2012ko urtarrilak 10 Kaixo eta Urte Berri On denoi!!! Gu Naia, Ekaitz eta Alain gara eta gaurko egunkaria sortzea egokitu 2008ko apirilak 7 zaigu eta urte honetako lehenengo egunkaria egingo dugu. Atzoko egunean Ikerren urtebetetzea ospatu genuen, baina atzo ez zen izan, Erregeen Egunean baizik eta gainera opari bikoitzak jaso zituen. Urtebetetzekoak: sudadera, mugikorra eta futbolean jolasteko oinetako pare bat. 28. zenbakia Aurkibidea Entrevista 2 47. zenbakia Sentsazio Zirraragarriak 4 Palabras Curiosas 5 Sentsazio Zirraragarriak 6 Quien es y dónde está? 7 Argazkitik Testura 8 ZORIONAK!!!!!!!! Ekaitz, Naia eta Alain AGUUUUUUUUUUUUUUUUR!!!
Voy a entrevistar a Conchi, la tutora de segundo ciclo, aunque también es la profesora de Conocimiento del Medio del tercer ciclo. Hola Conchi, te voy a hacer una entrevista para el programa de radio y televisión que tenemos que preparar en la asignatura de castellano, así te conoceremos un poco más. En que año naciste y dónde? En 1972, en Baracaldo. Dónde vives? En Castro. En que colegio estudiaste? En la Virgen Niña de Amurrio. Te gusta tu nombre? Me he acostumbrado a él, es una herencia familiar. Te llaman de alguna forma especial tus amigos? Cómo? Sí. Pero no te lo voy a decir. Antes de venir a esta ikastola, dónde has trabajado? En muchísimos sitios. El último en el CEP Orduña. LHI. Por qué decidiste trabajar aquí? Por cuestiones personales. Está cerca de mi casa. 2
En qué consiste tu trabajo? Soy profesora! Qué es lo que más te gusta de tu trabajo? Pensar que mis alumnos son la sociedad del futuro y, que una pequeña parte está en manos de los educadores. Qué asignatura impartes? Conocimiento del medio y Euskera Qué juegos te gustan? El tetris, bromear Cuáles son tus favoritos? El Trivial Cuáles son tus números favoritos? El 12 y el 9. Ahora, en vacaciones de Navidad, qué planes tienes? Ir al sur a la playa a disfrutar del sol. Dónde te gustaría ir de vacaciones? A Viena. Qué te gustaría hacer allí? Disfrutar de la de la exposición de Gustav Clim pero tendré que esperar al verano. Muchas gracias por contestar a mis preguntas. Hasta la próxima. 3
Egun batean, basamortu batean nenbilen nire gurasoekin, urik gabe eta izugarrizko beroaz. Ura edan nahi genuen. Basamortuaren erdia eguzkiak jotzen duen lekurik beroena zen eta, bat-batean, ama zorabiatu egin zen eguzkiaren beroagatik. Ni neke-neke eginda nengoen, ez nekielako ama nora eraman, non aurkitu herri bat ura emateko eta erreanimatzeko. Zorte ona izan genuen, iparorratz bat neukalako eta lasaitu egin ginen. Iparralderantz abiatu ginen, ura aurkitzeko asmoz. Ibiltzen hasi ginenean, laguntasun beharra sumatzen nuen ondo sentitzeko eta ama bion artean eramateko. Egunak eta egunak pasatu ostean, azkenean itsasoa ikusi nuen eta pozaren pozez jarri ginen; ere bai, zuhaitzak ikusi nituen eta izugarrizko irribarrea agertu zitzaidan aurpegian. Nire asmoa zen: itsasontzi bat egin zuhaitzekin eta etxera joan, baina problema zen ez nekiela nola egin. Ama berpiztu zen eta hirurak itsasontzia eraikitzen saiatu ginen eta ondo atera zitzaigun. Hirurak oso ahul geunden eta ur piska bat aurkitu nuen errekatxo batean. Hirurak oso nekatuta geunden itsasontzia egin ostean eta etzan ginen atseden piska bat hartzeko. Bost minutu pasa eta gero, altxatu ginen eta itsasoratu baino lehen, fruta eta janari asko hartu behar izan nuen bidaiarako. Ondoren, itsasoratu ginen eta oso kezkatuta nengoen, gauean olatuak edo ekaitzak bazeuden. Gauean izugarrizko euria hasi zen botatzen eta nik hotza eta ikara pasatu nuen. Goizean, herri txiki batera heldu ginen eta oso pozik jarri ginen; herri horretatik helikoptero bat erreskatatzeko deitu genuen. Etxera heldu ginenean, lasaitasun handiz eseri nintzen eta dutxa luze bat hartu nuen, izerdia kentzeko. UNAI 4
