SOBRE ALGUNAS GEOGLOSACEAS (HELOCIALES, ASCOMICETES) OBSERVADAS EN CATALUÑA
|
|
- Roberto Toro Alcaraz
- hace 5 años
- Vistas:
Transcripción
1 Anal. Inst. Bot. Cavanilles 32 (1): (1975) SOBRE ALGUNAS GEOGLOSACEAS (HELOCIALES, ASCOMICETES) OBSERVADAS EN CATALUÑA por X. LLIMONA y E. VELASCO La familia Geoglosáceas comprende ascomicetes inoperculados de carpóforo pequeño o mediano (por ej., 1-5 cm.) más o menos claviforme, con un pedúnculo bastante largo y delgado. DENNIS presenta de forma bastante didáctica su posición taxonómica afirmando que son, dentro de las Helociales, lo que las Morqueláceas y las Helveláceas dentro de las Pe sisales. Vamos a enumerar en esta nota un total de seis especies, correspondientes a otros tantos géneros, recolectadas en los últimos años, tanto en primavera como en otoño, más una séptima especie, no hallada por nosotros, citada en la bibliografía. CLAVE ABREVIADA DE LOS GÉNEROS la. Carpóforo negruzco 2 Ib. Carpóforo ocráceo, amarillento o verde S 2a. Himenio con sedas oscuras y afiladas Tichoglossum 2b. Himenio sin tales sedas. Esporas pardas Geoglossum 3a Himenio amarillento oliváceo, carne gelatinosa Leotia 3b. Himenio verde u ocráceo, carne no gelatinosa 4 4a. Carpóforo alargado, verde Microglossum 4b. Carpóforo espatulado, ocráceo pálido Spathularia 4c. Carpóforo con cabeza írregularniente cónica, amarillento o anaranjado Mitnila 4d. Carpóforo con cabeza hemisférica, no viscosa, de color ocráceo claro; pie oscuro Cudonia
2 102 ANALES DEL INSTITUTO BOTÁNICO A. J. CAVANILLES. TOMO XXXII, VOL. I Trichoglossum hirsutum (Pers, ex Fr.) Boud. (fig. 1). Carpóforos cespitosos (1,6-2,1-4 cm de altura), con la parte fértil capitada-claviforme, redondeada o aguda, más o menos comprimida, muy a menudo con un surco longitudinal; mm de altura por 3-5 mm de anchura; superficie intensamente negra, mate, finamente X Ll. Jle.1. Fig. 1. Trichoglossum hirsutum. 1. Aspecto de tres fructificaciones, con su sección transversal respectiva (Begues). 2. Extremos de dos paráfisis (/M<.). 3. Parte apical de un asco (Ibid.). 6. Poro apical de un asco (en punteado, zona que se colorea de azul con yodo) (Tibidabo). 7. Hifas de la carne (/iíd.). 8. Ápices de paráfisis, con vacúolos pigmentados (Ibid.). erizada de fibras cortas. Pie delgado, negro, 1-1,5-2,9 x 0,13-0,2 cm. Himenio con numerosas sedas largamente fusiformes, aceradas, x 6-8 A, negruzcas, excepto hacia la base, que es fina, curvada y septada. Ascos cilindricos, octosporados, x \L. Paráfisis septadas, finas y flexuosas, ligeramente grisáceas, algo incurvas y ligeramente capitadas en la base, de contenido groseramente gutulado- Esporas filamentosas, paralelas, con septos, fulminosas, x 4,5-5,5 y. (12).
3 SOBRE ALGUNAS GEOGLOSÁCKAS OBSERVADAS EN CATALUÑA 103 Begues. G-X-71. Leg. E. Velasco. Entre la carretera de Bruguers a Begues y Can Alemany. Pinar de P. halepensis, en la umbría, en suelo arenoso sobre areniscas del Bnntsandstein, 3 ejemplares connados. Tibidabo Leg. C. Casas y J. M. Roure. Bosques mixtos de pinos y robles, cerca del camino a la Font Groga. 3 carpóforos. Corbera de Dalt. 19-XI-72. Leg. Sr. Boix. Cervelló. 9-XII-72. Cerca del Puig deis Bessons. Sobre musgo y suelo, en un camino poco transitado. Bosques de Pinus halepensis en las proximidades. Leg. R- Llansana y A. Blasco. Otras localidades: Sant Celoni; Olzinelles; Montnegre (Leg. Cuatrecasas); Sant Medir, umbría del Tibidabo (Leg. Ferrer, teste Cuatrecasas). Según Codina y Font Quer (1930). Ecología. Parece preferir suelos algo arenosos, sobre substrato ácido, a poca altitud y en lugares húmedos, pero de clima mediterráneo, en bosques preferiblemente de pinos. Es la especie más frecuente cerca de Barcelona, a pesar de su relativa rareza. Característica de la familia. Fructifica de octubre a enero. Geoglossum cookeianum Nannf. (fig. 2). Cabeza fértil claviforme y Hgulada, más o menos flexuosa y canaliculada, 0,5-0,7-1 cm, cubierta por el himenio negro, suavemente aterciopelado, fácilmente separable. Pie, 1-2,2 cm x 3-4 mm, poco netamente delimitado de la cabeza, concolor, cilindrico y atenuado hacia la base. Carne consistente, negra, de sabor y olor nulos. Paráfisis septadas, libres, de extremo capitado o muy a menudo moniliforme, más o menos fuliginoso, 7 x de diámetro. Ascos subcilíndricos. octosporados, x (i. Esporas pluricelulares, septadas. cilindricas, ligeramente claviformes, a menudo un poco arqueadas, pronto pardas, x 6 [x (5). Vallvidrera. 14-XII-71. Leg. E. Velasco y C. Abelia. En bosques de encinas y pinos, sobre la carretera de Molins de Rei. Begues. 28.X.72. Bosques de Pinus halepensis, húmedos, de las cercanías de Can Alemany. Leg. X. Llimona.
4 104 ANALES DEL INSTITUTO EOTANICO A. J. CAVANILLES. TOMO XXXII, VOL. I Ecología. Sus exigencias parecen análogas a las de la espec'e anterior. Fructifica de octubre a diciembre. Nuevo para Cataluña. XA'.«I F'g. 2. Geoglossum cookeianum. Ejemplares de Vallvidrera. 1. Cinco fructificaciones. '2. Parte apical de las paráfisis. 3. Asco. 4. Dos ascosporas. Leona lubrica Pers. (fig. 3). Carpóforos a menudo connados, 3,4-4,6 cm. Cabeza fértil, hemisférica o convexamente discoidal, involuta, más o menos reprimida-umbilicada centralmente, de color amarillo ocráceo oliváceo. Pie 3-4,3 cnr de altura, 1,5-3 mm de diámetro, más ancho hacia la base, de color amarillo verdoso pálido y superficie granulosa-escabrosa, en especial en la parte superior, víscido-gelatinoso hacia la base. Carne gelatinosa, de color amarillo oliváceo, más o menos gruesa bajo el himenio. Himenio A de espesor. Paráfisis finas y flexuosas, ligeramente capitadas, densamente gutuladas. Ascos 120 x 5 x, cilindrico claviformes, octosporados, ápice I. Esporas fusiformes, hialinas, a veces ligeramente asimétricas e inoluso algo curvas, gutuladas-subseptadas (3-5> «septos»), ,5-23,5 x 4.5-5,5 y. (8).
