Platón HIPIAS MAYOR. Comment: Para el problema de la autenticidad véase W. K. C. Guthrie A History of Greek Philosophy, N, pigs

Tamaño: px
Comenzar la demostración a partir de la página:

Download "Platón HIPIAS MAYOR. Comment: Para el problema de la autenticidad véase W. K. C. Guthrie A History of Greek Philosophy, N, pigs. 175-77."

Transcripción

1 LIBROot.om Platón HIPIAS MAYOR INTRODUCCIÓN El Hipias Mayor s un iálogo aporétio: l prolma plantao qua sin rsolvr al finalizar la isusión. Tin una xtnsión asi l ol qu l Hipias Mnor, y st ato s, sin ua, sufiint para xpliar los ajtivos omparativos qu sirvn para istinguir un iálogo l otro. Aunqu n la Antigüa no xistió prolma sor la autntiia st iálogo, algunos filólogos han pusto n ua, n los os últimos siglos, la atriuión st iálogo a Platón. Par tan ifíil amitir las ojions algaas, omo rr igamnt n la autntiia l iálogo. En too aso, sta ora figurará simpr n l orpus platónio, porqu, a psar los prolmas qu pua susitar su atriuión a la pluma Platón, s una ora ort platónio n lo litrario, n lo filosófio y n la forma gnral l trataminto l tma. La ustión isutia n st iálogo s la lo llo n sí mismo, la snia qu suyar a toas las osas llas para qu san llas. En prinipio poría parr qu s trata un stuio inpnint sor st tma al qu más tar l autor l huira asignao los nomrs Hipias y Sórats para fnr las parts, y al qu huira oloao una lla y artístia introuión qu va hasta 286, on mpiza l vraro tma l iálogo. Hásta tal punto la part iaa al tma lo llo n sí onstituy un. loqu in aratrizao. Sin margo, los ialogants no pun sr otros qu Sórats Hipias. En l aso Sórats, no hay la mnor ua. La introuión s prsonaj arátr áspro n la úsqu a la vra, prisamnt s las primras linas n qu s aora l tma lo llo, así omo su onstant prsnia a lo largo too l rsto l iálogo, nos mustran qu l tma stá tratao s l supusto qu Sórats s un intrloutor oligao. Quizá no par tan oligao qu l otro intrloutor haya sr Hipias, pro la vra s qu l prsonaj stá prfilao muy fruntmnt y muy in. Es imposil n l iálogo tomar l tma sparánolo los intrloutors; la traazón s omplta. Es l a- ro qu l tma l iálogo poría hars tratao on ialo gants no aratrizaos, pro n l aso st iálogo s pu ir qu no ha sio srita una sola lína sin tnr prsnt qu los qu ialogaan ran, prisamnt, Sórats Hipias. Amitio lo qu pr, omo no pu sr por mnos, omproamos qu la lla part introutiva stá, onrtamnt, stinaa a la aratrizaión los os prsonajs, spialmnt Hipias, pusto qu Sórats apar isñao por ontrast y, amás, s ya un prsonaj anónio. Nos nontramos, pus, on un iálogo ompltamnt traao s l prinipio hasta l fin on unia intrna prisa. Dos rasgos llaman, sin margo, la atnión: la ironía y la agrsivia. S trata sólo una istinión grao. Los os prsonajs s xprsan on más urza la haitual. La irritaión Hipias y la ura ironía Só rats s 300 hasta 302a, así omo las últimas palaras Hipias n 304a, jan una imprsión agrsivia qu no apar n otros iálogos. Sin ua, hay más pasión, por jmplo, n la isusión Caliils on Sórats n l Gorgias, pro s apasionaminto, inluso irritaión, no ja la imprsión la nmista a flor pil Commnt: Para l prolma la autntiia véas W. K. C. Guthri A History of Grk Philosophy, N, pigs

2 qu s osrva n nustro iálogo. La ironía Sórats, ants aún ntrar n l tma lo llo, no s una ironía ontra los argumntos sino ontra la prsona, uya salifiaión s usa. Es ifíil xpliars por qué Platón iió nfrntar os vs, omo únios ialogants, a Sórats y a Hipias. No lo ha hho on Protágoras ni on Gorgias, sofistas más rprsntativos qu Hipias. Pu sr qu no quisira volvr a toar a Protágoras, murto asi un trio siglo ants qu Platón puira tnr la ia ar su nomr a un sguno iálogo. Gorgias ra ya un aniano ra 100 años al qu no paría oportuno har aparr nuvo n un iálogo. En amio, Hipias ra más jovn y, urant algún timpo, uano ya Gorgias ra muy vijo, ió sr l sofista más prstigio. Nuvamnt, omo n l Hipias Mnor, s trata a st sofista muy por ajo sus méritos rals. La imagn qu nos llga a través los os iálogos rsalta los ftos Hipias -qu irtamnt ió sr un pozo vania- sin har visils sus notals méritos. Un juiio sor Hipias saao su atuaión n los os iálogos itaos tnría algo qu vr on una part la ral ia, pro no aría la mia lo qu ral - mnt fu st sofista. Es urioso onsirar qu, si s irto qu Platón l ió os iálogos, las os vs lo haya tratao l mismo moo. El Hipias Mayor ha ao lugar a la isusión si l onpto lo llo n sí, s ir, l qu las osas llas son llas por la prsnia lo llo, no s ya l ominzo la toría platónia las ias. Una afirmaión smjant apar n l Eutifrón 6. Par vint qu, la pura astraión sorátia a la «toría las ias», hay una vía n la qu sría ifíil trminar un punto xato n l qu s prouza l término la una y l ominzo la otra. Es l ontxto gnral un iálogo l qu prmit afirmar qué xprsions st tipo n sr tomaas n uno u otro sntio. El ontxto Hipias Mayor no a lugar a pnsar qu Platón s haya sprnio toavía los mols sorátios. Commnt: Véas Guthri, History of Grk Philosophy, IV, páginas 188 y sigs. NOTA SOBRE LA TRADUCCION Para la vrsión spañola s ha sguio l txto BURNET, Platonis Opra, vol. III, Oxfor, 1903 (rimprsión, 1974). HIPIAS MAYOR SÓCRATES, HIPIAS 281a SÓCRATES. -Elgant y saio Hipias, uánto timpo ha qu no has vnio a Atnas? HIPIAS. -No tngo timpo, Sórats. Cuano Éli tin qu ngoiar algo on alguna iua, simpr s irig a mí n primr lugar ntr los iuaanos y m lig omo majaor, porqu onsira qu soy l más ióno juz y mnsajro las onvrsaions qu s llvan a ao ntr las iuas. En fto, n muhas oasions h io omo majaor a ivrsas iuas, pro las más las vs, por muhos importants asuntos, h io a Lamonia; por lo ual, y vulvo a tu prgunta, no vngo on frunia a stos lugars. Só. -Esto s sr vra un homr saio y prfto, Hipias. Lo igo, porqu tú rs apaz riir privaamnt muho inro los jóvns y harls un nfiio mayor l qu tú ris, y tamién porqu rs apaz, púliamnt, prstar srviios a tu iua, omo har un homr qu stá ispusto a no sr tnio n mnos, sino a alanzar una opinión ntr la mayoría. Ahora, Hipias, uál s

