ÁREAS CON VALOR AMBIENTAL

Transcripción

1 VEXETACIÓN AUTÓCTONA SAS VILANOVA FONDON SANTA MARIÑA A SOBREIRA CANCELAS A AIREXA GUNDIVOS Destaca a superficie arborada localizada nas inmediacións do núcleo da Sobreira. Trátase dunha ampla extensión de especies autóctonas situadas entre núcleos rurais e prados. As especies predominantes pertencen ao xénero Quercus que se mesturan con numerosas especies de ribeira como ameneiros e bidueiros. É difícil atopar unha zona con vexetación autóctona de gran calidade xa que o normal é que estean deterioradas pola presenza de especies alóctonas ou normalmente limítanse ás marxes dos cursos de auga. Neste caso a presenza de especies de coníferas é case anecdótica. vexetal e a perda de valores ambientais, paisaxísticos e ecolóxicos. Tamén alteracións no réxime hídrico do río ou na calidade das augas afectarían a devanditos valores. A protección dos espazos forestais circunscríbese ao perímetro delimitado no Plano Nº III.1. Non entanto algunhas zonas forestais e os seus contornos inmediatos conforman tamén ámbitos de valor paisaxístico polo que ambas proteccións quedan superpostas e ampliadas. Tamén, de conformidade co establecido na Lei de Augas e na Lei de Ordenación Urbanística e Protección do medio Rural de Galicia os ecosistemas acuáticos e as súas ribeiras quedan suxeitos a protección de augas. A zona de protección establecida esténdese 100 metros a cada lado da canle. - Ocupación dos terreos ou do seu contorno por edificacións, viais o instalacións industriais - Prácticas forestais inadecuadas, expansión de especies de fauna e flora alóctonas... - Sobreexplotación dos recursos naturais, sobre pastoreo, actividades extractivas - Riscos naturais, incendios, procesos erosivos -9-

2 RIO POUSAVEDRA RIO NEIRAS RIO SIL ÁREAS CON VALOR AMBIENTAL REDE HÍDRICA RIO CABE RIO PORTIZO ARROYO FERREIRAS RIO SIL A. SAN MATEO A rede hidrográfica do municipio organízase en torno aos ríos Sil e Cabe nos que verten as súas augas numerosos arroios como o Camilo, Sante ou o de Portizó. O maior interese ambiental destes cursos radica no seu valor ecolóxico como xeradores de hábitats fluviais, aptos para numerosas especies, e na importancia da vexetación das súas ribeiras. A principal fraxilidade é a debida a actuacións antrópicas que supoñan alteracións no réxime hidrolóxico ou a degradación e eliminación da cuberta vexetal e polo tanto a perda de valores ambientais, paisaxísticos e ecolóxicos. De conformidade co establecido na Lei de Augas e na Lei de Ordenación Urbanística e Protección do medio Rural de Galicia os ecosistemas acuáticos e as súas ribeiras quedan suxeitos a protección de augas. A zona de protección establecida esténdese por norma xeral á zona de policía definida pola Lei de Augas (100 metros a cada lado da canle). Na zona de policía quedan sometidas a autorización administrativa as seguintes actividades e usos do solo: as alteracións substanciais do relevo natural, as extraccións de áridos, as construcións de todo tipo, e calquera outra actividade que supoña un obstáculo para a corrente en réxime de avenidas ou que poida ser causa do dominio público hidráulico. - Alteracións hidrolóxicas, cambios na conca hidrográfica, alteracións na calidade do auga por vertido de residuos, eutrofización das augas tanto superficiais como subterráneas... - Prácticas forestais inadecuadas, expansión de especies alóctonas... - Sobreexplotación dos recursos naturais, actividades extractivas... - Falta de planificación do uso recreativo e turístico, deportes acuáticos, pesca, etc. -10-

3 ENCORO DE SAN ESTEVO O ARROXO EMBALSE DE SAN ESTEBAN Este encoro localízase na zona sudoeste do río Sil ao seu paso por este municipio. Esta próximo á desembocadura do río Cabe e ao núcleo de O Arroxo desde onde se accede. Trátase dun dos encoros máis antigos e importantes de Galicia. Supón unha zona artificial de almacenamento de auga que constitúe un hábitat idóneo para numerosas especies de flora e fauna. A principal fraxilidade é a debida a actuacións antrópicas ou riscos naturais que supoñan alteracións no réxime hidrolóxico, ou a degradación e eliminación da cuberta vexetal e xa que logo a perda de valores ambientais. De conformidade co establecido na Lei de Augas e na Lei de Ordenación Urbanística e Protección do medio Rural de Galicia os ecosistemas acuáticos e as súas ribeiras quedan suxeitos a protección de augas. A zona de protección establecida esténdese por norma xeral á zona de policía definida pola Lei de Augas (100 metros a cada lado da canle). - Alteracións hidrolóxicas, cambios na conca hidrográfica, alteracións na calidade do auga por vertido de residuos, eutrofización das aguas tanto superficiais como subterráneas... - Catástrofes naturais, desprendimentos de terras, inundacións, procesos erosivos - Falta de planificación do uso recreativo e turístico. -15-