5 SOBRJi ALGUNAS GEOGLOSÁCEAS OBSERVADAS EN CATALUÑA 105- Cervelló. 13-XI-71. Bosques sombríos de Pinus halepensis y Quercus ilex, bajo Can Sala de Dalt, sobre suelo arenoso silíceo, desarrollado sobre Buntsandstein. Cuatro carpóforos. Leg. C. Casas, J. Escarré, A. Farras, A. Hernández. Fig. 3. Leotia lubrica. 1 Cuatro fructificaciones connadas. 2. Corte longitudinal de una de ellas. (Cervelló) Fructificación y su corte longitudinal (Raminyó). 5. Asco. 6. Paráfisis. 7. Tres ascosporas. ( , ejemplares de Cervelló). Raminyó (Hostalric). 20-X-69. En la umbría del Montnegre, en bosques muy húmedos de Quercus y Pinus, sobre subsuelo de granito. Seis carpóforos. Villalba Sasserra. l-x-69. También umbría de la sierra preütoral catalana. En condiciones semejantes a las de la recolección anterior. Montseny. Pla de l'espinalb. 15-X-72. En un hayedo poco inclinado.. Ejemplares cespitosos.
6 106 ANALES DEL INSTITUTO BOTÁNICO A. J. CAVANILLES. TOMO XXXII, \OL. I Cardedeu. 21-X-72. Leg. P. Comorera. La Floresta. 5-XI-72. Pinares próximos a la estación. Leg. P. Comorera. Alella. Coll de Cera. 21-X-72. Bosques mixtos de Pinus pinea y Quercus ilex. Leg. J. Planelles. Otras localidades Sant Medir, umbría del Tibidabo (Leg- Cuatrecasas); Sant Celoni (Aranzadi, Font Quer), La Cellera (Codina). (Según Codina y Font Quer, 1930). Salardú, Vail d'aran (IX-1934), bajo Pinus silvestris, entre la hierba (Singer, 1947). Vüadrau, bosques de Quercus, Castanea, Fagus, 20-X-1933, (Maire, 1937). Collada de Santigosa, 22-X-1932, Osormort, 2-X-1932; Montseny (Heim, 1934). Villalba-sa-Serra, 6-XI-69, en bosques de Quercus ilex; Els Brucs; Hostalric (Malecón, Bertault, 1971). Ecología. En bosques húmedos, de planifolius principalmente, sobre suelo ácido, sobre todo arenoso, desde 200 m hasta m. s. m. Desde septiembre (montaña) hasta noviembre. Es la especie de esta familia más frecuente y citada en Cataluña. Microglossum viride (Pers ex Fr.) Gilí. (fíg. 4) Carpóforo largamente fusiforme, con la parte fértil verde esmeralda, ligeramente oliváceo, mate, casi lisa o con un ligero surco longitudinal, 5 cm de alto, muy poco netamente delimitada del pie, 1 cm de alto, más claro, terminado en un pequeño disco basal. Ascos cilíndricos-claviformes, octosporados, paráfisis finas, ramificadas, no septadas. Esporas largamente elípticas, a menudo un poco arqueadas, hialinas o netamente verdosas, 13, ,5 x 4,5-5 (i (5). Berga. 13-X-67. Leg. R. Folch y X. Llimona. Un solo ejemplar que crecía sobre un talud musgoso, en un bosque muy húmedo de Pinus silvestris, muy rico en aquella fecha en Boletus luteus y Auriscalpium vulgare Salía horizontalmente de entre los musgos y se incurvaba hacia arriba. Nuevo para Cataluña. Spathularia flavida Pers, ex Fr. (fig. 5) Carpóforos espatulados, de 4 a 4,5 cm de altura, con la cabeza fértil rmitriforme, comprimida-flabelada, más o menos ondulada, de color
7 SOBRE ALGUNAS CEOGLOSÁCEAS OBSERVADAS EN CATALUÑA 107 IFig. 4. Microglossum viride (Berga). 1. Aspecto de la fructificación. 2. Tres ascosporas. ÍFig. 5. Spathularia flavida (Berga). 1. Aspecto de dos fructificaciones. 2. Estructura de la carne. 3. Asco y dos paráfisis. 4. Tres ascosporas.
8 108 ANALES DEL INSTITUTO BOTÁNICO A. J. CAVANILLES. TOMO XXXII, VOL. I amarillo ocráceo, con manchas parduzcas, 1,5-2 cm de anchura. Pie 3-3,5 cm de altura hasta el himenio, 4-6 mm, de anchura, cilindrico o ligeramente bulboso, ocre muy pálido a marfileño, manchado de pardo. Carne de color y consistencia céreos, formada por células utriformes, i de diámetro. Himenio (i de grosor, con paráfisis filamentosas, ramificadas, flexuosas, incurvadas en el ápice, no claviformes, 1 i de anchura. Ascos fusiformes, claviformes, agudos, 16 x 150 JL con un haz de 8 esporas filamentosas, hialinas, ligeramente claviformes, irregularmente gutuladas, x 2,5-3 (i (6)- Berga. 3-IX-72. Leg. C. Puig y M. Moliner. Dos ejemplares recogidos en los bosques de Pinus silvestris cercanos al Pi de les Tres Branque, sobre mantillo de acículas. Pla de VEspinalb (Montseny). 15-X-72. En hayedos con Piceaexcelsa plantada. Sant IJorenc de Morunys. 18-X-72. Muy abundante en los pinares próximos. Leg. Escuela. Nacional local. Otras localidades. Vail d'aran, frecuente. VII-IX (Singer, 1943). Queralt (Berga), 17-X-1932, en el bosque de Pipus silvestris (Maire, 1933). La Molina y Collada de Toses, 6-7-X-1933, bajo Pinus uncinata (Maire, 1937). Sant Sadurí d'osormort, 17-X-32; Llinars de Morunys, 15-X-32; Collada de Santigosa, 22-X-32: Balenyá, 30-X-32; Osormort, 2-XI-32. Siempre bajo /'. silvestris, común aquel año (Heim,. 1934). Ecologia- En bosques de coniferas de montaña, sobre todo de Pinus silvestris y P. uncinata. Fructifica con abundancia según los años, entre 600 y m. s. m. En general rara, pero abundante en ciertosaños especialmente lluviosos, singularmente en 1972, en que aparecióen numerosas localidades de Cataluña y en otras de los Pirineos (Sierrade Leyre, 26-IX-72). Fructifica desde julio hasta finales de octubre. Mitrula paludosa Fr. (fig. 6). Carpóforos 2,5-3,5 cm, con la parte fértil cilindrácea, cónica o redondeada, irregular, lisa, más o menos lobulada hacia abajo, amarilla r 0,5-2,5 cm de diámetro. Pie blanco, cilindráceo, 1-2 x 0,2-0,4 cm, netamente limitado de la cabeza fértil. Características microscópicas no
9 SOBRE ALGUNAS GEOGLOSÁCEAS OBSERVADAS EN CATALUÑA 109 observadas, al no haber sido conservada en herbario esta recolección. Por ello, esta determinación no es totalmente segura, aunque las fotos ^n color tomadas de estos ejemplares presentan muy buena coincidencia con las figuras de Bresadola, núm. 1184, si exceptuamos una coloración amarilla algo más clara. Fig. 6. Mitrula paludosa (Aigiies Tortes). 1. Variabilidad de las fructificaciones. Aigiies Tortes. 20-IX-68. Pequeño grupo de carpóforos dispersos entre ios restos vegetales semisumergidos en un pequeño riachuelo de corriente lenta, al margen de un bosque de Pinus mugo ssp. uncinata, que ocupa la umbría inmediata al Estany Llong, m de altura. Otras localidades. Aiguamoíx. Vail d'aran. VII Sobre restos de Pinus en un riachuelo, en el bosque de P. uncinata' (Singer, 1947)- Ecología. Ligado a restos de resinosos inundados, en el piso de P. uncinata, en los Pirineos. De julio a septiembre. Hemos hallado recientemente (julio de 1974) numerosísimos ejemplares de esta especie en la sierra de Albarracín, cerca de Orihuela del Tremedal, en distintos arroyuelos de curso lento, en condiciones ecológicas en todo punto similares, pero bajo Pinus silvestris.