3 ralmnt la ausa qu los antiguos, uyos nomrs son famosos por su saiuría: Pítao, Bías, Tals Milto y los su sula, i nluso los más rints hasta Anaxágoras, toos o asi toos, s hayan mantnio aljaos los asuntos púlios? Hip. - Qué otra razón rs, Sórats, sino qu ran éils inapas llgar on su spíritu a amas osas, la ativia púlia y la privaa? Só. -Lugo, por Zus, así omo las otras arts han progrsao y, n omparaión on los artsanos hoy, son inháils los antiguos, así tamién mos ir qu vustro art sofistas ha avanzao y qu son infriors a vosotros los antiguos saios? Hip. - Halas muy artaamnt. Só. - Por tanto, Hipias, si ahora rsuitara Bías, s xponría a la risa frnt a vosotros, l mismo moo qu los sultors in qu Déalo, si vivira ahora y ralizara oras omo las qu l hiiron famoso, quaría n riíulo. Hip. - Así s, Sórats, omo tú is. Sin margo, yo aostumro a alaar ants y más a los antiguos y a los antriors a nosotros qu a los ahora, para vitar la nviia los vivos y por tmor al nojo los murtos. Só. - Pinsas y rflxionas artaamnt, sgún ro. Puo añair a tu ia mi tstimonio qu is vra y qu, n ralia, vustro art ha progrsao n lo qu s rfir a sr apas ralizar la ativia púlia junto on la privaa. En fto, Gorgias, l sofista Lontinos, llgó aquí s su patria n misión púlia, lgio majaor n la ia qu ra l más ióno los lontinos para ngoiar los asuntos púlios; ant l pulo, io la imprsión qu halaa muy in, y n privao, n ssions xhiiión y ano lions a los jóvns, onsiguió llvars muho inro sta iua. Y si quirs otro aso, ahí stá l amigo Próio; ha vnio muhas vs n otras oasions para asuntos púlios, y la última vz, rintmnt, llgao s Cos n misión púlia, haló n l Consjo y mrió gran stimaión, y n privao, n ssions xhiiión y ano lions a los jóvns, riió antias asomrosas inro. Ninguno aqullos antiguos juzgó nuna onvnint orar inro omo rmunraión ni har xhiiions su saiuría ant ualquir las homrs. Tan simpls ran, y así ls pasaa inavrtio uán igno stimaión s l in ro. Caa uno éstos ahora saa más inro su sar, qu un artsano, sa l qu sa, su art, y más qu toos, Protágoras. Hip. - No onos lo uno, Sórats, ara sto. Si supiras uánto inro h ganao yo, t asomrarías. No voy a itar otras oasions, pro una vz llgué a Siilia, uano Protágoras s nontraa allí roao stimaión, y, sino él un homr más a y yo muy jovn, n muy poo timpo rií más into inunta minas; un solo lugar muy pquño, Inio, más vint minas. Llgano a asa on s inro s lo ntrgué a mi par, y él y los más la iua quaron asomraos imprsionaos. En rsumn, ro qu yo h ganao más inro qu otros os sofistas ualsquira juntos, san los qu san. Só. -Muy in, Hipias; s una gran prua tu saiuría y la saiuría los homrs ahora n omparaión on los antiguos y uán ifrnts ran éstos. Sgún tus palaras, ra gran la ignorania los antiguos. Din qu a Anaxágoras, por jmplo, l aontió lo ontrario. Haiénol jao n hrnia muho in ro, no lo uió y lo prió too; tan niamnt jría la sofístia. Din tamién o 282a 283a Commnt: Pítao Mitiln, iua situaa n la isla Lsos. Naió n 651. Entr sus uarnta y inunta años gornó urant iz la iua. Fu ontmporáno Alo, aunqu más a qu ést. Bías Prin, iua n la osta aria Asia Mnor. En 546 propuso n l Panjonion qu los jonios vitaran l ominio prsa y s uniran n una sola polis n Crña. Tals Milto iniia la lista traiional los llamaos filósofos la naturalza. S hizo ya famoso al prir l lips l 28 mayo 585, qu hizo ponr fin a la atalla ntr mos y liios a orillas l río Halis. Platón ita aquí, uno tras otro, a trs los sit saios Gria, uyos nomrs son fijos n la traiión. El uarto nomr más gnralmnt amitio ra l Solón. Commnt: La fama Anaxágoras ía sr gran, pusto qu, por stas fhas, haía ya 29 años qu haía murto n Lámpsao. Haía vivio muhos años n Atnas n l írulo Prils. Aunqu Sórats, n sus ominzos, s haía intrsao por l pnsaminto Anaxágoras, uyas ias l ran prftamnt onoias, aprovha sta oasión para prisar qu su pnsaminto no tin rlaión on l los filósofos la naturalza. Proalmnt un lugar n l ágora n l qu s jría l omrio liros. No s trata la orqustra l tatro. Commnt: Prsonaj mítio, patrono los artsanos atninss. Sórats lo onsira, n razón su antrior ofiio sultor, omo su antpasao n Eutifrón 11. Commnt: En la Apología proura Platón sr muy srupuloso n uanto a las rfrnias prsonas qu, on rtza, aún vivían n la fha l proso. Al itar aquí a trs famosos sofistas, omit l nomr l raor y gran i m- pulsor la sofístia: Protágoras Ara, qu haía murto n Gorgias Lontinos ra l rprsntant l Oint grigo n la sofístia. Es, sin ua, l sofista más alifiao spués Protágoras. Alanzó una gran longvia, pus ía sr unos quin años mayor qu Sórats y murió algunos años spués qu él. Es un prsonaj muy intr-... [1] Commnt: El Consjo (llamao «Consjo los Quinintos») staa onstituio por inunta mimros aa una las iz trius. S iviía l año n iz príoos, n aa uno los uals jría l goirno y prsiía l Consjo aa una las trius (triu n pritanía). Los inunta mimros la triu n funions s llamaan prítans. En sta époa, los argos qu jrían los prítans, algunos por un solo ía, s asignaan por sorto; tamién s haía ftuao sorto para nomrar a los inunta... r-[2prsntants aa triu.

4 284a sas smjants otros antiguos. M par qu on sto aportas un un tstimonio la saiuría los atuals n omparaión on la los ants, y s opinión muhos qu l vraro saio sr saio para sí mismo y qu, por tanto, s saio l qu más inro gana. Sa ya sufiint lo iho. Rspónm a st punto. D uál, ntr las muhas iuas a las qu vas, has onsguio más inro? Es quizá vint qu Lamonia, aon has io on mayor frunia? Hip. - No, por Zus, Sórats. Só. - Qué is? D ón mnos? Hip. - Nuna naa, n asoluto. Só. -Dis algo proigioso y xtraño, Hipias. Dím, aaso tu saiuría no s apaz har mjo rs para la virtu a los qu stán n ontato on lla y la aprnn? Hip. - Sí, muho, Sórats. Só. - Es qu rs apaz har mjors a los hijos los haitants Inio, y t s imposil harlo on los hijos los spartiatas? Hip. - Está ljos sr así, Sórats. Só. - Es qu, ralmnt, los siiliotas san hars mjors, y los lamonios no? Hip. - En asoluto; tamién los lamonios, Sórats. Só. - Aaso vitaron tu nsñanza. por falta inro? Hip. -Sin ua no, pusto qu lo tinn n aunania. Só. - Qué razón pu har, ntons, para qu, sánolo llos y tnino inro, y sino tú apaz rportarls la mayor utilia, no t hayan spio argao inro? Quizá sa sta otra razón, aaso los lamonios no arían uaión a sus hijos mjor qu tú? Dmos ir sto así y tú stás auro? Hip. -D ningún moo. Só. - Aaso no ras apaz onvnr a los jóvns n Lamonia qu progrsarían más riino tus lions qu las sus oniuaanos, o no t fu posil prsuair a sus pars qu ían onfiártlos a ti, n lugar oupars llos sus hijos, si s qu tinn intrés por llos? Pus no ro qu impiiran por nviia qu sus hijos s hiiran mjors. Hip. -Tampoo yo ro qu por nviia. Só. -Sin margo, Lamonia tin unas lys. Hip. - Cirtamnt. Só. - Pus n las iuas on unas lys, lo más apriao s la virtu. Hip. -Sin ua. Só. - Y tú sas transmitirla a otros mjor qu nai. Hip. -Con muho, Sórats. Só.-Cirtamnt, l qu mjor sa transmitir l art la hípia, aaso no sría apriao n Tsa lia más qu n l rsto Gria y riiría más inro, y lo mismo n ualquir part on s tomara on intrés st art? Hip. -Eso par. Só. -El qu s apaz proporionar las más valiosas nsñanzas para la virtu, no alanzará los mayors honors y ganará, si quir, la mayor antia inro n Lamonia y n ualquir iua griga qu tnga unas lys? O tú rs, amigo, qu más in n Siilia y n la iua Inio? Dmos rr so, Hipias? Pus, si tú lo aonsjas, o hart aso. Hip. - No s traiión los lamonios, Sórats, amiar las lys ni uar a sus hijos ontra las ostumrs.

