wounded in the flower of youth; by so many faithful troubled; by so many souls in the danger of eternal loss. Obtain, then, O Mother of mercy, those graces, which can convert in an instant the hardened hearts of men, and gradually heal the afflicted souls of the innocent. Thou, O Mirror of Justice, grant opportune remedy to the wounded, crush the excessive passions of sinners. Thou, O Seat of Wisdom, kindle in us the desire for compassion, and show unto us the justice of God. To thee, likewise, O most chaste Saint Joseph, do we have recourse in our tribulation, and confidently invoke thy patronage also. Behold, O Most watchful Guardian of the Holy Family, upon the inheritance which Jesus Christ hath purchased by His Blood, and protect the people which He hath chosen for Himself; keep far from us all blight of these corruptions; succour our needs, especially the needs of the victims and the vulnerable, by thy power and strength; assist us from Heaven, with thy fatherly charity, in this battle which we and others wage against the wicked enemies of the Church. Suppliant, O most benignant Protector of the universal Church, we beseech for ourselves thy assistance, for each and every of the servants of God, priests and bishops and layfolk we be, who strive to the best of our strengths against these damnable scandals, these deplorable injuries, these detestable deceits, by which the powers of darkness purpose to damage the Holy Church of God. Receive us, at last, O most blessed Saint Joseph, and forever dedicate us to thy most holy Spouse, with whose prayers we unite our special act of homage, that the most beloved Son of God, through the intercession of the Blessed Virgin, our very model in reparation, mayeth deign to receive the voluntary offering we make of this act of expiation; and by the crowning gift of perseverance keep us faithful unto death in our duty and the allegiance we owe to God, so that we may all one day come to that happy home, where our very Lord Jesus Christ, with the Father and the Holy Ghost liveth and reigneth God, in the ages of the ages. Amen. Peracta recitatione, dicuntur Litaniæ sanctorum, in quibus bis dicitur invocatio Ut Ecclésiam tuam sanctam régere et conserváre dignéris, te rogámus audi nos. Reliqua aguntur ut in pag. [3]

11 a Sacerdotibus patratis atque ab Episcopis abditis [11] FORMULA TAGALICA O Katamistamisang Jesús, Kataastaasa t Walanghanggang Sacerdote, Mabuti t Maawaing Pastor, na ang sangkapariang Iyong itinalaga, upang ang karapatdapat mula sa hanay ng kalalakihan ay malayang mamalagi sa paglilingkod sa Iyong mga gawain, at huwarang mamuno sa Iyong rebaño sa pamamahala ng Santa Madre Iglesia, ay walang pakundangang kinukubkob, sa udyok ng pagkamuhi, paghamak, panlilinlang, pangangahas, at pananalig sa kawalang-kaparusahan, tunghayan Mo kami ngayong buong pagpapakumbabang nagpapatirapa sa Iyong harapan, upang magbayadpuri sa pamamagitan ng katatangitanging gawain ng pagpaparangal, sa lahat ng malulupit na upasala t pagwawalangbahalang mula sa lahat ng dako y humahapis sa Iyong Santa Iglesia. Datapuwa t sapagka t naaalaala namin na kami rin ay nakibahagi sa napakaraming kadustaan, yamang nasasaksihan namin ngayon ang paglaganap ng kabuktutang ito, bagay na sukdulang bumabalisa sa amin ngayon, unang-una muna y sinasamo namin ang Iyong dakilang awa alang-alang sa aming ngayo y handang tumbasan sa pamamagitan ng kusang pagbabayad-puri ang mga kalapastanganan, hindi lamang yaong kinapal namin, kundi maging mandin yaong isinakatuparan nila, na yamang sila y binulag na ng kapangyarihan, sa