10 110 ANALES DEL INSTITUTO BOTÁNICO A. J. CAVANILLES. TOMO XXXII, VOL. I Cudonia circinans (Pers.) Fr. Carpóforos de hasta 4 cm de altura, con cabeza fértil blanquecina u ocrácea, convexa y recurvada, no viscosa; pie aterciopelado, pardogrisáceo oscuro; carne fistulosa y violácea en el pie, blanca en la cabeza. Esporas 8 por asco, cilíndrico-claviformes, alargadas, paralelas, x 2 i; al final se segmentan por aparición de numerosos septos, y originan nuevas esporas por gemación (según Dennis, 1968). Una sola cita en Cataluña: Salardú, Vall d'aran, VII.1934, en los bosques de Abies alba (Singer, 1947). BIBLIOGRAFÍA Codina, J. y Font Quer, P Introducció a l'estudi dels macromicets de- Catalunya Cavanillesia, III: Dennis, R. W. G British Ascomycetes. 455 pp., XL láminas en color, 31 láminas al trazo. Verlag von J. Cramer. Lehre. Heim, R Fungi Iberici. Observations sur le Flore Mycologique catalane Treb. Mus. Cienc. Nat., XV, num pp. + IV tabl., Barcelona. Maire, R Fungi Catalaunici. Contributions á l'étude de la Flore Mycologique de la Catalogne Publ. de la Junta de Ciéncies Naturals de Barcelona, XV, núm. 2, 120 pp. + 1 tabl. Maire, R Fungi catalaunici. Series Altera Publ. de l'inst. Bot., III,. núm. 4, Barcelona, 128 pp. Malençon, G. y Bertault. R Champignons de la Péninsule Ibérique (I-II) Acta Phytotax. Barcinonensis, 97 pp., Barcelona. Moser, M. 19G3 Ascomyceten, in «Kleine Kryptogamenflora», Bd. II a. 747 pp. G. Fischer Vg. Stuttgart. Romagnesi, H Petit Atlas des Champignon, Bordas. Singer, R Champignons de la Catalogne. Espéces observées en 1934 Collectanea Botánica, 1 (3): Febrero de Departamento de Botánica Facultad de Ciencias Universidad de Barcelona
NOTAS SOBRE GASTEROMICETES I: TULOSTOMA FIMBRIATUM FR. VAR. HETEROSPORUM J.E. WRIGHT.
61 NOTAS SOBRE GASTEROMICETES I: TULOSTOMA FIMBRIATUM FR. VAR. HETEROSPORUM J.E. WRIGHT. M. Paz Martín Dpto. Biología Vegetal (Botànica). Fac. Biología. Univ. Barcelona: Avda. Diagonal 645. 08028 Barcelona
CUADRO CARACTERÍSTICO DEL GENERO BOLETUS
CUADRO CARACTERÍSTICO DEL GENERO BOLETUS Autor Alfonso Rey Pazos lunes, 12 de noviembre de 2007 Agrupación Micológica A Zarrota CUADRO DE CARACTERÍSTICAS MACROSCÓPICAS Y MORFOLÓGICAS PARA LA IDENTIFICACIÓN
Thyronectria caudata (Malençon) Jaklitsch & Voglmayr, Persoonia, Mol. Phyl. Evol. Fungi 33: 195 (2014)
Salvador Tello Mora ajoporros@yahoo.es Condiciones de uso Thyronectria caudata (Malençon) Jaklitsch & Voglmayr, Persoonia, Mol. Phyl. Evol. Fungi 33: 195 (2014) Thyronectria lamyi var. caudata Malençon,
EL GENERO HELVELLA EN ARAGÓN
REVISTA MICOLOGICO 17/4/06 15:30 Página 26 EL GENERO HELVELLA EN ARAGÓN Luis Ballester Gonzalvo El género Helvella fue nombrado por vez primera por Linneo en 1753. En latín quiere decir hortaliza, legumbre.
Scutellinia patagonica
Demetrio Merino Alcántara demetrio.merino@gmail.com Condiciones de uso Scutellinia patagonica (Rehm) Gamundí, Lilloa 30: 318 (1960) Sphaerospora patagonica Rehm, Bih. K. svenska VetenskAkad. Handl., Afd.