5 285a Só. - Qué is? No s traiión para los lamonios orar rtamnt, sino rrónamnt? Hip. - Yo no lo afirmaría, Sórats. Só. - No s vra qu orarían rtamnt uano a los jóvns mjor, n vz harlo por? Hip. - Sí, rtamnt. Pro no s lgal para llos ar una uaión qu vnga l xtranjro; pusto qu, sálo in, si algún otro, alguna vz, riira inro allí por la uaión, yo riiría muho más. Por lo mnos, ls gusta oírm y m alaan; pro, omo igo, no s sa la ly. Só. - Dis tú, Hipias, qu la ly s un prjuiio, o un nfiio para la iua? Hip. - S stal, ro yo, para nfiio, pro alguna vz tamién prjuia, uano la ly s ha mal. Só. - Qué pomos ir? Los lgislaors no staln la ly n la ia qu s l mayor in para la iua y qu sin lla s imposil gornar n un orn? Hip. -Dis la vra. Só. -Lugo, uáno los qu intntan stalr las lys no alanzan l in, tampoo alanzan lo justo ni la ly. Qué is tú? Hip. -Con un razonaminto xato, Sórats, así s; sin margo, la gnt no sul xprsarlo así. Só. - Quiéns, Hipias, los qu san, o los qu no san? Hip. - La mayoría los homrs. Só. - So n éstos, la mayoría, los qu onon la vra? Hip. -D ningún moo. Só. - Pro, al mnos, los qu san onsiran qu, n vra, s más propio la ly para toos los homrs prouir nfiio, qu prjuiio. No stás auro? Hip. -Sí, stoy auro n qu n vra so s más propio la ly. Só. - Lugo sa s la vra y s así omo rn los qu san? Hip. -Sin ua. Só. - D toos moos, para los lamonios, omo tú is, s más nfiioso riir la uaión aa por ti, aun sino ésta xtranjra, qu riir la su propio país. Hip. - Y igo la vra. Só. -E, inluso, qu lo más nfiioso s lo más propio la ly, is tamién so, Hipias? Hip. -Lo h iho, n fto. Só. -Lugo, sgún tu razonaminto, para los hijos los lamonios s más propio la ly riir la uaión Hipias y s ontra la ly riirla sus pars, pusto qu, n ralia, van a riir más nfiio ti. Hip. -Cirtamnt lo van a riir, Sórats. Só. -Lugo infringn la ly los lamonios no ánot inro ni onfiánot a sus hijos. Hip. -Estoy auro n sto; pus m par qu halas n mi favor y no o oponrm. Só. - Así pus, amigo, nontramos qu los lamonios infringn la ly y, aún más, lo han n asunto máxima importania; llos, qu parn sr los más rsptuosos la ly. Pro, por los ioss, Hipias, t alaan y ls gusta oír lo qu tú xpons. Qué s llo? Es, sin ua, lo qu tan llamnt sas, lo rfrnt a los astros y los fnómnos lsts? Hip. - D ningún moo, so no lo soportan.

6 Só. - Ls gusta oírt halar gomtría? Hip. - D ningún moo, pusto qu, por así irlo, muhos llos ni siquira onon los númros. Só.-Lugo stán muy ljos sguir una isrtaión tuya sor álulo. Hip. - Muy ljos, sin ua, por Zus. Só. - Ls halas, por irto, lo qu tú sas istinguir on m ayor prisión qu nai, l valor las ltras, las sílaas, los ritmos y las armonías? Hip. - D qué armonías y ltras, amigo? Só. - Qué s, irtamnt, lo qu llos t suhan on satisfaión y por lo qu t alaan? Dímlo tú mismo, ya qu yo no onsigo ar on llo. Hip. - Esuhan on gusto lo rfrnt a los linajs, los los héros y los los homrs, Sórats, y lo rfrnt a las funaions iuas, ómo s onstruyron antiguamnt y, n suma, toos los rlatos osas antiguas, hasta l punto qu yo mismo h tnio qu stuiar y pratiar a fono toos stos tmas. Só. -Por Zus, surt tins, Hipias, qu los lamonios no sintan gusto n qu s ls rit la nómina nustros aronts s Solón; sr así, tnrías un traajo para aprnértla. Hip. - D qué, Sórats? Si oigo una sola vz inunta nomrs, los ruro. Só. - Es vra; no tnía n unta qu tú ominas la mnmotnia. Así qu supongo qu, on razón, los lamonios lo pasan in ontigo, qu sa s muhas osas, y t tinn, omo los niños a las vijas, para ontarls historias agraals. Hip. - Sí, por Zus, Sórats; al tratar las llas ativias qu un jovn jritar, ha poo fui muy alaao allí. Ara llo tngo un isurso muy llamnt ompusto, in laorao sor t o- o n la lión las palaras. Ést s, poo más o mnos, l argumnto y l ominzo. Dspués qu fu tomaa Troya, i l isurso qu Noptólmo prguntó a Néstor uáls ran las ativias unas qu, al jritarlas n la juvntu, harían qu un homr alanzara la mayor stimaión. A ontinuaión, hala Néstor y l propon numrosas at ivias llas y auro on las ostumrs. H xpusto st isurso n Lamonia y tngo la intnión xponrlo aquí, pasao mañana, n la sula Fióstrato, así omo otros tmas qu mrn oírs. M lo ha pio Éuio, l hijo Apmanto. Proura star allí tú y llvar a otros qu san apas suhar y juzgar lo qu yo iga. Só. -Así srá, Hipias, si lo quir la ivinia. Sin margo, rspónm ahora rvmnt sor sta ustión, pus m lo has rorao on oportunia. Rintmnt, Hipias, alguin m llvó a una situaión apuraa n una onvrsaión, al nsurar yo unas osas por fas y alaar otras por llas, haiénom sta prgunta un moo insolnt: «D ón sas tú, Sórats, qué osas son llas y qué otras son fas? Vamos, porías tú ir qué s lo llo?» Yo, por mi ignorania, qué prpljo y no sup rsponrl onvnintmnt. Al rtirarm la onvrsaión staa irritao onmigo mismo y m haía rprohs, y m promtí qu, tan pronto omo nontrara a alguno vosotros, los qu sois saios, l suharía, aprnría y m jritaría, iría nuvo al qu m haía hho la prgunta para volvr a mpzar la isusión. En fto, ahora, omo ij, llgas on oportunia. Explíam auaamnt qué s lo llo n sí mismo y, al rsponrm, proura halar on la máxima xatitu, no sa qu, rfutao por s 286a Commnt: Éuio, hijo Apmanto, itao a ontinuaión, sin ua un at - nins sguior Hipias. Apar tamién n Hipias Mnor 363.

