Miguel Servet ( ) Médico e teólogo español. Foi o primeiro en describir a circulación do sangue e morreu por elo en Xenebra.

Transcripción

1 Aparato circulatorio Miguel Servet ( ) Médico e teólogo español. Foi o primeiro en describir a circulación do sangue e morreu por elo en Xenebra.

2 O APARATO CIRCULATORIO conecta todos os aparatos involucrados na función de nutrición có plasma intersticial que rodea as células do corpo. Contribúe a manter o equilibrio do medio interno ou HOMEOSTASE. Plasma intersticial (fluído que se atopa rodeando as células) MEDIO INTERNO Linfa Sangue Circula polo Circula polo Sistema linfático Sistema circulatorio APARATO CIRCULATORIO

3 FUNCIÓNS DO SISTEMA CIRCULATORIO O sistema circulatorio encárgase de transportar substancias no organismo: Leva os nutrientes resultado da dixestión desde o tubo dixestivo ata todas as células do corpo, Transporta os gases repiratorios Transporta as substancias de refugo, produto do metabolismo celular, dende estas ata os órganos da excreción Transporta as hormonas, tan importantes para que o organismo funcione coordinadamente. Regula a temperatura do corpo.

4 Función de transporte

5 Anatomía do sistema circulatorio Corazón Vasos sanguíneos Arterias Veas Capilares

6 CORAZÓN O corazón é un órgano musculoso do tamaño dun puño aloxado na cavidade torácica. O músculo que o forma recibe o nome de MIOCARDIO.

7 Corazón Externamente está protexido por unha membrana de dúas capas, o PERICARDIO As arterias coronarias nutren o corazón.

8 Internamente presenta catro cavidades: Dúas aurículas, de paredes finas. Dous ventrículos, de paredes grosas.

9 Á aurícula esquerda chegan as catro veas pulmonares. Á aurícula dereita chegan as dúas veas cavas. Do ventrículo dereito sae a arteria pulmonar. Do ventrículo esquerdo sae a arteria aorta.

10 Entre a aurícula dereita e o ventrículo dereito está a válvula tricúspide Entre a aurícula esquerda e o ventrículo esquerdo está a válvula mitral. Non hai conexión entre o lado esquerdo e o dereito do corazón. Entre os ventrículos e as arterias están as válvulas sigmoideas (semilunares)

11 Fisioloxía do corazón: MOVEMENTOS DO CORAZÓN: Sístole: contración do músculo cardíaco Diástole: Relaxación do músculo cardíaco Frecuencia cardíaca: número de latidos por minuto. Depende da idade, sexo, estado físico En repouso: por minuto. Exercicio físico:

12 O corazón: Ciclo cardíaco Diástole xeral: o sangue desosixenado entra na aurícula dereita. O sangue osixenado entra na aurícula esquerda. As válvulas auriculo-ventriculares ábrense. Sístole auricular: o sangue pasa das aurículas aos ventrículos. Sístole ventricular: os ventrículos contráense. As válvulas aurículo-ventriculares péchanse. As válvulas sigmoideas árense e o sangue pasa ás arterias

13 Ruídos cardíacos En cada ciclo cardíaco percíbense dous ruídos, separados por un pequeno e un gran silencio. Os ruídos corresponden aos sons lubb-dupp considerados como os latexos do corazón. Primeiro ruido: corresponde ao inicio da sístole ventricular. As válvulas tricúspide e mitral péchanse Segundo ruido: prodúcese ao inicio da diástole ventricular. Péchanse as válvulas aórtica e pulmonar. Pulso: Onda de presión producida polo sangue ao sair do corazón, que se transmite ao longo dos vasos sanguíneos. Percíbese nas arterias máis superficiais, nos pulsos e no pescozo

14 Regulación da actividade cardíaca O corazón é autoexcitable grazas ao tecido nodal, formado por células musculares modificadas e capaces de xerar impulsos. Nódulo sinoatrial (SA): Inicia cada ciclo cardiaco. Nódulo auriculoventricular (AV): Capta a estimulación do SA e a transmite ao seguinte. Fascículo de His: distribúe o sinal aos ventrículos. Se ramifica formando a rede de Purkinje.

