Espazos pesqueiros. a) as catro provincias das rexións levantina e surmediterránea segundo a fig. 1: Alicante, Murcia, Almería, Granada, Málaga.

Transcripción

1 Espazos pesqueiros Rexións pesqueiras Atendendo aos documentos, conteste: a) Enumera catro provincias das rexións levantina e surmediterránea segundo a figura 1 b) Comenta os documentos das figuras 1 e 2 atendendo ás seguintes cuestións: Identifica os tipos de documentos e sinale 4 dos principais caladoiros fóra das costas peninsulares nos que pesque a flota española Analiza e comente a evolución da poboación ocupada na pesca en España Explica as principais características en canto á ocupación e recursos da rexión pesqueira do Noroeste. a) as catro provincias das rexións levantina e surmediterránea segundo a fig. 1: Alicante, Murcia, Almería, Granada, Málaga. b) Comentario dos documentos: -Mapa temático corocromático de España coa trama das provincias e Comunidades Autónomas no que se reflicten as principais rexións e caladoiros nacionais. E un gráfico lineal que no eixo horizontal expresa o tempo ( ) e no vertical miles de persoas referida á poboación ocupada na pesca en España. Noruega e Svalbard, Groenlandia, Gran Sol e Atlántico Norte, Terranova, Marrocos, Mauritania e Senegal, Cabo Verde, Guinea-Bissau, Costa de Marfil e Guinea Ecuatorial, Atlántico interior, Angola e Namibia, Costa do Sur de Chile, Illas Malvinas, Illas Seychelles, Illas Comores e Madagascar. - evolución da poboación ocupada na pesca en España. Sinalar o claro descenso da poboación ocupada e da súa contribución ao PIB dende o ano 1975, o que levou a un envellecemento e falta de formación neste sector. Aínda así na actualidade amosa un tamaño excesivo en relación coas posibilidades de pesca. Crecemento ata mediados dos anos 70 debido a: - aumento da demanda - mellora do nivel adquisitivo - baixo prezo do combustible - libre acceso a caladoiros - facilidades económicas / modernización Descenso dende mediados dos anos 70 debido a varias dificultades: - encarecemento do petróleo

2 - implantación de zonas económicas exclusivas (aparición de conflitos). - esgotamento dos caladoiros - recomendacións europeas de redución de flotas o que levou a: o prexubilacións o reconversión a actividades diferentes o traspaso de barcos a terceiros países ou creación de sociedades mixtas Axudas europeas (esixencias de calidade) para renovación e modernización da flota. - as principais características en canto á ocupación e recursos da rexión pesqueira do Noroeste. Inclúese todas as costas galegas. É a rexión máis importante, tanto por volume de pesca como polo seu valor. Ten unha importante tradición pesqueira e elevado consumo. Son tamén importantes as actividades derivadas: estaleiros de buques, industria conserveira, empresas distribuidoras... A evolución en canto á ocupación da poboación activa é semellante a do resto de España, aínda que segue a ocupar un lugar relevante na economía galega. A redución da poboación ocupada xera diversos problemas: -Problemas sociais nas zonas afectadas. Impulso doutros sectores como o acuícola. Axudas a pesca artesanal en zonas de tradición pesqueira ou intentos de reconversión profesional. Importancia do marisqueo e forte desenvolvemento da acuicultura. -Sobreexplotación dos recursos polo exceso de capturas e polo uso de artes de pesca indiscriminadas levou, da cordo coa Política Pesqueira Comunitaria (PPC), ao establecemento de cotas de pesca, paros biolóxicos, etc. -Contaminación, especialmente por vertidos de combustibles. Necesidade de rexenerar e diversificar actividades.