Marasmius corbariensis (Roum.) Singer, Agaric. mod. Tax. (Weinheim): 355 (1951) [1949]
Marasmius corbariensis (Roum.) Singer, Agaric. mod. Tax. (Weinheim): 355 (1951) [1949] COROLOGíA Registro/Herbario Fecha Lugar Hábitat MAR 071208 02 Leg.: Demetrio Merino, Dianora Estrada, Tomás Illescas,
Marasmius scorodonius v. virgultorum Malençon & Bertault Trav. Inst. Sci. Cherifien, Ser. Bot. 33: 382 (1975)
Marasmius scorodonius v. virgultorum Malençon & Bertault Trav. Inst. Sci. Cherifien, Ser. Bot. 33: 382 (1975) Registro/Herbario: MAR-190607 18 Leg.: Miguel Ángel Ribes Det.: Vladimir Antonin Registro/Herbario:
REVISIÓN DEL GENERO LENTINUS FR. EN ESPAÑA
Anal. Inst. Bot. Cavanilles ' 2 (2): 75-84 (1975) por REVISIÓN DEL GENERO LENTINUS FR. EN ESPAÑA G. MORENO Quiero expresar mi agradecimiento y dedicar este pequeño trabajo a mi profesor y maestro D. Salvador
w y El género Agaricus L.: Fr. Agaricus luteomaculatus (F.H. Möller) F.H. Möller.
Munibe (Ciencias Naturales-Natur Zientziak) NO. 53 (2002) 247-252 ISSN 0214-7688 El género Agaricus L.: Fr. Agaricus luteomaculatus (F.H. Möller) F.H. Möller. The genus Agaricus L.: Fr. Agaricus luteomaculatus
CONTRIBUCION AL ESTUDIO MICOLOGICO DE LA SIERRA DE GUADARRAMA II. ALGUNOS BASIDIOMICETOS NUEVOS O RAROS PARA LA FLORA ESPAÑOLA
Lagascalia 5(1): 3-14 (1975). CONTRIBUCION AL ESTUDIO MICOLOGICO DE LA SIERRA DE GUADARRAMA II. ALGUNOS BASIDIOMICETOS NUEVOS O RAROS PARA LA FLORA ESPAÑOLA G. MORENO & F. D. CALONGE (*) Departamento de
7. ANEXOS. Anexo 1. Etiqueta de prospección. Anexo 2. Pasaporte de entrada. Anexo 3 Hoja de datos de prueba de viabilidad
7. ANEXOS Anexo 1. Etiqueta de prospección Número de la prospección Cultivo Variedad o tipo Lugar de procedencia de la muestra Fecha de recolección Nombre del donante Anexo 2. Pasaporte de entrada Nombre
MÓDULO IV MICOSIS LOCALMENTE INVASORAS
MAESTRÍA EN MICOLOGÍA MÉDICA Universidad Nacional del Nordeste COHORTE 2012 MÓDULO IV MICOSIS LOCALMENTE INVASORAS MAESTRÍA EN MICOLOGÍA MÉDICA Universidad Nacional del Nordeste COHORTE 2012 AGENTES DE
EL GÉNERO BOLETUS EN ARAGÓN
EL GÉNERO BOLETUS EN ARAGÓN Por Luis Ballester Antes de empezar, algunas consideraciones. Los datos contenidos en este artículo, lugares, fechas, hábitat o frecuencia, son el fruto de mi experiencia propia
Francisco Sánchez Iglesias Condiciones de uso. Gymnopus impudicus. (Fr.) Antonín, Halling & Noordel., Mycotaxon 63: 364 (1997)
Francisco Sánchez Iglesias elmirador1357@gmail.com Condiciones de uso Gymnopus impudicus (Fr.) Antonín, Halling & Noordel., Mycotaxon 63: 364 (1997) Omphalotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes,
COROLOGíA. TAXONOMíA DESCRIPCIÓN MACRO
Miguel Ángel Ribes Ripoll miguelangel.willy@gmail.com Condiciones de uso Anthracobia melaloma (Alb. & Schwein.) Arnould, Bull. Soc. mycol. Fr. 9: 112 (1893) COROLOGíA Registro/Herbario Fecha Lugar Hábitat
Discinella boudieri (Quél.) Boud., (1907)
Discinella boudieri (Quél.) Boud., (1907) Recolecta: 051205 01 Registro/Herbario: MAR-201204 49 Leg.: Miguel Á. Ribes Det.: Miguel Á. Ribes Fecha: 20/12/2004 Registro/Herbario: MAR-051205 01 Leg.: Miguel
269 Mochuelo común. MOCHUELO COMÚN (Athene noctua) IDENTIFICACIÓN
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze Mochuelo común. Primavera. Adulto. Macho (04IV). MOCHUELO COMÚN (Athene noctua) IDENTIFICACIÓN Autillo 21-27 cm. Dorso pardo, con machas redondeas blancas; pecho
271 Búho chico. BÚHO CHICO (Asio otus)
Búho chico. Macho (05-II). BÚHO CHICO (Asio otus) IDENTIFICACIÓN 35-39 cm. Dorso pardo-gris a pardo-rojizo, manchado de pardo; partes inferiores ocres; plumas de vuelo pardo-rojizas; cola rojiza con barreado
HONGOS DE CHILE. Ascomicetes. Waldo Lazo
HONGOS DE CHILE Ascomicetes Waldo Lazo 33 Daldinia concentrica (Bolton ex, Fr.) Cesati et de Notaris in Comm. Soc. Crittogamologica Italiana 1:198. 1863. ASComa de 12-100 x 10-45 x 10-60 mm, hemisférico
343 Mirlo capiblanco ESPECIES SIMILARES. MIRLO CAPIBLANCO (Turdus torquatus) IDENTIFICACIÓN
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze ESPECIES SIMILARES La mancha blanca en el pecho hace inconfundible a esta especie. En el caso de las hembras que no la tienen pueden recordar a un estornino negro,
El género Agaricus L.: Fr. Agaricus depauperatus (F.H. Möller) Pilát. Primera cita para el País Vasco y para España.
Munibe (Ciencias Naturales-Natur Zientziak) NO. 54 (2003) 123-128 ISSN 0214-7688 El género Agaricus L.: Fr. Agaricus depauperatus (F.H. Möller) Pilát. Primera cita para el País Vasco y para España. The
444 Escribano cerillo
Escribano cerillo. Invierno. Adulto. Macho (04-XI) ESCRIBANO CERILLO (Emberiza citrinella) IDENTIFICACIÓN 14-18 cm. Macho nupcial con cabeza amarilla, con bigote castaño; dorso pardo rojizo, rayado de
440 Picogordo SEXO. PICOGORDO (Coccothraustes coccothraustes) IDENTIFICACIÓN ESPECIES SIMILARES
SEXO Aspecto similar, si acaso la hembra con plumaje más apagado que el macho. Es posible diferenciar el sexo de juveniles y adultos por la mitad externa de las secundarias del centro del ala, que en el
117 Azor común. Pon tu logo aquí. AZOR COMÚN (Accipiter gentilis)
Adulto. Macho (06-IV) AZOR COMÚN (Accipiter gentilis) Cernícalo Hembra vulgar. IDENTIFICACIÓN Macho: 48-61 cm. Alas cortas y redondeadas y cola larga; ojos amarillos o anaranjados; cola con 4-5 bandas
Agave congesta Gentry, 1982
Agave congesta Gentry, 1982 Información general García Mendoza, A. J. 2003. Agave congesta. Revisión de las Agavaceae (sensu stricto), Crassulaceae y Liliaceae incluidas en el PROY-NOM-059-ECOL-2000. Jardín
Revista Mexicana de Micología ISSN: Sociedad Mexicana de Micología México
Revista Mexicana de Micología ISSN: 0187-3180 gerardo.mata@inecol.edu.mx Sociedad Mexicana de Micología México Ramírez-López, Itzel; Villegas Ríos, Margarita El conocimiento taxonómico de Geoglossaceae
Carbonero garrapinos.