pagmamalabis nila sa tungkuling ipinagkatiwala sa kanila y nilugmok nila ang kabagsikan ng kagalanggalang na mga batas at aral na pinangangalagaan ng Santa Iglesia; na yamang sila y pinagmatigas na ng pagmamapuri, sa malaon na nilang paglihis mula sa landas ng kaligtasa y tumatanggi silang tumalima sa Iyo na Panginoo t Patnubay, sa pagtupad sa tungkulin nilang kalingain ang mga kaluluwa; na yamang sila y sinalahilo na ng kabulukan, sa pagbali nila sa kanilang mga pangako noong sila y tumanggap ng orden ay itinakwil ang katamistamisang pasanin ng Iyong batas. Ninanais naming pagbayarang-puri ang lahat at ang bawat isang kalapastanganang nararapat pagsisihan at pagbayaran: ang mga tanikala ng kalaswaang inilatag upang silain ang kaluluwa ng mga musmos; ang mga kasumpasumpang pagkalugso ng pamumuhay cristiano, maging mandin ang pagkabagbag ng mabubuting kaugalian, mga kasawiang nagkakaanyo ngayon sa hanay ng sangkaparian; ang kasindaksindak at kalihimlihim na mga kalupaang pumapatnugot sa mga gawaing di matuwid, bagay na ipinagpipilitan ng libanga t pakikihalubilong tinakasan ng karangalan, sa maling ikapagpapanuto ng mga sinasanay sa seminario upang tumanggap ng orden; ang mga pagtatalastas na sadyang lumalabag sa katurua t naglalayong baluktutin ang katungkulan ng sangkapariang mamuhay nang walang kabiyak at walang malay sa kahalayan; ang mga paglapastangang isinakatuparan ng Iyong sangkaparian, maging mandin ng ibinukod Mong mga lingkod, laban sa mga batang musmos at nagbabagongtaong ipinagkatiwala sa kanilang pangangalaga; at, sa katapusan, ang mga karumaldumal na pagmamalupit ng mga salarin, mga kasalanang inilihim ng kanilang mga pinuno, ang Iyong mga obispo, na aming mga pastor, na dahil dito y matapos malapastangan ang pagkatao t dangal ng mga kabataa y karagdaga t higit na pighati pa ang hahapisin nila habang sila y nabubuhay.

12 [12] Actus reparationis pro delictis aberrosexualibus Mahuhugasan kaya namin ang mga kalapastanganang ito sa pamamagitan ng sarili naming dugo! Samantala, yamang ang karimarimarim na mga kasalanang ito y humahamak sa kadakilaan ng sangkaparian, rumurungis sa ningning ng Santa Iglesia, at, higit sa lahat, kinapopootan ng Dios na makapangyayari sa lahat, alang-alang sa pagbabayad-puri sa nilapastangang karangalan ng Dios, inaalay namin sa Iyo ang siyang karampatang noon ay nakamit Mo na nang ibayubay Ka sa Cruz at magpasahanggang ngayo y patuloy Mong inaalay muli sa araw-araw sa mga dambana, kasama ng mga pagbabayad-puri ng Virgeng Iyong Ina, ng lahat ng mga Banal, at ng mga nananalig na binyagan, habang nangangako kami, sa abot ng aming makakaya, sa pagkasi ng Iyong biyaya puspos ng matatag na pananampalataya, malilinis na kagawian sa pamumuhay, ganap na pagtalima sa batas ng Evangelio, lalung-lalo na niyaong pag-ibig na hindi lang namin pagbabayaran ang pagpapabaya namin at ng ibang tao sa Iyong mga utos, at ang pagtatakwil sa dangal ng sangkapariang Iyong itinatag, kundi ay hahadlangan mandin namin ang mga taong lumalapastangan sa mga musmos Mong anak, at kakabigin namin ang lahat ng makakaya naming kabigin tungo sa pagsisining ng Iyong kaluwalhatian upang sila y mamuhay nang banal sa Iyong piling. Kaya, patawarin Mo, O Panginoon, patawarin Mo ang Iyong bayan, at papaglikatin Mo ang Iyong poot sa amin, na kadalasa y kami pa ang humihimok sa Iyong paghihiganti sa amin. Kaya, tanggapin Mo, O Kabanalbanalang Puso ni Jesús, ang mga pagbabayad-puri na itong kinakapal ng buong angkan ng mga binyagang sumasampalataya sa Iyo, bayang kinandili sa pananampalataya ng Iyong Santa Iglesia, na, alinsunod