7 287a 288a guna vz, m xponga nuvo a la risa. Sin ua, tú lo onos l a- ramnt y ést s un onoiminto insignifiant ntr los muhos qu tú tins. Hip. -Sin ua insignifiant, por Zus, Sórats, y sin importania alguna, por así irlo. Só. -Lugo lo aprnré fáilmnt y ya nai m rfutará. Hip. - Cirtamnt, nai; lo ontrario, sría mi sar sñal y al alan ualquira. Só. - Bunas son tus palaras, por Hra, Hipias, si vamos a ominar a s iniviuo. Pro, no hay inonvnint n qu yo lo imit y qu, uano tú rsponas, ojt los razonamintos? En fto, tngo alguna prátia sto. Si no t importa, quiro hart ojions para aprnr on más sguria. Hip. -Pus in, hazlo. En fto, omo ía ahora, la ustión no s important y yo poría nsñart a rsponr a prguntas inluso muho más ifíils qu ésta, moo qu ningún homr sa apaz rfutart. Só. - Ay, qué in halas! Pro, pusto qu tú m animas, m voy a onvrtir lo más posil n s homr y voy a intntar prguntart. Porqu, si tú l xpusiras a él st isurso qu is sor las oupaions llas, t suharía y, n uanto trminaras halar, no t prguntaría más qu sor lo llo, pus tin sa ostumr, y t iría: «Forastro Éli, aaso no son justos los justos por la justiia?» Rspon, Hipias, omo si fura él l qu t intrroga. Hip. -Rsponré qu por la justiia. Só.-Lugo xist sto, la justiia? Hip. -Sin ua. Só. -Lugo tamién los saios son saios por la saiuría y toas las osas unas lo son por l in. Hip. - Cómo no? Só. - Por irto, stas osas xistn, pus no sría así, si no xistiran. Hip. -Cirtamnt, xistn. Só. - Aaso las osas llas no son llas por lo llo? Hip. -Sí, por lo llo. Só. - Exist lo llo? Hip. -Exist. Cómo no va a sr así? Só. - Dirá él: «Dim, forastro, qué s lo llo?» Hip. - Aaso l qu ha sta prgunta, Sórats, quir sar qué s llo? Só. - No lo ro, sino qué s lo llo, Hipias. Hip. - Y n qué ifir una osa otra? Só. - T par qu no hay ninguna ifrnia? Hip. - Cirtamnt, no hay ninguna. Só. -Sin margo, s vint qu tú lo sas mjor. A psar so, amigo, rflxiona. No t prgunta qué s llo, sino qué s lo llo. Hip. -Ya ntino, amigo; voy a ontstart qué s lo llo y s sguro qu no m rfutará. Cirtamnt, s algo llo, Sórats, sálo in, si hay qu ir la vra, una onlla lla. Só. - Por l prro, Hipias, qu has ontstao lla y rillantmnt! Es irto qu, si rspono so, haré ontstao a la prgunta orrtamnt y qu no hay risgo qu s m rfut? Hip. - Cómo porías sr rfutao, Sórats, n una osa n la qu toos los homrs pinsan lo mismo y toos los oynts onfirmarían qu tins razón? Commnt: Rsulta xtraña una afirmaión st tipo. Algo ió vr Platón n Hipias para, a psar la rillantz ést n tantas osas, atriuirl tanta falta raioinio. Commnt: No sría orrto trauir mujr o muhaha. A la ojtiva llza s aña l ato la virginia. Está laro qu, n gnral, omo suía on la palara onlla n astllano, s usaa para toa mujr soltra.

8 289a Só. - Bin, irtamnt lo harán. Dja, Hipias, qu yo xamin para mis antros lo qu is. Nustro homr m hará, poo más o mnos, sta prgunta: «Ea!, Sórats, ontsta. Toas las osas qu tu afirmas qu son llas, sólo son llas si xist lo llo n sí mismo?» Yo iré qu si una onlla hrmosa s una osa lla, hay algo por lo qu stas osas son llas. Hip. - Crs, n fto, qu él intntará aún argumntar qu no s llo lo qu tú is y qu, si lo intnta, no quará n riíulo? Só. - Sé in qu lo intntará, amiral amigo. El rsultao nos mo strará si va a quar n riíulo al intntarlo. Quiro manifstart lo qu él nos va a ir. Hip. -Dilo ya. Só. - «Qué agraal rs, Sórats!, irá él. No s algo llo una ygua lla a la qu, inluso, l ios ha alaao n l oráulo?» Qué l ontstarmos, Hipias? No s irto qu mos ir qu tamién l ygua, la qu s lla, s algo llo? Cómo nos atrvríamos a ngar qu lo llo no s llo? Hip. - Tins razón, Sórats, pusto qu tamién l ios i sto on vra. En fto, n mi tirra hay yguas muy llas. Só. - «Sa, irá él. Y una lira lla no s algo llo?» Dimos qu sí, Hipias? Hip. - Sí. Só. -Él irá a ontinuaión, y lo sé asi sguro funánom n su moo sr: «Y una olla lla, no s aaso algo llo? Hip. -Pro, quién s s homr, Sórats? Un mal uao para atrvrs a ir palaras vulgars n un tma srio. Só. - Así s él, Hipias, satilao, grosro, sin otra proupaión qu la vra. Pro, sin margo, hay qu rsponrl, y yo m alanto a harlo. Si un un alfarro huira ao forma a la olla, alisaa, rona y in oia, omo algunas llas ollas os asas, las qu an sis os, tan llas, si prguntara por una olla así, haría qu amitir qu s lla. Cómo iríamos qu no s llo lo qu s llo? Hip. -D ningún moo, Sórats. Só. - «Tamién, irá él, una olla lla s algo llo?» Co ntsta. Hip. - Así s, Sórats, ro yo. Tamién s lla sta vasija si st á in hha, pro, n suma, sto no mr sr juzgao omo algo llo n omparaión a una ygua, a una onlla y a toas las más osas llas. Só. - Está in. Ya omprno, Hipias, qu ntonnosotros mos rsponr lo siguint al qu nos ha tal prgunta. «Amigo, tú ignoras qu s vra lo qu i Hralito, qu, sin ua, l más llo los monos s fo n omparaión on la spi humana y qu la olla más lla s fa n omparaión on las onllas, sgún i Hipias, l saio». No s así, Hipias? Hip. - Exatamnt, Sórats; has rsponio orrtamnt. Só. -Esuha. Yo sé qu tras sto él irá: «Pro qué is, Sórats? Si alguin ompara a las onllas on las iosas, no xprimntará lo mismo qu al omparar las ollas on las onllas? No s irto qu la onlla más lla parrá fa? Aaso no i tamién Hralito, a quin tú itas, qu l homr más saio omparao on los ioss par un mono n saiuría, n llza y n toas las más osas?» Dmos amitir, Hipias, qu la onlla más lla s fa n omparaión on las iosas? Hip. - Quién poría oponrs a so, Sórats? Só. - Pus in, si amitimos sto, s rirá y irá: «Tins prsnt, Sórats, lo qu s t prguntó?» Yo l iré qu s m prguntaa qué Commnt: El os ra una mia trs litros aproximaamnt. En la trauión stá l vro «ar» on l valor transitivo usao por nustros lásios. Commnt: El famoso rprsntant la Filosofía l Sr. Naió n Éfso a finals l sguno trio l siglo vi. D familia aristorátia, onsrvó simpr s spíritu. Esta ita forma l fragmnto 82 -y la siguint, l frag. 83- n la iión Dils-Kranz.