común. Adulto. Macho (08-XII). CARBONERO GARRAPINOS (Periparus ater) IDENTIFICACIÓN 11-12 cm. Cabeza negra con mancha blanca en la mejilla y nuca; dorso gris; pecho blanco, con tinte amarillento en los
MÓDULO III DERMATOFITOSIS
MAESTRÍA EN MICOLOGÍA MÉDICA Universidad Nacional del Nordeste COHORTE 2012-2013 MÓDULO III DERMATOFITOSIS MAESTRÍA EN MICOLOGÍA MÉDICA Universidad Nacional del Nordeste COHORTE 2012-2013 GÉNERO EPIDERMOPHYTON
SETAS MUY FACILES DE RECONOCER
Parque Micológico Ultzama www.parquemicologico.com Tfno: 948305300 SETAS MUY FACILES DE RECONOCER 1. Trompeta de los muertos (Cratarellus cornucopioides) Breve descripción: Seta negra con forma de trompeta.
BIBLIOGRAFIA MICOLOGICA DE CATALUNYA REFERENCES DE FONGS CATALANS. amb DE CIENCIES NATURALS DE CATALUNYA INSTITUT BOTANIC DE BARCELONA.
INSTITUT BOTANIC DE BARCELONA BIBLIOGRAFIA MICOLOGICA DE CATALUNYA o amb REFERENCES DE FONGS CATALANS per B. FERNANDEZ RIOFRIO i P. FONT QUER Publicada el 19 d'octubre del 1935 amb motiu de la Sessio Extraordinaria
El hongo del pino. Carolina Barroetaveña Centro Forestal CIEFAP
El hongo del pino Biología, conservación n y recolección Carolina Barroetaveña Centro Forestal CIEFAP LOS HONGOS SON: INMÓVILES NO FOTOSINTETIZAN REPRODUCCIÓN POR ESPORAS CÉLULAS FILAMENTOSAS PARED CELULAR:
432 Lúgano. Lúgano. Adulto. Macho (12-I). Verderón. Verdecillo. Lúgano. Diseño de ala, cola y cabeza: arriba macho; abajo hembra.
ESPECIES SIMILARES De las especies con colores verdes y amarillos el verderón tiene también amarillo en las plumas de la cola, pero es de un tamaño mucho mayor (14-15 cm.); el verdecillo y el verderón
SOBRE ALGUNAS ESPECIES DEL GÉNERO RUSSULA DE CATALUÑA (ESPAÑA)
SOBRE ALGUNAS ESPECIES DEL GÉNERO RUSSULA DE CATALUÑA (ESPAÑA) por JAUME LLISTOSELLA* Resumen LLISTOSELLA, J. (1989). Sobre algunas especies del género Russula de Cataluña (España). Anales Jard. Bot. Madrid
FICHAS DE HONGOS UTILIZADOS PARA LA MICORRIZACIÓN DE ENCINA Y ALCORNOQUE CON INÓCULO ESPORAL
El contenido del presente documento es propiedad de CICYTEX y no puede ser reproducido total ni parcialmente por cualquier medio. TITULO: FICHAS DE HONGOS UTILIZADOS PARA LA MICORRIZACIÓN DE ENCINA Y ALCORNOQUE
500 SETAS DEL LITORAL ATLÁNTICO Y NOROESTE PENINSULAR
500 SETAS DEL LITORAL ATLÁNTICO Y NOROESTE PENINSULAR J. M. C. Marcote M. Pose J. M. Traba cumio Presentación Agradecimientos A José María Costa Lago, por su gran trabajo en la introducción de: Etnomicología:
COROLOGíA. Registro/Herbario Fecha Lugar Hábitat. TAXONOMíA
Miguel Ángel Ribes Ripoll miguelangel.willy@gmail.com Condiciones de uso Xerula mediterranea (Pacioni & Lalli) Quadr. & Lunghini, Quad. Acad. Naz. Lincei 264: 112 (1990) COROLOGíA Registro/Herbario Fecha
Demetrio Merino Alcántara Condiciones de uso. Pholiota alnicola. (Fr.) Singer, Lilloa 22: 516 (1951) [1949]
Demetrio Merino Alcántara demetrio.merino@gmail.com Condiciones de uso Pholiota alnicola (Fr.) Singer, Lilloa 22: 516 (1951) [1949] Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina,
Una nueva subespecie de Zabrus (lberozabrus) seidlitzi. Schaum, 1864 (Col. Carabidae)
l1li:' Bol. Gr. Ent. Madrid, Vol. 4: 43-48 - Madrid, diciembre 1989 Una nueva subespecie de Zabrus (lberozabrus) seidlitzi. Schaum, 1864 (Col. Carabidae) A new subespecie of Zabr~s (Iberozabrus) seidlitzi.