sa Iyong pinaguutos, ay nag-iingat sa kayamanan ng pananampalataya t nangagalaga rito laban sa lahat ng uri ng mga paninilo. Sa iyo mandin, O Kalinislinisang Virgen María, Ina ng Dios at Ina ng Santa Iglesia, Reina ng langit at lupa, sa Kalinislinisan mong Puso, sa kalunuslunos na panahong ito ng kasaysayan ng sangkatauhan, ipinagkakatiwala t ipinamamanhik namin ang aming mga sarili, hindi lamang kasama ang Santa Iglesia, ang katawang místico ni Cristo, na sa napakaraming dako y binabalisa, at sa napakaraming paraa y nililigalig, kundi kasama mandin ang sandaigdigang inalipin ng nananampalasang mga pagnanasa, inakit ng nakabibighaning mga kalaswaan, pinariwara ng mga silakbo ng lamang salungat sa itinadhana ng kalikasan, at pinahinuhod ng nagmamapusok na bugso ng kalupaan. Nawa y antigin ka ng napakaraming pagkaimbi ng mga magagandang asal na lumiligid sa amin; ng napakaraming pighati ng mga batang musmos; ng napakaraming buhay na nukad pa lang ay lumasap na ng karahasan; ng napakaraming binyagang hinahapis; ng napakaraming kaluluwang nanganganib mapahamak magpasawalanghanggan. Kaya kamtin mo, O Ina ng awa, yaong mga biyayang maaaring sa isang iglap ay bumago sa nagmamatigas na puso ng mga tao, mga biyayang maaaring dahan-dahang lumunas sa namimighating kaluluwa ng mga musmos. O Salamin ng Katarungan, lapatan mo ng kaukulang lunas ang mga nilapastangan, puksain mo ang di-matighaw na pagkauhaw sa laman ng mga makasalanan. O Luklukan ng Karunungan, himukin mo sa aming kalooban ang hangaring makibahagi sa pagdadalamhati ng iba, at ipakita mo mandin sa amin ang katarungan ng Dios. Maging mandin sa iyo, O Kasakdalsakdalang San José, sa aming mga pagdurusa

13 a Sacerdotibus patratis atque ab Episcopis abditis [13] kami tumatakbo, at may pagtitiwala naming hinihingi ang iyong pagtangkilik. Lingapin mo, O Mapagtanod na Tagapangalaga ng Sagrada Familia, ang pamanang tinubos ng Banal na Dugo ni Jesucristo, at ipagsanggalang mo ang angkang hinirang Niya na Kaniya; iwaksi mo kami sa lahat ng kamandag ng kabulukan nitong mababangis na mga kasalanan; sa pamamagitan ng iyong kapangyariha t lakas ay saklolohan mo kami sa aming mga pangangailangan, lalung-lalo na yaong mga pangangailangan ng mga nilapastanga t nanganganib malapastangan; sa pamamagitan ng iyong makaamang pagtangkilik ay kasihan mo kami mula sa langit sa pagpupunyagi namin at ng ibang tao laban sa buktot na mga kaaway ng Santa Iglesia ng Dios. Naninikluhod naming sinasamo, O Mabuting Tagapagtanggol ng buong Santa Iglesia, ang iyong dakilang pagkasi alang-alang sa amin, sa lahat at bawat isang lingkod ng Dios, ang sangkaobispoha t sangkapariang kapisan ang sangkalaykohan, na sa ikapagbabata ng hamak naming lakas ay hinahadlangan namin itong kasumpasumpang mga kahihiyan, itong katangistangis na mga kalapastanganan, itong kasuklamsuklam na mga karayaan, na sa pamamagitan nila y pinagsisikapan nga ng mga kapangyarihan ng karimlan na pinsalain ang Santa Iglesia. Sa kahulihuliha y tanggapin mo kami, O Mapalad na San José, upang maipamanhik mo kami magpasawalanghanggan sa Kabanalbanalan mong Esposa, na sa kaniyang mga panalangi y ibinubuklod namin itong gawain ng aming pagpaparangal, nang sa gayon, sa pamamagitan ng Mahal na Virgen Maríang kapisan namin sa pagpaparangal ito, ang Kamahalmahalang Anak ng Dios ay magpakundangang tanggapin itong handog na kusang pagbabayad-puri, at tulutan kaming sakdal nananalig sa Kaniya, sa pagkasi ng dakilang biyaya ng pag-iimbot, na manatiling tapat sa pagalinsunod at paglilingkod sa Dios hanggang kamatayan, upang kaming lahat, sa huli, ay dumatal sa bahay-ama, kung saan ang Panginoon naming Jesucristo, kasama ng Ama at ng Espíritu Santo, ay nabubuhay at naghahari sa kapanahunan ng mga kapanahunan. Siya nawa. Peracta recitatione, dicuntur Litaniæ sanctorum, in quibus bis dicitur invocatio Ut Ecclésiam tuam sanctam régere et conserváre dignéris, te rogámus audi nos. Reliqua aguntur ut in pag. [3]