9 290a ra ralmnt lo llo n sí mismo. A ontinuaión él irá: «S t prgunta por lo llo y tú rspons on lo qu prisamnt no s más llo qu fo, sgún tú mismo is?». «Así par», iré yo. Es qu tú m aonsjas ir algo, amigo? Hip. -Digo so mismo; y, irtamnt, él irá vra al ir qu on rlaión a los ioss la raza humana no s lla. Só. - «Si t huira prguntao s l prinipio, irá él, qué osa s lla y a la vz fa y tú m huiras rsponio lo qu ahora, harías ontstao orrtamnt. Crs tú aún qu lo llo n sí, so on lo qu toas las más osas s aornan y aparn llas uano s ls un sta spi, s una onlla, una ygua o una lira?» Hip. - Cirtamnt; Sórats, no hay osa más sn illa qu arl una rspusta, si él usa qué osa s lo llo on lo qu s aornan toas las más osas y aparn llas al añaírslas sto. En fto, st homr s muy simpl y no ntin naa ojtos llos. Si l rspons qu lo llo por lo qu él prgunta no s otra osa qu l oro, s quará onfuso y no intntará rfutart. Pus toos samos qu a lo qu sto s aña, aunqu ants parira fo, al aornars on oro, apar llo. Só. - No onos al homr, Hipias, no sas uán sorprnnt s y ómo no apta fáilmnt naa. Hip. - Qué tin qu vr so, Sórats? Lo qu stá prftamnt iho tin qu aptarlo, y si no lo apta, quará n riíulo. Só. - Exlnt Hipias, irtamnt no sólo no aptará st a rspu sta, sino qu s urlará muho mí y m irá: «Tú, gran igo, rs qu Fiias s un mal artista?». Yo l iré qu ningún moo lo ro. Hip. - Y irás in, Sórats. Só. - Sin ua. Pro, uano yo ronoza qu Fiias s un artista, a ontinuaión él m irá: «Dsonoía Fiias sta spi lo llo qu tú halas?» «En qué t funas?», l iré yo. M ontstará: «En qu no hizo oro los ojos Atna ni l rsto l rostro, ni tampoo los pis ni las manos, si ralmnt tnían qu parr muy llos al sr oro, sino qu los hizo marfil; s vint qu omtió st rror por ignorania, al sonor, n fto, qu s l oro lo qu ha llas toas las osas a las qu s aña». Si m ontsta sto, qué l mos rsponr, Hipias? Hip. - No s ifíil: l irmos qu oro rtamnt. En fto, tamién l marfil s llo, ro yo. Só. - Él va a ir. «Por qué no hizo marfil l spaio ntr los os ojos sino mármol, tras har usao una las mármol lo más paria al marfil? Aaso tamién l mármol llo s tamién una osa lla?» Dirmos qu sí, Hipias? Hip. - Lo irmos, al mnos uano su uso s auao. Só. - Cuano no s auao s fo? Do amitirlo, o no? Hip. - Apta qu s fo uano no s auao. Só. - «No s irto, irá él, qu l marfil y l oro, saio Sórats, uano son auaos han qu las osas aparzan llas y uano no son auaos, fas?» Ngamos, o amitimos qu él i la vra? Hip. - Vamos a amitir qu lo qu s auao a aa osa, so la ha lla. Só. - «Qué s lo auao, irá él, uano s ha hrvir, llna hrmosas lgumrs, la lla olla la qu aaamos halar: una uhara oro o mara higura?» Commnt: La statua oro y marfil la iosa Atna qu Fiias sulpió para l Partnón.

10 291a 292a Hip. - Por Hrals!, qué homr s s, Sórats? No quirs irm quién s? Só. - No lo onorías si t ijra l nomr. Hip. - Pus, inluso ahora, ya sé qu s un homr falto instruión. Só. - Es muy molsto, Hipias. Sin margo, qué l vamos a ir? Cuál las os uharas s aua a a la lgumr y a la olla? No s vint qu la mara higura? Da más aroma a la lgumr y, amás, amigo, no nos poría rompr la olla ni rramaría la vrura ni apagaría l fugo jano sin un plato muy agraal a los qu ian a omr. En amio, la oro poría har toas stas osas, manra qu, sgún par, pomos ir qu la mara higura s más auaa qu la oro, a no sr qu tú igas otra osa. Hip. - En fto, s más auaa, Sórats; no ostant, yo no ialogaría on un homr qu ha s tipo prguntas. Só. - Has in, amigo. No sría auao para ti ontaminart on tals palaras, un homr omo tú tan in vstio, qu usa un alzao tan llo y qu tin una rputaión ntr los grigos por su saiuría. En amio, para mí no xist ifiulta n mzlarm on st homr. Así pus, instrúym prviamnt y rspon n favor mío: «Si la uhara mara higura s más auaa qu la oro - irá nustro homr-, no s irto qu srá tamién más lla, pusto qu has amitio, Sórats, qu lo a uao s más llo qu lo no auao?» Dmos amitir, Hipias, qu la uhara mara higura s más lla qu la oro? Hip. - Quirs qu t iga lo qu pus ir qu s lo llo y lirart tantas palaras? Só. - Sí qu quiro. Pro no ants qu m igas, uál las os uharas qu aaamos halar o irl a él qu s auaa y más lla. Hip. -Si quirs, rspónl qu la hha higura. Só. - Di, pus, ahora lo qu ias a ir ants. Pus on sta rspu sta, si igo qu lo llo s l oro, no va a rsultar, sgún m par, más llo l oro qu la mara higura. Vamos a lo ahora. Qué is, nuvo, qu s lo llo? Hip. -Voy a írtlo. M par qu tú tratas finir lo llo omo algo tal qu nuna parza fo a nai n ninguna part. Só. - Exatamnt, Hipias. Ahora lo omprns muy in. Hip. -Esuha. Con rspto a lo qu voy a ir, sálo in, si alguin tin algo qu ojtar, i qu yo no ntino naa. Só. - Hala n sguia, por los ioss. Hip. - Digo, n fto, qu, para too homr y n toas parts, lo más llo s sr rio, tnr una salu, sr honrao por toos los grigos, llgar a la vjz, ar una spultura a sus pars fallios y sr ntrrao lla y magnífiamnt por los propios hijos. Só. - Ay! Ay, Hípias! Cirtamnt, has halao un moo maravilloso, granioso y igno ti. Por Hra, yo t amiro y ro qu, n la mia n qu t s posil, m ayuas amistosamnt; pro no amos n l lano on nustro homr, sino qu ahora s rirá más nosotros; sálo in. Hip. - Pligrosa risa, Sórats, pus, si no tin naa qu ir a sto y s rí, s riiulizará a sí mismo y srá ojto risa por part los prsnts. Sé. -Tal vz sa así, pro quizá, sgún yo prsumo, por sta rspusta s. proal qu no solamnt s ría mí. Hip. - Qué ntons?