Polygala solieri Gay Hist. Chile, Bot. 1: Familia: POLYGALACEAE
FICHA DE ANTECEDENTES DE ESPECIE Id especie: 871 Nombre Científico Polygala solieri Gay Hist. Chile, Bot. 1: 238. 1846. Familia: POLYGALACEAE Nombre Vernacular Sin nombre común conocido Sinonimia No tiene
272 Búho campestre. BÚHO CAMPESTRE (Asio flammeus)
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze Búho chico Búho campestre. Adulto. Macho (22-I). BÚHO CAMPESTRE (Asio flammeus) IDENTIFICACIÓN 34-42 cm. Dorso pardo leonado, moteado longitudinalmente de oscuro;
367 Curruca carrasqueña
1 Primavera. Adulto. Macho (01- VI). CURRUCA CARRASQUEÑA (Sylvia cantillans) IDENTIFICACIÓN 12-13 cm; ala entre 57-64 mm. Macho con cabeza y espalda gris; garganta y pecho anaranjados; anillo ocular e
349 Cetia ruiseñor. Pon tu logo aquí SEXO EDAD. CETIA RUISEÑOR (Cettia cetti) IDENTIFICACIÓN ESPECIES SIMILARES. Pon tu sitio web aquí
SEXO Sexos iguales en cuanto al plumaje. El tamaño permite sexar a la mayoría de los ejemplares: macho con ala mayor de 60 mm.; hembra con ala menor de 55 mm. Primavera. Adulto (17-V). CETIA RUISEÑOR (Cettia
CLAVE PARA LA IDENTIFICACIÓN DE LAS CONÍFERAS MÁS HABITUALES EN ESPAÑA
CLAVE PARA LA IDENTIFICACIÓN DE LAS CONÍFERAS MÁS HABITUALES EN ESPAÑA 1. Cómo son las hojas? a. Hojas en forma de acícula, cono en forma de piña leñosa (continuar en 2) b. Hojas en forma de acícula corta
Biología de Eucariotes Práctica 10 Reinos eucariotes 1
Biología de Eucariotes Práctica 10 Reinos eucariotes 1 LOS HONGOS Estructura de un hongo Están constituidos por tubos filamentosos llamados hifas. Al conjunto de hifas se le llama micelio, SOMBRERO Partes
ALGUNAS ESPECIES DEL GENERO CONOCYBE FAYOD QUE FRUCTIFICAN EN LOS JARDINES Y PARQUES DE LA PROVINCIA DE MADRID
Acta Botánica Malacitana, 4: 5-10 Málaga, 1978 5 ALGUNAS ESPECIES DEL GENERO CONOCYBE FAYOD QUE FRUCTIFICAN EN LOS JARDINES Y PARQUES DE LA PROVINCIA DE MADRID G. MORENO (*) RESUMEN: Se estudian macro
COROLOGíA. Registro/Herbario Fecha Lugar Hábitat. TAXONOMíA
Miguel Ángel Ribes Ripoll miguelangel.willy@gmail.com Condiciones de uso Leucoscypha aff semiimmersa (P. Karst.) Svrček, Česká Mykol. 28(3): 133 (1974) COROLOGíA Registro/Herbario Fecha Lugar Hábitat MAR-261209
Nombre: Aleuria Aurantia conocida también como peziza anaranjada.
Nombre: Aleuria Aurantia conocida también como peziza anaranjada. Sombrero: color naranja, presenta forma de copa con los bordes irregulares, la parte interna de la copa es lisa, es una seta de pequeño
CLAVES TAXONÓMICAS PARA LA IDENTIFICACIÓN DE LOS PINOS DEL NORESTE DE MÉXICO.
CLAVES TAXONÓMICAS PARA LA IDENTIFICACIÓN DE LOS PINOS DEL NORESTE DE MÉXICO. 1. HOJAS CON VAINA CAEDIZA... 2 1. HOJAS CON VAINA PERSISTENTE..... 4 2. UMBO TERMINAL... GRUPO 1 2. UMBO DORSAL... 3 3. SEMILLA
260 Paloma zurita. PALOMA ZURITA (Columba oenas)
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze Paloma zurita. Primavera. Adulto. Macho (02-VI) PALOMA ZURITA (Columba oenas) Paloma doméstica IDENTIFICACIÓN 30-33 cm. Adultos con coloración general gris azulada,
131 Cernícalo vulgar. Pon tu logo aquí. CERNICALO VULGAR (Falco tinnunculus) IDENTIFICACIÓN ESPECIES SIMILARES. Pon tu sitio web aquí
vulgar. Adulto. Macho (24-XI). CERNICALO VULGAR (Falco tinnunculus) IDENTIFICACIÓN 31-38 cm. Alas puntiagudas y cola larga, con banda negra cerca del final; uñas oscuras; dorso pardo, moteado en ambos
134 Alcotán europeo ESPECIES SIMILARES. ALCOTÁN EUROPEO (Falco subbuteo) IDENTIFICACIÓN SEXO
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze ESPECIES SIMILARES El adulto puede separarse de los demás halcones pequeños por su bigotera y partes inferiores rojizas; el juvenil recuerda a un halcón peregrino
420 Gorrión moruno. Pon tu logo aquí. GORRIÓN MORUNO (Passer hispaniolensis) IDENTIFICACIÓN. Pon tu sitio web aquí
Primavera. Macho. Diseño de la cabeza, capirote y flanco. Primavera. Macho (14-IV). GORRIÓN MORUNO (Passer hispaniolensis) IDENTIFICACIÓN 14-15 cm. Coloración general parda, con dorso castaño y partes
192 Agachadiza chica. Pon tu logo aquí SEXO. AGACHADIZA CHICA (Lymnocryptes minimus) EDAD IDENTIFICACIÓN ESPECIES SIMILARES. Pon tu sitio web aquí
Agachadiza chica. Adulto (26-X) AGACHADIZA CHICA (Lymnocryptes minimus) IDENTIFICACIÓN 19-22 cm. Cabeza parda, con barras oscuras; parte superior del cuello con pequeño moteado pardo; dorso oscuro, con
ESTIMACIÓN DE LA DENSIDAD DE ZORROS (Vulpes vulpes) Y GARDUÑAS (Martes foina) EN EL PARQUE NATURAL DE SANT LLORENÇ DEL MUNT I L OBAC (CATALUÑA)
ESTIMACIÓN DE LA DENSIDAD DE ZORROS (Vulpes vulpes) Y GARDUÑAS (Martes foina) EN EL PARQUE NATURAL DE SANT LLORENÇ DEL MUNT I L OBAC (CATALUÑA) Tomás Ballesteros & Artur Degollada - 1998 Associació ECOIMA
348 Zorzal charlo. ZORZAL CHARLO (Turdus viscivorus)
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze ESPECIES SIMILARES El zorzal común es de menor tamaño y tiene las infracoberteras alares anaranjadas; el zorzal alirrojo tiene cejas claras e infracoberteras
367 Curruca carrasqueña
10 Curruca carrasqueña. Primavera. Adulto. Macho (01- VI). CURRUCA CARRASQUEÑA (Sylvia cantillans) IDENTIFICACIÓN 12-13 cm. Macho con cabeza y espalda gris y garganta y pecho anaranjados; anillo ocular
SETAS DIFICILES DE RECONOCER
SETAS DIFICILES DE RECONOCER Parque Micológico Ultzama www.parquemicologico.com Tfno: 948305300 9. Amanita enrojeciente (Amanita rubescens) Breve descripción: Seta de tamaño medio a grande. Presenta verrugas
401 Alcaudón dorsirrojo
ESPECIES SIMILARES Recuerda a un alcaudón común, que tiene dorso gris y cabeza de color castaño. Los juveniles de ambas especies son parecidos siendo los del alcaudón común más grises en el dorso, con
Miguel Ángel Ribes Ripoll miguelangel.willy@gmail.com Condiciones de uso Peziza violacea Pers., Tent. disp. meth. fung. (Lipsiae): 33 (1797)
Miguel Ángel Ribes Ripoll miguelangel.willy@gmail.com Condiciones de uso Peziza violacea Pers., Tent. disp. meth. fung. (Lipsiae): 33 (1797) Recolecta 300110 01 COROLOGíA Registro/Herbario Fecha Lugar
ESTUDIOS SOBRE PYRENOMYCETES Y LOCULOASCOMYCETES (ASCOMYCOTINA). III. (DIATRYPALES Y DOTHIDEALES)
ESTUDIOS SOBRE PYRENOMYCETES Y LOCULOASCOMYCETES (ASCOMYCOTINA). III. (DIATRYPALES Y DOTHIDEALES) por JULIA CHECA* CHECA, J. (1987). Estudios sobre Pyrenomycetes y Loculoascomycetes (Ascomycotina). III.