Paraíso Llamamos paraíso a cualquier lugar encantador, con clima agradable, con árboles y con un paisaje precioso, donde se podría vivir con toda comodidad. El Paraíso, con mayúscula, es el Edén, el lugar donde vivieron Adán y Eva antes de ser expulsados por desobedecer a Dios. Los antiguos creían que el Paraíso era un precioso jardín situado entre dos ríos de Babilonia y hubo exploradores que fueron a buscarlo. En griego se llamaba paradeisos, y entre los romanos era paradisus, de donde vino al diccionario español la voz paraíso. Primavera La primavera es la estación de las flores, de la alegría, de los colores y de la juventud. En la actualidad conocemos cuatro estaciones: primavera, verano, otoño e invierno. Pero antes las personas entendían las estaciones de otro modo: tras el invierno venían el tempus veranum (el verano), de modo que no tenían una palabra para definir ese tiempo intermedio en el que nacen las flores y comienza a calentar el sol. Pronto imaginaron una palabra, primo vere (el primer verano), y así nació la primavera. Púrpura Esta palabra designa un color: el rojo muy oscuro e intenso, casi granate, casi morado. La historia cuenta que estaba Hércules con su amada Tyro junto al mar. El perro del héroe estaba olisqueando entre las rocas y volvió con el morro rojo. A Tyro le gustó mucho aquel color y pidió a Hércules que le consiguiera un vestido con aquel tono. Hércules siguió a su perro y vio que comía unos caracolillos llamados phorphyra, que se segregan una sustancia de color rojo muy intenso. El héroe cogió muchos caracolillos y le hizo el vestido a su amada. Esos caracoles (porphyra) eran muy escasos y difíciles de conseguir, así que se utilizaron sólo para teñir las túnicas de los reyes y los grandes señores. Los latinos llamaron al color púrpura. 5
Banengoen etxean izoztuta, afaltzen, bata batekin eta bi mantekin nire gorputz gainean; hotz izugarria zegoen kanpoan eta ni dardarka nengoen, nire gorputza berotu nahian. Afaltzeko zopa bero bat, albondigak eta Cola-Cao txokolatezko pepitekin, bero-beroa. Oraindik hotzituta sentitzen nintzen eta nire aurpegia zurbil zegoen; beste manta bat jarri nuen gainean eta telebista ikustera joan nintzen; gogoko dudan telesail bat botatzen ari ziren, hain zuzen ere Phineas eta Ferb. Marrazki bizidunetan udan zeuden eta inbidia handia eman zidaten, ni dardarka nengoelako eta beraiek manga motzean, praka motzetan eta txankletan. Azkenean, ohera joan nintzen. Ohean panpinak ni itxaroten ari ziren, eta iruditu zitzaidan ni bezala hotzituta zeudela; guztiak hartu eta nirekin ohera sartu nituen. Hurrengo egunean, lagunekin geratu nintzen kalera ateratzeko, baina berandu ailegatu nintzen, haizea eta euriaren erruz. Nire lagunek ni ailegatzerakoan, aurpegi arraro batekin begiratu zidaten; batek esan zidan Michelin panpina ematen nuela. Baina beraiekin ados nengoen, hotz izugarria nuenez, bi kamiseta, bi sudadera eta bi txamarra neramatzan jantzita. Ibiltzen hasi ginen eta nire aurpegira haize bolada bat ailegatu zen; ni, horren ondorioz, dardarka egon nintzen denbora luze bat. Etxera ailegatu eta telebista piztu nuen. Eguraldi iragarleak