11 293a Só. -Qu si asualmnt tin un astón y no m aparto, huyno él, intntará sguramnt alanzarm. Hip. - Qué is? Es algún moo s homr tu uño y, al harlo, no srá tnio y onnao? Vustra iua no stá sujta a lys y prmit qu los iuaanos puan golpars unos a otros injustamnt? Só. - En moo alguno lo prmit nustra iua. Hip. -Lugo srá onnao, si t golpa injustamnt. Só. -No m par qu injustamnt, Hipias. No lo pinso así, sino justamnt, si l oy sa ontstaión. Hip. - Pus in, tamién m lo par a mí, pusto qu tú mismo lo rs. Só. - Puo irt por qué ro qu m golparla on justiia, si l ontstara so? Aaso tamién tú m vas a golpar sin juzgarm? O vas a suhar mis palaras? Hip. -Sría inigno, Sórats, qu no t suhara. Qué vas a ir? Só. -Voy a halar l mismo moo qu ants, intntano imitarl, para no irigirt palaras uras insólitas omo las qu él m irigirá a mí. Tn por sguro qu m irá: «Dim, Sórats, rs qu riirás golps injustamnt, tú qu has antao tal itiramo moo tan safinao y t has apartao tanto la prgunta?» «Cómo s so?», l iré yo. «Qué ómo?, m irá. Es qu no rs apaz aorart qu yo t prguntaa qué s lo llo n sí mismo, aqullo qu añaio a ualquir osa ha qu ésta sa lla: pira, mara, homr, ios, una aión o un onoiminto ualquira? Yo, amigo, prgunto qué s la llza n sí, y no puo on mis gritos llgar a ti más qu si tuvira a mi lao una pira, una rua molino sin oíos ni rro. Aaso no t nfaarías, Hipias, si, llvao por l tmor, rsponira yo a stas palaras: «Es Hipias l qu i qu sto s lo llo, aunqu yo l haía prguntao, omo tú a mí, qué s llo para toos y simpr.» Qué is? No t vas a nfaar, si igo sto? Hip. - Yo sé on rtza, Sórats, qu lo qu yo h iho s llo y s prsntará omo llo para toos. Só. - «Lo srá n lo futuro?, irá él. Pus lo llo s llo simpr.» Hip. -Sin ua. Só. - «Lugo lo ra tamién n l pasao?», irá l homr. Hip. - Tamién lo ra. Só. - «No s vra qu l forastro Éli ía, irá él, qu ra llo para Aquils sr ntrrao spués sus pars y tamién, para Éao, su aulo, y para los otros naios ioss y para los mismos ioss?» Hip. - Qué is? Vt al ialo. Estas prguntas l homr ni siquira son rvrnts. Só. - Qué pomos har? Afirmar qu sto s así, uano otro lo prgunta, no s muy irrvrnt? Hip. - Quizá. Só. - Quizá tamién tú rs l qu i qu, simpr y para t oos, s llo sr ntrrao por sus hijos y ntrrar a los pars. Aaso no ra tamién uno llos Hrals y toos lo qu ahora hmos nomrao? Hip. - Pro yo no halaa los ioss. Só. -Ni los héros, sgún par. Hip. - Ni uantos ran hijos ioss. Só. -Pro, los qu no lo ran? Hip. - Sin ua. Commnt: No s posil vr aquí una aptaión por part Hipias, sino sgana y poo intrés por lo qu Sórats stá iino, omo qua onfirmao por l tmor Sórats qu no l siga suhano. Commnt: Hijo Zus y Almna, sufrió la prsuión Hra, qu l llvó a ar murt a sus propios hijos. Murió al nviarl impruntmnt su sposa Dyanira un manto nvnnao on la sangr l ntauro Nso.

12 294a Só. - Y in, on arrglo a tus palaras ra inigno, impío y vrgonzoso, sgún par, para Tántalo, Dárano y Zto; n amio, ra llo para Pélop y los otros así naios. Hip. - Eso pinso. Só. - «Así pus, pinsas ahora, m irá él, lo qu ants ngaas, s ir, qu sr ntrrao por los hijos tras har ntrr ao a los pars s, para algunos y n algunas oasions, fo. Más aún, qu, sgún par, no s posil qu so llgu a sr y ralmnt sa algo llo para toos. D manra qu st argumnto ha sufrio l mismo inonvnint qu los trat aos ants, los la onlla y la olla, y, manra aún más riíula qu aquéllos, s llo para unos y no lo s para otros. Por ahora, m irá él, aún no rs apaz, Sórats, ar una rspusta a la prgunta qué s lo llo». Estos rprohs y otros por l stilo m hará on just iia, si l ontsto omo tú is. En fto, Hipias, asi simpr ialoga onmigo así poro más o mnos; otras vs s omp a- mi inxprinia ignorania y él mismo alanta algo trminao y m prgunta si m par qu so s lo llo, y lo mismo ara ualquir osa qu vntualmnt prgunt y s rfira al ojto nustra onvrsaión. Hip. - En qué sntio is so, Sórats? Só. -Voy a xpliártlo. «Oh inomprnsil Sórats!, m i él, ja arm tals ontstaions; son, n fto, masiao simpls y rfuta ls. En amio, xamina si t par qu s llo lo qu ahora ojtáamos n la rspusta, uano íamos qu l oro s llo para las osas qu s a uao y no lo s para las qu no s auao, y así toas las otras osas a las qu sto s aña. Examina lo auao n sí y la naturalza lo auao n sí, por si lo llo s prisamnt sto». Yo. tngo la ostumr aptarl n aa oasión stas propu s- tas. No sé qué irl. Así pus, t par qu lo auao s llo? Hip. -Totalmnt, Sórats. Só. - Examinémoslo, no sa qu nos quivoqumos. Hip. -Dmos xaminarlo. Só. -Vlo, pus. Dimos qu lo auao s lo qu, al sr añaio, ha qu aa una las osas n las qu stá prsnt parza lla, o ha qu sa lla, o ninguna stas os osas? Hip. - A mí m par qu lo qu ha, qu parzan llas. Por jmplo, si un homr s pon l manto o l alzao qu l onvinn, aunqu él sa riíulo, a mjor aparinia. Só. - Por tanto, si lo auao ha qu s parza más llo qu lo qu s s, sría un ngaño n rlaión on lo llo y no sría sto lo qu nosotros usamos, Hipias. Pus nosotros usamos aqullo on lo qu toas las osas llas son llas, la misma manra qu toas las osas grans son grans por l hho sorpasar; pus, toas las osas son grans por sto, y aunqu no lo parzan, si xn la mia, son nsariamnt grans. Siguino st razonaminto, qué sría lo llo, on lo qu toas las osas son llas, lo parzan o no? No poría sr lo auao, pus las ha p arr más llas lo qu son, sgún tus palaras, y no prmit qu aparzan sgún son. Hay qu intntar ir qué s lo qu ha qu san llas, omo aao ir, lo parzan o no. En fto, s sto lo qu usamos, si usamos lo llo. Hip. -Pro lo auao, Sórats, si stá prsnt, ha qu las osas parzan y san llas. Só. - No s imposil qu lo qu n ralia s llo parza no srlo, si stá prsnt lo qu l ha parrlo? Hip. -Sí, s imposil. Commnt: Tántalo s uno los onnaos a astigos trnos n l Has. Ya apar así n Oisa 582 sigs. Para proar la omnisapinia los ioss, ls sirvió n un anqut la arn su propio hijo Pélop. Dárano, hijo Zus y una mortal, s antpasao Laomont, l par Príamo. Zto, hrmano gmlo Anfión, s hijo Zus y Antiop. Dárano y Zto furon qumaos sor una pira. Pélop s l antpasao mítio los rys Minas y Esparta.