419 Gorrión común. Pon tu logo aquí. GORRIÓN COMÚN (Passer domesticus) IDENTIFICACIÓN. Pon tu sitio web aquí
Primavera. Macho. Diseño de la cabeza, capirote y flanco. Primavera. Adulto. Macho (03-IV). GORRIÓN COMÚN (Passer domesticus) IDENTIFICACIÓN 14-15 cm. Coloración general parda, con dorso castaño y partes
387 Papamoscas cerrojillo
Adulto. Macho (02-V). PAPAMOSCAS (Ficedula hypoleuca) CERROJILLO IDENTIFICACIÓN 12-13 cm. Macho en plumaje nupcial negro por encima y blanco por debajo; frente blanca; obispillo gris; alas negras con amplia
CONTRIBUCIÓN AL ESTUDIO MICOLÓGICO DE ANDALUCÍA. NOTA I. Agaricales nuevos o raros para España peninsular G. MORENO *
Acta Botanica Malacitana, 2: 5-20 Málaga, 1976 CONTRIBUCIÓN AL ESTUDIO MICOLÓGICO DE ANDALUCÍA NOTA I. Agaricales nuevos o raros para España peninsular G. MORENO * RESUMEN Se describen siete especies macro
119 Busardo ratonero. Ibercaja Aula en Red. Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze
9 Busardo ratonero Busardo ratonero. Adulto (0-XII). Aguililla calzada BUSARDO RATONERO (Buteo buteo) IDENTIFICACIÓN 5-56 cm. Especie con plumaje muy variable desde colores muy claros a muy oscuros, con
Crepidotus calolepis var. squamulosus (Cout.) Senn-Irlet, Persoonia 16(1): 37 (1995)
Crepidotus calolepis var. squamulosus (Cout.) Senn-Irlet, Persoonia 16(1): 37 (1995) Registro/Herbario: MAR 180608 171 Leg.: Miguel Ángel Ribes Det.: Miguel Ángel Ribes Registro/Herbario: DM 20090202 Leg.:
Hojas imparipinnadas con un número muy variable de foliolos (4-20 pares) de bordes enteros, mucronados. Estípulas escariosas libres o soldadas.
GENERO ONOBRYCHIS Miller Plantas herbáceas o más o menos subfruticosas, de pequeña a mediana talla. Anuales o vivaces. Hojas imparipinnadas con un número muy variable de foliolos (4-20 pares) de bordes
PATRONES DE SELECCIÓN NATURAL Y EFECTOS DE LA (TITHONIA TUBIFORMIS; ASTERACEAE) HERBIVORÍA SOBRE EL PALOCOTE INTRODUCCIÓN. Pablo Lèautaud Valenzuela
PATRONES DE SELECCIÓN NATURAL Y EFECTOS DE LA HERBIVORÍA SOBRE EL PALOCOTE (TITHONIA TUBIFORMIS; ASTERACEAE) Pablo Lèautaud Valenzuela INTRODUCCIÓN El Palocote (Tithonia tubiformis) también conocido como
CATALOGO DE FRUTAS EXOTICAS
CATALOGO DE FRUTAS EXOTICAS PHYSALIS (UCHUVA) Nombre Científico: Physalis peruviana L. Nombre Comercial: Physalis, Aguaymanto, Uchuva Origen: América del Sur. País Productor: Colombia Presentación: Uchuva
Clitocybula wildpretii (Bañares, Beltrán-Tej. & Bon) Esteve-Rav., Barrasa & Bañares (2008)
Clitocybula wildpretii (Bañares, Beltrán-Tej. & Bon) Esteve-Rav., Barrasa & Bañares (2008) Recolecta 220607 38 Registro/Herbario: MAR-220607 38 Leg.: Miguel Á. Ribes Det.: Vicente Escobio, Fernando Esteve-Raventós,
ALGUNOS HONGOS INTERESANTES ENCONTRADOS EN CATALUNYA.
Revista Catalana de Micologia, vol. 36: 49-58; 2015. 49 ALGUNOS HONGOS INTERESANTES ENCONTRADOS EN CATALUNYA. M. TABARÉS 1 Y S. SANTAMARIA 2 1.- Societat Catalana de Micologia, C/ Marina 96 1º4ª. E-0828
NOTAS MICOLÓGICAS NAVARRAS. I. NOVEDADES PROVINCIALES Y DE LA ESPAÑA PENINSULAR
NOTAS MICOLÓGICAS NAVARRAS. I. NOVEDADES PROVINCIALES Y DE LA ESPAÑA PENINSULAR por ÁNGEL PÉREZ LOSANTOS & JUAN CARLOS BASCONES CARRETERO Resumen PÉREZ LOSANTOS, A. & J. C. BASCONES CARRETERO (1981). Notas
Lyophyllum eucalypticum
Francisco Sánchez Iglesias elmirador1357@gmail.com Condiciones de uso Lyophyllum eucalypticum (A. Pearson) M.M. Moser, Guida alla Determinazione dei Funghi, 1 Polyporales, Boletales, Agaricales, Russulales.
Aureoboletus moravicus
Francisco Sánchez Iglesias elmirador1357@gmail.com Condiciones de uso Aureoboletus moravicus (Vacek) Klofac, Öst. Z. Pilzk. 19: 142 (2010) Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina,
SEXO EDAD. Milano negro Milano real. Determinación de la edad. Diseño del pecho: izquierda adulto; derecha juvenil.