14 [14] Actus reparationis pro delictis aberrosexualibus FORMULA CÆBUANA O Matam-is uyamut nga Jesús, Halangdon uyamut ug Tunhay ng Sacerdote, Maayo ug Maaghup nga Pastor, nga ang balaan uyamut nga pagkapari, nga Imong gitukod aron ang mga takus gikan sa laray sa kalalakin-an sa kanunay mamahimong gawasnong makaalagad sa Imong mga buluhaton, ug sulundong makaagak sa Imong panon diha sa pagdumala sa Santa Madre Iglesia, mapanamastamason uyamut karong ginaasdang, gumikan sa pagbiaybiay, pagtamay, pagpanlimbong, pagpangahas, ug pagsalig sa kawalay silot, tan-awa kami karon nga mapaubsanong nanaghapa sa Imong atubangan, aron magbayad, pinaagi sa hamiling buhat sa pagpasidungog, sa tanang mangtas nga mga pagbiaybiay ug kawalaypagtagad nga gikan sa tanang dapit nagasakit sa Imong Santa Iglesia. Apan tungod kay nakaamgo kami nga kami usab nakig-ambit sa daghanang kasaypanan batok Kanimo, hinungdan nga karon nagasaksi kami sa pagkuyanap niining maong kadautan, nga karon labihang nakatandog sa among mga galamhan, nagapangaliyupo una kami sa Imong halangdong kaluoy alang kanamo nga karon andam motumbas pinaagi sa kinaugalingong pagbuhat ug desagravios sa mga pagpanamastamas nga dili lamang binuhat namo, kundili lakip na kadtong binuhat nila nga gumikan sa pagkabuta na nila sa ilang gahum, sa pagpasulabi nila sa katungdanan nga gituga kanila, gilusno nila ang pangagpas sa talahurong mga balaod ug pagtulon-an nga gitipigan sa Santa Iglesia; gumikan sa pagmatig-a na nila sa ilang pagkamahitas-on, sa dugay nang pagtipas nila gikan sa dalan sa kaluwasan, nagabalibad sila sa pagsunod Kanimo nga Ginoo ug Magtutultol diha sa pagtuman nila sa ilang katungdanan sa pagbaton sa mga kalag; gumikan sa pagkamasinupakon na nila sa ilang kadautan, sa pagsupak nila sa mga saad kaniadtong giordenahan sila, nagasalikway sila sa matam-is uyamut nga yugo sa Imong balaod. Nagatinguha kami nga bayran ang tanan ug ang matag usa nga pagpapanamastamas nga takus pagabasulan ug pagabayran: ang mga talikala sa kaulag nga giandam aron paglit-ag sa mga kalag sa mga wala pay buot; ang talamayon nga pagkawagtang sa cristianos nga kaugmaran, maingon man ang pagkahanaw sa maayong mga pamatasan, katalagman nga karon nagasubang diha sa laray sa mga kaparian; ang makalilisang ug iglililong nga mga kahilay, nga maoy nagapasiugda sa mga binuhatang dili matarung, butang nga ginasilsil sa kalingawan ug pakigsandurot nga walay dungog, alang sa ikahisalaag sa mga ginabansay sulod sa mga seminario aron dumawat sa orden; ang mga pagtuki nga nagatuyo pagsupak sa mga katudloan ug nagatinguha pagbatok sa katungdanan sa mga kaparian sa pagpuyo nga walay asawa ug sa walay bugto nga kaulay; ang mga lawasnong pagpasipala nga gipahinabo sa Imong mga kaparian, maingon man usab sa Imong piniling mga alagad, batok sa mga batang wala pay buot ug nagakahingkod na, nga gitugyan sa ilang pagbaton; ug, sa katapusan, ang mga salaod sa mga sadan nga dugay nang wala pa siloti, mga pagpanampalasang gililong gayud sa ilang mga punoan, ang Imong mga obispo, nga among mga pastor, nga gumikan niini, tapus mapasipad-an ang ilang pagkatawo ug dungog, naghingaping kasubo pa gayud ang alantuson sa mga kabataan samtang sila nabuhi pa.