13 295a Só. - Dmos onvnir, Hipias, qu a toas las osas ralmnt llas, inluso instituions y ostumrs, toos los homrs las tinn simpr omo llas y ls parn llas, o in, too lo ontrario, qu no hay onoiminto sor llo y qu, privaamnt, ntr las prsonas y, púliamnt, ntr las iuas hay más porfía y luha sor sto qu sor otra osa? Hip. -Más in así, Sórats, qu no hay onoiminto. Só. - No sría así, si s qu algún moo s ls añaira la ap a- rinia. S ls añairía, si lo auao fura llo y no sólo hiira qu las osas san llas, sino tamién qu lo parzan. D manra qu si s lo auao lo qu ha qu las osas san llas, so sría lo llo qu nosotros usamos, no irtamnt lo qu las ha parr llas. Si, por otra part, lo auao s lo qu las ha par r llas, no sria so lo llo qu nosotros usamos. En fto, lo qu usamos ha qu las osas san llas, pro una misma ausa no poría har qu las osas parzan y san llas o otra ualia. Diamos ya si nos par qu lo auao s lo qu ha qu las osas parzan llas o lo qu ha qu lo san. Hip. - Qu lo parzan, pinso yo, Sórats. Só. - Ay! S alja nosotros y nos huy, Hi pias, l onoiminto qué s lo llo, pusto qu lo auao s ha mostrao omo algo ifrnt lo llo. Hip. - Sí, por Zus, Sórats, y m ausa xtrañza. Só. - Sin margo, amigo, no aanonmos toavía sto, pus aún tngo irta spranza qu s alar qué s lo llo. Hip. - Estoy sguro, Sórats; ni siquira s ifíil onsguirlo. En fto, stoy onvnio qu, si m quara a solas un poo timpo y lo rflxionara, t lo iría on la máxima xatitu. Só. - Ay, no sas prsuntoso, Hipias! Vs uántas ifiultas nos ha ausao ya sta úsqua; s tmr qu s nos risp la ustión y s nos sap aún más. Pro no h iho naa; pus tú, ro yo, lo onsguirás fáilmnt uano stés solo. Pro, por los ioss, súrlo junto a mí y, si quirs, haz la in vstigaión onmigo omo ahora. Si lo surimos, srá xlnt; si no, yo m onsolaré on mi surt y tú, n uanto m hayas jao, lo hallarás on failia. Si lo surimos ahora, sin ua qu no t voy a sr molsto prguntánot qué ra lo qu tú hallast a solas. Mira ahora nuvo si t par a ti qu lo qu voy a ir s lo llo -pro xamínalo prstánom muha atnión, no sa qu yo iga tontrías: tommos omo llo lo qu s útil. H halao haino la rflxión st moo: son llos los ojos, no los oniión tal qu no pun vr, sino los qu sí pun y son útils para vr. Es así? Hip. - Sí. Só. - Lugo tamién, siguino st moo, imos qu too l urpo s llo in para la arrra, in para la luha, y lo mismo, toos los animals, un aallo, un gallo, una oorniz; los nsrs y toos los vhíulos, tirra; n l mar, los aros y las trirrms, y toos los instrumntos, los músia. y los las otras arts, y, si quirs, las ostumrs y las lys; n suma, llamamos llas a toas stas osas por la misma razón, porqu onsiramos n aa una llas para qué han naio, para qué han sio hhas, para qué stán trminaas, y afirmamos qu lo útil s llo tnino n unta n qué s útil, on rspto a qué s útil y uáno s útil; lo inútil para too sto lo llamamos fo Aaso no pinsas tú tamién así, Hipias? Hip. - Sí lo pinso.

14 296a Só. - Lugo afirmamos rtamnt ahora qu lo útil s prisamnt llo, más qu ualquir otra osa? Hip. - Lo afirmamos rtamnt, Sórats. Só. - Lo qu s apaz ralizar una osa s útil para lo qu s apaz, y lo qu no s apaz s inútil? Hip. -Sin ua. Só. - Lugo l por s algo llo y la falta por, algo fo? Hip. - Totalmnt, Sórats. Otras osas t arán tstimonio qu sto s así, sor too la polítia; ntr los polítios y n sus propias iuas jrr l por s lo más llo; no tnr ningún por s lo más fo. Só. -Muy in. Por los ioss, Hipias, aaso por sto la saiuría s lo más llo y la ignorania lo más fo? Hip. - Qué stás pnsano, Sórats? Só. - Consrva la alma, amigo. M a mio pnsar qué s lo qu ralmnt stamos iino. Hip. - Qué tms nuvo, Sórats? Ahora tu razonaminto s ha prouio prftamnt. Só. -Así quisira yo, pro xamina sto onmigo. Aaso haría alguin algo qu no ono ni pu har n asoluto? Hip. -D ningún moo. Cómo va alguin a har lo qu no pu har? Só. -Los qu omtn rrors y han mal y lo han ontra su volunta, no s irto qu no harían nuna sto si no puiran harlo? Hip. -Es vint. Só. -Lugo los qu pun son potnts por l por, no por la falta por. Hip. -No lo son, irtamnt, por la falta por. Só. - Toos los qu son potnts pun har lo qu han? Hip. -- Sí. Só. -Toos los homrs han más mals qu ins, mpzano s niños y omtn rrors involuntariamnt. Hip. - Así s. Só. - Qué pomos ir? Est por y stas osas útils para har l mal, aaso vamos a ir qu son osas llas o in stamos ljos llo? Hip. -Ljos, Sórats, pinso yo. Só. -Lugo, sgún par, Hipias, lo potnt y lo útil no s, para nosotros, lo llo. Hip. - Lo s al mnos, Sórats, uano pu har in y s útil p a- ra sto. Só. - S nos va, por tanto, la ia qu lo potnt y lo útil san simplmnt lo llo. Pro, s aaso sto lo qu nustra mnt quría ir, a sar, qu lo útil y lo potnt para har l in s lo llo? Hip. - Así m lo par. Só. - Pro sto s lo provhoso. No s vra? Hip. -Sin ua. Só. - Así, tamién, los urpos llos y la saiuría lla y toas las osas qu ahora íamos son llas porqu son provhosas. Hip. - Es vint. Só. - Lugo nosotros pnsamos, Hipias, qu lo provhoso s lo llo. Hip. - Compltamnt, Sórats. Só. -Y, irtamnt, lo provhoso s lo qu ha l in. Hip. -Lo s. Só. -Lo qu ha algo no s otra osa qu la ausa lo qu ha. Es así?

15 297a Hir. - Así s. Só. - Lugo lo llo s ausa l in. Hip. -Lo s. Só. - Pro la ausa, Hipias, y aqullo lo qu la ausa pua sr ausa son os osas istintas. En fto, la ausa no poría sr ausa la ausa. Ex amínalo así. No nos ha rsultao qu la ausa s agnt? Hip. - Cirtamnt. Só. - Lugo l agnt no prou otra osa qu l rsultao, pro no prou l agnt? Hip. -Así s. Só. - Lugo una osa s l rsultao y otra, l agnt? Hip. - Sí. Só. - Por tanto, la ausa no s ausa la ausa, sino lo prouio por lla. Hip. - Cirtamnt. Só. - Por onsiguint, si lo llo s ausa l in, l in sría prouio por lo llo. Por sto, sgún par, samos la intlignia y toas las otras osas llas, porqu la ora llas y lo qu llas na, l in, s sal; s proal qu, lo qu uimos, lo llo sa n irto moo par l in. Hip. -Prftamnt, is la vra, Sórats. Só. - Y tamién s vra qu l par no s hijo ni l hijo, par? Hip. - Vra, sin ua. Só. -Tampoo la ausa s l fto, ni l fto s la ausa. Hip. - Dis la vra. Só. - Por Zus, amigo, tampoo ntons lo llo s uno ni lo uno s llo. O rs tú qu sto s posil partino lo qu hmos iho? Hip. - No, por Zus, no m lo par. Só. - Nos par in y staríamos ispustos a ir qu lo llo no s uno ni lo uno, llo? Hip. - No, por Zus, no m par in ningún moo. Só. - Por Zus, Hipias, a mí s lo qu por m ' par too lo qu hmos iho. Hip. - Así pinso yo. Só. -Así pus, s proal qu, ontra lo qu ha un momnto nos paría sr l mjor los razonamintos, a sar, qu lo útil, lo provhoso y lo apaz har algún in s lo llo, no sa así, sino qu, si llo s posil, sa aún más riíula sta proposiión qu las ants n las qu ríamos qu la onlla ra lo llo y, así, aa una las osas ntons ihas. Hip. - Pu sr. Só. -Yo, Hipias, no sé aón irigir mi mnt, stoy onfuso. Pus tú ir algo? Hip. - No por l momnto, pro, omo ía. ants, si lo rflxiono, stoy sguro qu lo hallaré. Só. -M par qu yo, por l so onorlo, no soy apaz sprar a qu rflxions. Inluso ro qu aao nontrar una salia. Mira a vr. Si imos qu s llo lo qu nos prou satisfaión, no toos los plars, sino los prouios por l oío y la vista, ómo salríamos alant? Los srs humanos llos, Hipias, los olors llos y las pinturas y las sulturas qu son llas nos litan al vrlos. Los sonios llos y toa la músia y los isursos y las lynas nos han l mismo fto, moo qu si rsponmos a nustro atrvio homr: «Lo llo, amigo, s lo qu prou plar por mio l oío o la vista», no l ontnríamos n su atrviminto?