15 Regulación da actividade cardíaca O ritmo cardíaco pode ser alterado polo sistema nervioso e polo sistema endócrino. As fibras simpáticas aceleran o ritmo cardiaco (efecto estimulador). As fibras parasimpáticas fanno máis lento (efecto inhibidor). A adrenalina e noradrenalina (sintetizadas nas cápsulas suprarrenais) e a tiroxina (sintetizada na tiroide) aumentan o ritmo cardiaco.

16 VASOS SANGUÍNEOS

17 As arterias Levan o sangue desde o corazón aos tecidos. Histoloxía: Túnica adventicia, externa, de tecido conxuntivo. Túnica media, de fibra muscular lisa. Túnica interna, de endotelio.

18 As veas Devolven o sangue desde os tecidos ao corazón. Histoloxía: Túnica adventicia, máis grosa que en arterias. Túnica media, máis fina que nas arterias. Túnica interna. Teñen válvulas que evitan o retroceso do sangue

19 Os capilares Moi finos (8-12 micras) Unha soa capa de tecido epitelial (endotelio). Neles realízase o intercambio de substancias Suman unha lonxitude de quilómetros.

20 A circulación sanguínea: Temos unha circulación dobre: O sangue pasa dúas veces polo corazón. Completa: O sangue rico en osíxeno nunca se mestura có rico en CO2. A parte dereita do corazón sólo bombea sangue rica en CO2, A esquerda bombea só sangue rica en O2.

21 CIRCULACIÓN MENOR OU PULMONAR: O sangue cargado de dióxido de carbono sae do ventrículo dereito, polas arterias pulmonares, osixénase nos pulmóns e regresa polas veas pulmonares ata a aurícula esquerda.

22 CIRCULACIÓN MAIOR OU SISTÉMICA: O sangue cargado de osíxeno sae do ventrículo esquerdo pola arteria aorta, leva aos órganos osíxeno e nutrientes e recolle refugos e dióxido de carbono, volve a aurícula dereita do corazón polas veas cavas.

23 O SANGUE O sangue é un tecido formado por varios tipos de células e unha substancia intercelular chamada plasma.

24 FUNCIÓNS DO SANGUE Transporte de nutrientes, hormonas e refugos Transporte de gases respiratorios Regula a temperatura corporal Coagulación sanguínea Función de defensa

25 CIRCULATORIO DE VERTEBRADOS

26 PEIXES Corazón: 1A/1V Circulación pechada simple

27 ANFIBIOS E RÉPTILES ( agás crocodilos) Corazón: 2A/1V Circulación pechada dobre e incompleta

28 MAMÍFEROS E CROCODILOS Corazón: 2A/2V Circulación pechada dobre e completa

29 SAÚDE

30 Presión sanguínea É a presión que exerce o sangue sobre as paredes das arterias. Mídese có esfingomanómetro. A presión máxima coincide coa sístole ventricular. A mínima coincide coa diástole.

31 COLESTEROL O COLESTEROL é un compoñente natural das membranas celulares. En exceso pódese depositar nas arterías causando ENFERMIDADES CARDIOVASCULARES. Colesterol unido a lipoproteínas de alta densidade (HDL) - colesterol "bo", Colesterol unido a lipoproteínas de baixa densidade (LDL) - colesterol "malo

32 Controla o consumo de graxas saturadas (de orixe animal) xa que favorecen a formación de colesterol LDL. Calcula o teu Índice de Masa Corporal Familia de Botero.

33 PÁXINAS DE CONSULTA: 3_ciclo/CONTENIDOS/CUERPO%20HUMANO/DEFINITIVO% 20CIRCULATORIO/publicar/page8.html sor/3eso/1.htm

34 Pilar de Vega Bioloxía de 1º de BAC.