O DESARROLLO DA VELOCIDADE EN CATEGORÍAS DE FORMACIÓN II

Transcripción

1 O DESARROLLO DA VELOCIDADE EN CATEGORÍAS DE FORMACIÓN II Pablo Sánchez Estévez Club Baloncesto Seis do Nadal Coia Preparador físico categorías inferiores

2 5. METODOLOXÍA PARA O ADESTRAMENTO DA VELOCIDADE Mariano García Verdugo (2005) determina unha serie de directrices a seguir para a metodoloxía das diferentes manifestacións da velocidade: a) Directrices para a metodoloxía do adestramento da velocidade de reacción: A velocidade de reacción debe realizarse ante diferentes estímulos: visuais, auditivos e táctiles. Debe realizarse desde diferentes posicións (parado, sentado, de costas, ) Características orientativas da carga: - Número de repeticións por serie: Duración das repeticións: 1-3 segundos - Pausas entre repeticións: segundos activa (preferiblemente en carreira rexenerativa) - Pausas entre series: 2-3 minutos activa b) Directrices para a metodoloxía do adestramentos da velocidade asociada a movementos difíciles: Adéstrase por medio de combinacións de diferentes exercicios: velocidade con coordinación, equilibrio e axilidade. Características orientativas da carga: - Número de repeticións por serie: Duración das repeticións: 2-5 segundos - Pausas entre repeticións: segundos activa - Pausas entre series: 2-3 minutos activa c) Directrices para a metodoloxía do adestramento da velocidade máxima frecuencial: O mellor xeito de proceder é limitando a amplitude pero sempre facendo que a persoa se desprace á maior velocidade posible. Algúns exercicios son: - Correr no terreo chan entre sinalizacións próximas. Como variantes pódense facer que as distancias varíen con amplitudes variables, decrecentes, - Correr en pendentes con pouca inclinación. - Subir escaleiras moi baixas (menos de 5 cm)

3 - Multisaltos con valos baixos a 2 metros de separación, máxima velocidade, aumentando o número de apoios entre valo e valo. Características orientativas de las cargas: - Número de repeticións por serie: Duración de las repeticións: 4-6 segundos - Pausas entre repeticións: 2-3 minutos activa - Pausas entre series: 4-6 minutos activa d) Directrices para a metodoloxía del adestramento da capacidade máxima de aceleración: A capacidade máxima de aclaración permite aumentar o marxe que precisa a persoa para acelerar e decelerar en carreira. Pódese partir desde posición estática, combinando coa velocidade de reacción (saídas) ou en posición dinámica, en carreira. As aceleracións poden ser en dirección de carreira ou con cambios de dirección Características da carga: - Número de repeticións por serie: Duración de las repeticións: 4-6 segundos - Pausas entre repeticións: 3-4 minutos activa - Pausas entre series: 6-8 minutos activa e) Directrices para a metodoloxía do adestramento da velocidade máxima de desprazamento: Dos posibilidades: a) Adestramento global - Pódese desenvolver a velocidade máxima ou supramáxima. - Os esforzos deben ser sempre ao 100% (el 99% xa non é velocidade máxima senón submáxima) - É preferible realizar os exercicios en liña recta e con saída lanzada - Características da carga: - Número de repeticións por serie: Número se series: Duración de las repeticións: 4-6 segundos - Pausas entre repeticións: 3-4 minutos activa