15 a Sacerdotibus patratis atque ab Episcopis abditis [15] Makahugas kaha ang kaugalingon namong dugo niining mga pagpanamastamasa! Ug, gumikan kay kining tunglohonong mga kalapasan nagatamay man sa kadungganan sa pagkapari, nagaduhig sa katahum sa Santa Iglesia, ug, labaw sa tanan, nakapukaw sa kaligutgut sa Dios nga makagagahum sa tanan, diha man usab, alang sa pagbayad sa gipanamastamasang kadungganan sa Dios, nagahalad kami sa maong katagbawan nga kaniadto giula Mo sa dihang Ikaw midupa sa Cruz ug hangtud karon padayon Nimong ginaula sa matag adlaw diha sa tanang mga altar, uban sa mga buhat sa desagravios sa Virgen nga Imong Inahan, sa tanang mga Santos, ug sa tanang mga tumutoong binunyagan, samtang kami nagasaad usab, nga kutob sa among mahimo, tinabangan sa Imong gracia puno sa malig-ong pagtoo, sa ligdong nga mga pamatasan sa kinabuhi, sa hingpit nga pagtamod sa balaod sa Evangelio, labi na gayud ang gugma nga dili lamang namo pagabayran ang pagpasagad namo ug sa uban pang mga tawo sa Imong mga kasugoan, ug ang pagsalikway sa dungod sa pagkapari nga Imong gitukod, kundili pagababagan usab namo ang ubang tawo nga buot panamastamasan ang pinalangga Mong mga anak, ug pagakabigon namo ang tanan nga mahimo namong makabig padulong sa pagpalandong sa Imong himaya aron sila magpuyo nga mabalaanon diha sa Imong kiliran. Dan, pasayloa, O Ginoo, pasayloa ang Imong katawhan, ug iiway ang Imong kaligutgut kanamo, nga kasagaran kami pa ang nagahagit sa Imong pagpanilot kanamo. Busa, dawata, O Balaan uyamut nga Kasingkasing ni Jesús, kining desagravios sa tibuok nga banay sa mga binunyagang nagasingba Kanimo, nga, minatuto sa pagtoo sa Imong Santa Iglesia, sumala sa Imong ginasugo, mihupot kami sa mga bahandi sa pagtoo, ug mitipig niini batok sa tanang matang sa pagpanglit-ag. Kanimo man usab, O Putli uyamut nga Virgen María, Inahan sa Dios ug Inahan sa Santa Iglesia, Reina sa langit ug yuta, sa Putli uyamut mong Kasingkasing, niining makasubong takna sa kasaysayan sa katawhan, nagatugyan ug nagasalig kami sa among mga kaugalingon, dili lamang uban sa tibuok Santa Iglesia, ang tulukibong lawas ni Cristo, nga ginapakaulawan sa daghanang mga dapit, ug sa daghanang mga paagi ginadaugdaug, kundili uban usab sa tibuok kalibutan nga giulipon sa nagakahiwing mga kailibgon, gibirig sa madanihong mga kahilayan, gisalaag sa lawasnong kahilig nga supak sa gilatid sa kinaiyahan, gigupok sa walay pagpugong nga kahigal. Hinaut unta nga matandog ang imong galamhan niining daghanang mga kalaglagan sa mga maayong pamatasan nga nagapalibot kanamo; sa daghanang kasub-anan sa mga batang wala pay hibangkaagan; sa daghang kinabuhi nga udlot pa gipasipad-an na; sa daghanang binunyagan nga nagpanghingutas, sa daghanang kalag nga nalagmit nga mahisilotan sa walay katapusan. Dan, kab-ota alang kanamo, O Inahan sa