adierazi zuen astelehenean eta asteartean (eskola egunak) eguzkia aterako zela. Ni pozpozik nengoen, saltoka eta eztulka; ohera joan nintzen. Asteburu luzea izan zen eta, bakarrik niretzat, hotza batez ere. Egun bat falta zen astelehena izateko eta zorionez heldu zen. Baina gaixorik nengoen, horrexegatik arropa asko jantzi nuen. Asteartea heldu zen eta ni poz-pozik, manga motzean, txanklekin eta praka motzetan klasera joan nintzen, sendo-sendo. Zorionez ez nintzen berriro gaixorik jarri. Eta zuei horrelako gauzaren bat gertatu zaizue inoiz? IRATI 6
Es una chica. Tiene el pelo rubio igual que el sol y medio rizado, sus ojos son de color marrón como el tronco de un árbol. La boca la tiene pequeña pero la nariz la tiene, un poco grande. Lleva ropa cómoda y casi siempre va con pantalones en lugar de vestidos y con camiseta suelta. Esta niña es fuerte y delgada le gusta el kárate como deporte pero como hobby tiene el Street dance. La chica tiene 10 años y su color preferido es el verde lima. Esta niña estudia en la ikastola, eso quiere decir, que ahora mismo está entre vosotros. Su mejor amiga es Nahikari Herrero. Su número favorito es el 3 y su asignatura preferida es Gaztelania (Castellano). Las comidas que más le gustan son los Nuggets, la pizza, la sopa y las rosquillas. Vive fuera de nuestra provincia, en la calle Pico Mello, con su madre, padre y con su hermana de 4 años. Su madre se llama Pili y el padre Iñigo y los dos parecen muy simpáticos. Y con todas estas pistas sabéis quién es y dónde está? 7
Larunbata zen eta etxean nengoen bakar-bakarrik, telebista ikusten. Telebistan, nire programarik gogokoena ikusten ari nintzen, hau da, Etxe hau hondamen bat da. Kapitulua ikusita nuen, baina ikusteaz ez nintzen aspertzen. Bat-batean, lokartu egin nintzen eta Etxe hau hondamen bat da programan nengoela amets egin nuen. Ametsean Jorge Fernandezekin etxe bat konpondu nuen, Euskal Herriko familia batentzat etxea egin behar nuen. Esnatu nintzenean dena amets bat zela ohartu eta triste jarri nintzen. Programa ikusten jarraitu eta nire telefonoa entzun nuen. Nire logelara joan, telefonoa hartu eta erantzun nuen. Nire ama zela konturatu eta niretzat sorpresa bat zuela esan zidan; sorpresa ikusi nahi banuen, etxeko atea zabaldu behar nuela. Nire amari agur esan eta laster batean, atea zabaldu nuen. Atea zabaldu eta telebistako bost kamera ikusi nituen. Telebistan ateratzen ari nintzela konturatu nintzen. Baina hori ez zen guztia; Jorge Fernandez eta bere langileak ikusi nituen. Beraiek esan zidaten beraiekin etxe bat konponduko nuela. Ni, poz-pozik, beraiekin joan nintzen. Autobusean kontatu zidaten Euskal Herriko familia batentzat egingo genuela etxea. Konturatu nintzen hori guztia nire ametsean bezala gertatzen ari zela. Euskal Herriko familiaren etxera ailegatu ginenean, Jorge eta bere langileek familia aurkeztu zidaten. Amak Maite zuen izena, aitak Aitor, semeak Unax eta alabak Leire. Beraien etxera sartu nintzenean, harrituta geratu nintzen, etxea hondamen bat zen eta. Paretak lizunez beteak zeuden, armairuak apurtuta, baina txarrena zen hezetasun handia zegoela. Etxea konpontzen genuen bitartean, Maite eta bere familia Port Aventurara joan ziren oporretan. Laster batean, etxea konpondu eta hezetasuna kendu genuen. Etxeak jauregi bat ematen zuen. Hamar egun pasa eta familia Port Aventuratik bueltatu zen. Familiak etxea ikusi eta poz-pozik jarri zen. Ni, Jorge agurtu eta alai, nire etxera bueltatu nintzen. MARIA 8