4 - Pausas entre series: 6-8 minutos activa b) Adestramento analítico. - Acádase desenvolvemento por separado a frecuencia máxima e a amplitude - O desenvolvemento da frecuencia xa se tratou no apartado correspondente á metodoloxía para o adestramento da velocidade máxima frecuencial. - O desenvolvemento da amplitude depende directamente das manifestacións máis rápidas da forza: explosiva, elástica e reactiva. f) Directrices para a metodoloxía do adestramento da resistencia de velocidade: Como manifestacións máis determinantes na mellora da resistencia de velocidade se deben adestrar a resistencia de velocidade máxima frecuencial e, sobre todo, a resistencia de velocidade máxima de desprazamento. Metodoloxía para o adestramento da resistencia de velocidade máxima frecuencial: resulta moi sinxela xa que se trata, fundamentalmente, de prolongar paulatinamente os esforzos correspondentes aos que se propoñen para o desenvolvemento da velocidade máxima frecuencial. Posibilidades: 1. manter o número de repeticións por serie aumentando 2-3 segundos de esforzo por repetición. Características orientativas da carga: - número de repeticións por serie: duración das repeticións: 6-9 segundos 2. aumentar o número de repeticións por serie 1-2. Características orientativas da carga: - duración das repeticións: 4-6 segundos 3. aumentando ambas ao mesmo tempo. Características orientativas da carga: - duración de las repeticións: 6-9 segundos

5 Directrices para a metodoloxía do adestramento da resistencia de velocidade máxima de desprazamento. Posibilidades: 1. mantendo o número de repeticións por serie e aumentando 2-3 segundos de esforzo por repetición. Características orientativa da carga: - número de repeticións por serie: duración das repeticións: 6-9 segundos 2. aumentando o número de repeticións por serie en duración das repeticións: 4-6gundos 3. aumentando en ambas direccións ao mesmo tempo - duración das repeticións: 6-9 segundos orde: Como resumo das directrices metodolóxicas do adestramento da velocidade establécese a seguinte 1) aumentar a velocidade máxima de reacción e máxima frecuencial. 2) aumentar a capacidade máxima de aceleración. 3) aumentar a velocidade máxima de desprazamento. 4) aumentar a resistencia de velocidade máxima frecuencial. 5) aumentar a resistencia de velocidade máxima de desprazamento.

6 Resumen momentos maior incidencia de diferentes manifestacións da velocidade en función da idade. 7. CONCLUSIÓNS Como vimos, o adestramento da velocidade debe iniciarse en idades mozas, en especial a velocidade de reacción e frecuencial. Os niveis de velocidade van en aumento chegando a alcanzarse os valores máximos ao redor dos 19 a 24 años. Dependendo do momento de desenvolvemento da velocidade pode exercer dous efectos: a) En etapas de iniciación provoca un efecto limitador motivado polas seguintes razóns: falta de control motor. falta de dominio da habilidade especifica. polo tempo necesario para analizar a información dos estímulos. pola selección e execución da resposta correcta. b) En etapas de rendemento deportivo produce un efecto posibilitador do rendemento xa que permite, pola prontitude na execución das habilidades, poder tomar vantaxes sobre os adversarios.

7 8. BIBLIOGRAFÍA - Sánchez Bañuelos, F. (1992). Bases para una didáctica de la educación física y el deporte. Gymnos. Madrid. - Bompa Tudor, O. (2005). Entrenamiento para jóvenes deportistas. Planificación y programas de entrenamiento en todas las etapas de crecimiento. Hispano Europea. Barcelona - García-Verdugo, M.; Landa, L (2005).Atletismo 4. Medio fondo y fondo. La preparación del corredor de resistencia. Real Federación Española de Atletismo. - Pila Teleña, A (1991). Educación físico deportiva. Unidades Didácticas y sus sesiones. Augusto E. Pila Teleña. Madrid. - Cometti, G (2002). La preparación física en el baloncesto. Paidotribo. Barcelona. - Stumpp, U. (2002). Adquirir una buena condición física jugando. Paidotribo. Barcelona. - Grossocordón, J.G.; Durán Piqueras, J. P.; Sainz Beivide, A. (2004). Jugando al atletismo. Real Federación Española de Atletismo. - Varios Autores, (2008). Xogando ao Atletismo.Que doado é! Xunta de Galicia. Real Federación Española de Atletismo. - Varios Autores, (1998). Los juegos en la Educación Física de los 6 a los 12 años. Inde. Barcelona. - Sánchez Estévez, P; González Cerdan, M., Piñeiro, A. (2007). Kinball. PilaTeleña. Madrid