kalooy, ang mga gracia nga mahimong mobag-o dihadiha sa mga matig-ang kasingkasing sa mga tawo, ug mahimong inanayng moalim sa mga gisakit nga kalag sa mga bata. O Salamin sa Katarungan, tumugyan ka ug tambal alang sa mga gipanamastamasan, wagtanga ang naghingaping kahidlaw nga lawasnon sa mga masalaypon. O Lingkoranan sa Kinaadman, patigbabawa gikan sa kinahiladman namong galamhan ang kadasig sa pagkamapuanguron, ug tapus niinin ipakita mo na kanamo ang katarungan sa Dios. Maingon man usab kanimo, O tim-os uyamut nga San José, nagadangop kami sa among mga kalisud, ug pangayoon usab namo, sa dakung paglaum, ang imong pana-

16 [16] Actus reparationis pro delictis aberrosexualibus bang. Lingia, O matinumanon uyamut nga Magbalantay sa Sagrada Familia, ang kabilin nga naangkon ni Jesucristo sa Iyang Dugo, ug panalipdi ang banay nga pinili Niya nga Iya; ipahilayo kanamo ang tanang buling niining mga kadautan; sa imong gahum ug panabang, kaloy-i ang among mga kinahanglan, labi na gayud ang mga kinahanglan sa mga gipasipad-an ug sa mga lagmit hipasipad-an; sa imong amahanong gugma, tabangi kami gikan diha sa langit dinhi ning pag-awayan nga ginapakigbisog namo ug sa ubang mga tawo batok sa dautang mga kaaway sa Santa Iglesia sa Dios. Nagapangaliyupo namong ginapangayo, O mapuanguron uyamut nga Tigpanalipod sa tibuok Santa Iglesia, ang imong panabang alang kanamo, sa tanan ug sa matag usa nga nagaalagad sa Dios, ang mga kaobisposan ug mga kaparian, uban sa mga layko, nga kutub sa ikasugakod sa among uyamut nga kusog, pagababagan namo kining tinunglong mga kaulawan, kining ikasubong mga pagpasipala, kining talamayong mga panlimbong, nga pinaagi niini nagatinguha ang kagamhanan sa kangitngit sa pagdaut sa Santa Iglesia sa Dios. Ug tapus niini, dawata na kami, O bulahan uyamut nga San José, aron itugyan mo kami sa tunhay sa imong balaan uyamut nga Esposa, nga sa iyang mga pangamuyo ginahiusa namo kining among desagravios, aron, diha sa panabang niya nga Virgen Reparadora, ang hiligugmaon uyamut nga Anak sa Dios magatakus unta sa pagkalawat niining halad nga buhat sa desagravios sa among kabubut-on, ug sa pagtugot kanamo nga labihang nagasimba Kaniya, pinaagi sa halangdong gracia sa pagpaningkamot, nga magpabiling matinud-anon sa pagsunod ug pag-alagad sa Dios hangtud sa among ikamatay, aron kaming tanan sa katapusan mahimong modangat nianang puluy-anang amahanon, diin Siya nga among Ginoong Jesucristo, uban sa Amahan ug sa Espíritu Santo, buhi ug nagahari sa mga katuigan sa mga katuigan. Hinaut unta. Peracta recitatione, dicuntur Litaniæ sanctorum, in quibus bis dicitur invocatio Ut Ecclésiam tuam sanctam régere et conserváre dignéris, te rogámus audi nos. Reliqua aguntur ut in pag. [3]

17

18

19

20 hunc excudebat C. G. S. C. O. X. A. D. MMXVIII. Omnia iura vindicabimus. LAUS DEO VIRGINIQUE MATRI