3 Mapa de caladoiros internacionais e gráfico de evolución da flota pesqueira no libro pax 185 e 187 España é unha potencia pesqueira de segundo nivel no mundo, pero é a máis importante da Unión Europea e a segunda do continente tras Noruega. Ten unha flota duns buques onde traballan unhas persoas (0,25 % da poboación ocupada), e ao ano efectúa unhas capturas sobre toneladas. Mantívose unha antiga tradición pesqueira en boa parte do litoral, o que se relaciona cun elevado consumo de peixe (37 kg por persoa/ ano), moi por riba da media europea e só inferior á do Xapón, Noruega e Portugal. Para cubrir esa demanda de peixe que existe en España, os recursos da plataforma continental próxima ás nosas cosas son insuficientes, polo que boa parte da flota faena en caladoiros afastados e, como complemento, un 30% do consumo corresponde a importados. O 90% das capturas corresponden a peixes, que supoñen o 80% do valor total da pesca desembarcada, destacando a crecente importancia do peixe conxelado en mar aberto, que xa constitúe máis dunha cuarta parte do total. As especies máis capturadas foron atún, bonito, bacallau e pescada (un terzo do total), xunto á sardiña, arenque e anchoa. O restante 10% das capturas correspondeu a crustáceos e moluscos, aínda que o seu valor de venda ascendeu ao 20% do desembarcado. Non obstante, a pesca é unha actividade en declive desde hai tempo, tanto polo número de mariñeiros, coma polo número de capturas ou de barcos. Algúns dos principais problemas do sector pesqueiro español son o carácter artesanal de boa parte da flota de baixura, a excesiva antigüidade dos buques, o envellecemento da poboación ocupada na pesca, o progresivo esgotamento dos caladoiros nacionais e a contaminación dalgunhas

4 augas, as crecentes restricións de pesca nas augas de numerosos países o que deu lugar a conflitos con Marrocos, Mauritania, Canadá... Todo isto obrigou a establecer políticas de apoio á actividade, que hoxe dependen na súa maior parte da Política Pesqueira Comunitaria (PPC), e a fomentar o desenvolvemento da acuicultura, que resulta un complemento á pesca tradicional, afectada por dificultades crecentes, polo que hoxe é obxecto de axuda para potenciar o seu desenvolvemento. A actividade pesqueira organízase, principalmente, en dous tipos de espazos, os caladoiros onde se realizan as capturas e os portos onde estas se desembarcan e, en ocasións, se transforman. Os portos onde están matriculados onde están matriculados o 75% dos barcos pesqueiros son os de Galicia (50%), País Vasco, Canarias e Andalucía, que son as rexións de longa tradición pesqueira. Nos grandes portos xorden a miúdo outras actividades relacionadas como a industria conserveira, os estaleiros para reparación de buques, fábricas de xeo, de redes e artes de pesca En relación cos caladoiros ou áreas de captura, hai unha distinción básica: - a maior parte da flota está composta por barcos de pequeno tamaño, que se dedican á pesca de baixura nas augas do mar territorial (12 millas desde a costa) próximas a costa. O espazo pesqueiro español, ou Caladoiro Nacional, esténdese desde a costa ata as 200 millas náuticas, que delimitan a Zona Económica Exclusiva (ZEE). Atópase organizado en oito rexións: noroeste, cantábrica, tramontana, levantina, surmediterránea, suratlántica, balear e canaria. - hai 550 grandes buques que se dedican á pesca de altura, faenando en augas comunitarias do Atlántico norte, ou en augas situadas na zona económica exclusiva (entre 12 e 200 millas) doutros países, pero que obteñen a metade de todas as capturas. A flota española debeu ampliar as súas áreas de actuación e os caladoiros onde pesca, ante o esgotamento progresivo dos máis próximos ás súas costas e o aumento da demanda de peixe e marisco. Iso obrigou ao goberno a negociar acordos de colaboración cos países que integran esas augas dentro da súa zona económica exclusiva, competencia que agora corresponde á Unión Europea. Os principais caladoiros para a flota española están no Atlántico norte, tanto en augas comunitarias (Gran Sol, Irlanda, Escocia e golfo de Biscaia) coma nas proximidades da península da Terra Nova, en Canadá (bacallau e fletán). Pero tamén faena nas proximidades do Sáhara occidental, Mauritania e Senegal, estendéndose cara ao Atlántico sur (Angola, Namibia, Malvinas, etc.). Nas augas de corrente fría que discorre polas costas orientais de Canarias, o chamado Banco Sahariano, os barcos españois teñen frecuentes conflitos con países africanos limítrofes, polo que se precisa chegar a acordos. Estas dificultades e a crecente competencia doutras flotas, obrigou nos últimos anos a que certos buques conxeladores operen agora incluso no océano Índico (Mozambique, Somalia, illas Seicheles), aumentando os custos e riscos do seu traballo, así como en augas do Atlántico de América Latina

5 Evolución pesca desembarcada

6