05 Milano real SEXO No es posible diferenciar el sexo en esta especie por el plumaje. Machos por lo general de tamaño menor que las hembras pero el solapamiento es tan grande que no es un carácter válido
439 Camachuelo común. Pon tu logo aquí SEXO. CAMACHUELO COMÚN (Pyrrhula pyrrhula) EDAD IDENTIFICACIÓN ESPECIES SIMILARES. Pon tu sitio web aquí
439 común SEXO Sexo inconfundible: macho con partes inferiores rojas; hembra con partes inferiores pardo grisáceo. Los juveniles no se pueden sexar. Macho (15-VII) CAMACHUELO COMÚN (Pyrrhula pyrrhula)
267 Autillo europeo. Pon tu logo aquí. AUTILLO EUROPEO (Otus scops) SEXO IDENTIFICACIÓN EDAD ESPECIES SIMILARES. Pon tu sitio web aquí
Autillo. Adulto (23-IV). AUTILLO EUROPEO (Otus scops) IDENTIFICACIÓN 18-21 cm. Dorso pardo-gris a pardo-rojizo, con fino dibujo de rayas; abdomen más claro, también vermiculado; plumas de vuelo y cola
APORTACION AL ESTUDIO DE LOS HONGOS DE ANDALUCIA I. ESPECIES NUEVAS O INTERESANTES DE LA PROVINCIA DE GRANADA
Acta Botánica Malacitana, 6: 83-94 Málaga, 1980 APORTACION AL ESTUDIO DE LOS HONGOS DE ANDALUCIA I. ESPECIES NUEVAS O INTERESANTES DE LA PROVINCIA DE GRANADA A. ORTEGA* y F. D. CALONGE ** RESUMEN: Se describen
Notas sobre Afelininos
Notas sobre Afelininos (Hym. Chale.) 5, a nota 1. POR RICARDO GARCÍA MERCET. Coccophagus philippiae nov. sp. (Figs. i y 3.) CARACTERES. Hembra: Cabeza, tórax y abdomen completamente negros; mandíbulas
417 Estornino negro. ESTORNINO NEGRO (Sturnus unicolor) IDENTIFICACIÓN
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze Adulto. Macho (22-III). ESTORNINO NEGRO (Sturnus unicolor) IDENTIFICACIÓN 20-22 cm. Plumaje negro, brillante y sin pintas en verano, más apagado y con pintas
Clave rápida de identificación de los reptiles del Parque Nacional de los Picos de Europa
ANEXO I Clave rápida de identificación de saurios no lacértidos Chalcides striatus 1. Cuerpo recubierto por escamas lisas y brillantes. 2. Extremidades muy reducidas y con sólo tres dedos cada una. 3.
141 Perdiz roja SEXO. PERDIZ ROJA (Alectoris rufa) ESPECIES SIMILARES
SEXO roja. Macho (10-X). PERDIZ ROJA (Alectoris rufa) Macho con manchas negr as amplias y br illantes en la base del pico y collar; espolones en ambas patas, de aspecto compacto y con anchura en la base
201 Archibebe oscuro. Pon tu logo aquí. ARCHIBEBE OSCURO (Tringa erythropus) IDENTIFICACIÓN SEXO ESPECIES SIMILARES. Pon tu sitio web aquí
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze común Otoño. Adulto (10-XI) Combatiente ARCHIBEBE OSCURO (Tringa erythropus) IDENTIFICACIÓN 30-31 cm. En primavera con plumaje muy oscuro moteado de blanco por
130 Cernícalo primilla
Cernícalo primilla. Adulto. Macho (10-V). CERNICALO PRIMILLA (Falco naumanni) IDENTIFICACIÓN 27-33 cm. Alas puntiagudas y cola larga, con banda negra cerca del final; uñas claras; dorso pardo, moteado
168 Chorlitejo chico. Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze. Ibercaja Aula en Red. Chorlitejo chico. Primavera. Adulto. Macho (28-IV).
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze ESPECIES SIMILARES El chorlitejo grande es parecido, pero en primavera tiene la base del pico naranja y carce de anillo ocular; en todos los plumajes con una
VARIEDAD ES DE JUDIAS ENANAS PARA CULTIYO ENINVERNADERO
i ^ i ^ii^^ Núm. 2-78 HD VARIEDAD ES DE JUDIAS ENANAS PARA CULTIYO ENINVERNADERO MATIAS SANZ RODRIGUEZ Ingeniero Agrónomo MINISTERIO DE AGRICULTURA VARIEDADES DE JUDIAS ENANAS PARA CULTIVO EN INVERNADERO
RUSSULA CAMAROPHYLLA ROMAGNESI, EN LA PENÍNSULA IBÉRICA
YESCA 28: 53-58 (2016) RUSSULA CAMAROPHYLLA ROMAGNESI, EN LA PENÍNSULA IBÉRICA MIQUEL ÀNGEL PÉREZ-DE-GREGORIO c/ Pau Casals, 6, 1er., 1a. 17001. GIRONA. E-mail: mycena@telefonica.net Resumen: PÉREZ-DE-GREGORIO,
COROLOGíA. Registro/Herbario Fecha Lugar Hábitat. TAXONOMíA
Miguel Ángel Ribes Ripoll miguelangel.willy@gmail.com Condiciones de uso Typhula incarnata Lasch, in Fries, Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 585 (1838) [1836-1838] COROLOGíA Registro/Herbario Fecha Lugar
LOS CLIMAS EN ESPAÑA POR DAVID USERO MOLINA
LOS CLIMAS EN ESPAÑA POR DAVID USERO MOLINA CLIMA OCEANICO Localización: Galicia, Cantabria y algunas zonas del Pirineo. La proximidad al mar hace que sus temperaturas sean suaves y sus lluvias abundantes.
INTRODUCCIÓN MATERIAL Y MÉTODOS. Se han muestreado durante los últimos seis años algunos ambientes del ISSN:
ISSN: 0211-9714 LISTADO PRELIMINAR DE ASCOMYCOTA PRESENTES EN EL PARQUE NATURAL DE LAS BATUECAS-SIERRA DE FRANCIA (SALAMANCA, ESPAÑA) Preliminary checklist of Ascomycota present in the Natural Park of
272 Búho campestre. Pon tu logo aquí. BÚHO CAMPESTRE (Asio flammeus)
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze Búho chico Búho campestre. Adulto. Macho (22-I). BÚHO CAMPESTRE (Asio flammeus) IDENTIFICACIÓN 34-42 cm. Dorso pardo leonado, moteado longitudinalmente de oscuro;
372 Curruca zarcera. Pon tu logo aquí ESPECIES SIMILARES. CURRUCA ZARCERA (Sylvia communis IDENTIFICACIÓN SEXO. Pon tu sitio web aquí
ESPECIES SIMILARES Podría haber confusión con la curruca tomillera, de igual diseño alar pero de tamaño menor (12-13 cm.; ala 53-57 mm.). Primavera. Adulto. Macho (26-IV) CURRUCA ZARCERA (Sylvia communis
Sobrarbe. Recurso madera
Herramienta para maximizar la fijación del valor integrado de los recursos naturales en el territorio de origen SYLVESTRIS 1.0 Resultados Sobrarbe. Recurso madera Fundación Cesefor. Proyecto Sylvestris
144 Codorniz común. ESPECIES SIMILARES No es posible confundir esta especie con ninguna otra. Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze
Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze SEXO Macho con distintiva manchas negras o marronáceas en la garganta con forma de ancla, existiendo una gran variabilidad desde gargantas completamente negras
Tipo Sierra Rojo: Variedad Sierra
Tipo Sierra Rojo: Variedad Sierra Grupo: S i erra Fase: Prepicota Periodo: Preclásico Tardío Procedencia: G r upos I y C Frecuencia: Muy escasa Establecido por: Smith y Gifford: 1966 Características principales