4 SUPERFICIE FORESTAL Trátase de zonas cun elevado valor ambiental, formadas por especies arbóreas autóctonas relativamente ben conservadas malia que na maioría das ocasións vense deterioradas pola presenza de especies alóctonas, normalmente piñeiro e eucalipto. A especies máis abundantes son do xénero Quercus aínda que tamén son numerosos os exemplares de bidueiros e loureiros. En menor medida pódense localizar sotos de castiñeiros sobre todo na metade este de o municipio. Os bosques asociados a cursos de auga están formados principalmente por especies de ameneiros e bidueiros que se caracterizan por constituír un tipo de formación especial en galería, lineal que adoita acompañar o curso do río en ambas marxes. As zonas mais importantes no referente a estas formacións son as que proporcionan os ríos Sil e Cabe. vexetal e a perda de valores ambientais, paisaxísticos e ecolóxicos. A protección dos espazos forestais circunscríbese ao perímetro delimitado no Plano NºIII.1. Non entanto algunhas zonas forestais e as súas contornas inmediatas conforman tamén ámbitos de valor paisaxístico polo que ambas proteccións quedan superpostas e ampliadas. De conformidade co establecido na Lei de Augas e na Lei de Ordenación Urbanística e Protección do medio Rural de Galicia os ecosistemas acuáticos e as súas ribeiras quedan suxeitos a protección de augas. A zona de protección establecida esténdese por norma xeral á zona de policía definida pola Lei de Augas (100 metros a cada lado da canle). - Ocupación dos terreos ou do seu contorno por edificacións, viais o instalacións industriais - Riscos naturais, incendios, procesos erosivos -14-

5 LAGO DE VILAESCURA VILAESCURA VAZ ROSENDE Trátase dun lago de orixe artificial localizado entre os núcleos de Vilaescura e Rosende. Nas súas marxes desenvolvéronse numerosas especies propias de ecosistemas acuáticos que xunto co contorno no que se atopa proporciona un hábitat idóneo para numerosas especies de aves. A principal fraxilidade é a debida a actuacións antrópicas que supoñan alteracións no réxime hidrolóxico ou a degradación e eliminación da cuberta vexetal e polo tanto a perda de valores ambientais. De conformidade co establecido na Lei de Augas e na Lei de Ordenación Urbanística e Protección do medio Rural de Galicia os ecosistemas acuáticos e as súas ribeiras quedan suxeitos a protección de augas. A zona de protección establecida esténdese por norma xeral á zona de policía definida pola Lei de Augas (100 metros a cada lado da canle). Na zona de policía quedan sometidas a autorización administrativa as seguintes actividades e usos do chan: as alteracións substanciais do relevo natural, as extraccións de áridos, as construcións de todo tipo, e calquera outra actividade que supoña un obstáculo para a corrente en réxime de avenidas ou que poida ser causa do dominio público hidráulico. -13-

6 LIC RÍO CABE Campo Rairo Canaval Moradela A Estación Sistin do Mato Ten unha superficie 1787 Ha, está situado a unha altitude media de 492 m sobre o nivel do mar e abarca os concellos Bóveda, O Incio, Monforte de Lemos, Pobra de Brollón, Pantón e Sober. Este ecosistema proporciona unhas condicións ecolóxicas especiais que favorecen a existencia dunha gran variedade de hábitats con predominio bosques aluviais, bosques de castiñeiro e pseudo-estepas. vexetal e xa que logo a perda de valores ambientais, paisaxísticos e ecolóxicos. Tamén alteracións no réxime hídrico do río ou na calidade das augas. Este espazo esta integrado na futura rede de espazos protexidos (Rede Natura 2000) e catalogado pola Directiva Hábitats, directiva comunitaria 92/43/CEE sobre a conservación dos hábitats naturais e da flora e fauna silvestres, como Lugar de Interese Comunitario (Código L.I.C É ).). A Xunta de Galicia declarouno como Espazo Natural en Réxime de Protección Xeral. - Ocupación dos terreos ou de seu contorno por edificacións, viais o instalacións industriais -12-

7 LIC CANÓN DO SIL Os profundos canóns orixinados polos ríos Sil e Cabe proporcionan unhas condicións ecolóxicas especiais que favorecen a existencia dunha gran variedade de hábitats. Ademais esta zona conta cun microclima mediterráneo que enriquece aínda máis a flora e fauna asociadas. Tamén cabe destacar o seu valor paisaxístico xa que todo o curso do río desenvólvese nunha continua sucesión de paraxes fluviais escarpados ou encanonados. vexetal e polo tanto a perda de valores ambientais, paisaxísticos e ecolóxicos. Tamén alteracións no réxime hídrico do río ou na calidade das augas. Este espazo esta integrado na futura rede de espazos protexidos (Rede Natura 2000) e catalogado pola Directiva Hábitats, directiva comunitaria 92/43/CEE sobre a conservación dos hábitats naturais e da flora e fauna silvestres, como Lugar de Interese Comunitario (LIC). A Xunta de Galicia declarouno como Espazo Natural en Réxime de Protección Xeral..- Ocupación dos terreos ou de seu contorno por edificacións, viais o instalacións industriais -11-