16 299a Hip.- M par, Sórats, qu ahora has iho in qué s lo llo. Só. -Pro, qué ir? Aaso las ostumrs llas y las lys, Hipias, irmos qu son llas porqu proun plar por mio l oío o la vista, o in son otra ínol? Hip. - Quizá, Sórats, sto l pas inavrtio a nustro homr. Só. - Por l prro, Hipias, no l pasará a aqul ant l qu yo sntiría la mayor vrgünza, si igo nas y simulo ir algo sin ir n a- a. Hip. - Quién s ést? Só. - Sórats, hijo Sofroniso, l ual no m prmitiría ir sto a la ligra sin harlo invstigao, así omo tampoo ar por saio lo qu no sé. Hip. - Pusto qu tú lo is, a mí tamién m par qu s algo istinto lo las lys. Só. - Tn tranquilia, Hipias; s proal qu hayamos aío n la misma ifiulta ara lo llo n la qu aímos ha un momnto, la rr nuvo qu stáamos n l un amino. Hip. - Qué quirs ir, Sórats? Só. - Voy a irt lo qu m par, por si tin algún valor. Lo qu hmos iho rspto las lys y las ostumrs quizá parza no star fura la snsaión qu nosotros priimos por l oío o por la vista. Pro sostngamos st ritrio, l qu s llo lo qu prou plar por mio stos sntios y jmos apart lo rfrnt a las lys. Entons si st homr qu yo igo u otro ualquira nos prguntara: «Por qué, Hipias y Sórats, sparáis l plar s plar qu vosotros ís qu s llo y ngáis qu sa llo l plar prouio por otras snsaions, las la omia y la ia, las l amor y toas las más? Es qu afirmáis qu no son agraa ls y qu no hay plar, n moo alguno, n st tipo snsaions ni n otra osa qu n vr y oír?» Qué irmos, Hipias? Hip. - Afirmarmos sin ninguna ua, Sórats, qu tamién n las otras snsaions hay muy grans plars. Só. - «Por qué, ntons, irá él, las priváis st nomr y las spojáis la oniión llas a sino plars lo mismo qu aquéllas?» «Porqu, irmos nosotros, nai jaría rírs nosotros si afirmáramos qu omr no s agraal, pro sí llo, y qu olr plantramnt no s plantro sino llo. En lo rfrnt al amor, toos nos ojtarían qu s muy plantro, pro qu s priso qu, uano s ha, sa manra qu nai lo va porqu s muy fo para sr visto». Ant stas palaras nustras, Hipias, quizá nos ijra él: «M oy unta qu s ha timpo os rsistís por vrgünza a afirmar qu stos plars son llos, porqu no lo pinsan así los homrs. Pro yo no prguntaa qué l par llo a la mayoría, sino qué s lo llo». Dirmos, sin ua, ro yo, lo qu haíamos propusto, a sar, qu lo llo s sa part l plar qu s prou por la vista o por l oío. T sirv l razonaminto, Hipias, o imos otra osa? Hip. - Es nsario sujtarnos a lo iho, Sórats, y n o ir otra osa qu so. Só. - «Muy in, irá él. No s irto qu si lo plantro por mio la vista y l oío s llo, l plar qu no sa prisamnt sto, vintmnt no sría llo?» Lo aptarmos? Hip. - Sí. Só- - «Quizá, irá, él, l plar prouio por mio la vista s plar por la vista y tamién por l oío y l plar prouio por mio l oío s plar por l oío y tamién por la vista?» «D ningún

17 300a moo, irmos nosotros, so sría ir qu lo prouio por mio uno los os lo sría por amos, y nos par qu tú is so; sin margo, nosotros imos qu aa uno stos os plars s llo por sí mismo y qu amos son llos» No rsponríamos así? Hip. - Cirtamnt. Só. - «Aaso, irá él, un plar s istingu otro plar por l hho sr plar? Pus no s trata si un plar s mayor o mnor o más o mnos plar, sino si algún plar ifir los plars n qu uno s plar y otro no». Nos par qu no, no s así? Hip. - En fto, no. Só. - «Entons, irá él, haéis tomao éstos ntr los otros plars por algo istinto qu porqu son plars, osrvano qu amos tinn algo istinto los más y, atnino a llo, afirmáis qu son llos? Pus, sin - ua, l plar prouio por la vista no s plar llo por l hho qu s prou por la vista. En fto, si sa fura la ausa sr llo, jamás sría llo l otro plar, l prouio por l oío, pus no s plar prouio por la vista». Es vra, irmos nosotros. Hip. - Lo irmos, n fto. Só. - «Tampoo, a su vz, l plar prouio por mio l oío s prisamnt llo porqu s prou por mio l oío, pus ntons jamás sría llo l plar prouio por la vista, pus no s plar prouio por l oío.» Dirmos, Hipias, qu nustro homr i la vra al ir sto? Hip. - La vra. Só. - «Sin margo, uno y otro son llos, sgún ís.» Lo imos, n fto? Hip. - Sí. Só. - «Tinn, pus, algo iéntio qu los ha sr llos, algo omún qu s nuntra n uno y otro onjuntamnt y n aa. uno los os sparaamnt; - otro moo no srían llos los os y aa uno llos.» Contéstm omo si yo fura él. Hip. - Rspono qu m par qu s así omo tú is. Só. -Si una oniión aftara a stos os plars, pro no a aa uno llos, no srían llos por sto? Hlp. - Cómo poría sr, Sórats, qu no sino aftaos ni uno ni otro por alguna oniión, sta oniión, qu ninguno los os ha xprimntao, aft a amos? Só. - No t par posil? Hip. - Tnría yo gran inxprinia la naturalza stas osas y l lnguaj los razonamintos n qu stamos. Só. -Muy in, Hipias. Sin margo, yo tngo la ia qu m par v r algo así omo lo qu tú i s qu s imposil, pro no llgo a vrlo. Hip. -No tins la ia, Sórats, sino qu irtamnt s t va la vista. Só. -No ostant, s aparn ant mi mnt muhas imágns st tipo, pro sonfío llas porqu no s t mustran a ti, l homr nustro timpo qu más inro ha ganao por su saiuría; n amio, s m mustran, a mí qu jamás h ganao naa. M tmo, amigo, qu romas onmigo y qu m ngañas intnionaamnt; on tanta firmza y frunia s m aparn sas ias. Hip. - Si romo o no, nai lo sará mjor qu tú, aso qu prours irm sas ias qu s t aparn. Rsultará vint qu is algo sin valor. Jamás nontrarás algo qu no nos aft ni a ti ni a mí y qu nos aft a los os juntos.

18 301a 302a Só. - Qué is, Hipias? Quizá tins razón y yo no omprno. Esuha muy laramnt lo qu quiro ir. M par qu lo qu yo no h xprimntao qu xist n mí y lo qu yo no soy, ni tampoo tú, s posil qu so lo xprimntmos los os; por otra part, otras osas qu xprimntamos los os no las xprimntamos aa uno nosotros. Hip. -Par qu is osas proigiosas. Sórats, más aún qu las qu ías ha un rato. Rflxiona. Si los os somos justos, no lo sríamos aa uno nosotros? Si injusto aa uno, no lo sríamos amos? Si somos una salu, no lo sría aa uno? Si aa uno nosotros stuvira nfrmo, hrio, golpao o aftao por ualquir osa, no xprimntaríamos tamién los os so mismo? Aún más, si los os fuéramos oro, plata o marfil y, si lo prfirs, si fuér a- mos nols o saios o on rho a honors o vijos o jóvns o, otra oniión humana ualquira, aaso no s una gran nsia l qu samos so aa uno nosotros? Só. --Sin ninguna, ua. Hip. -En fto, Sórats, tú no xaminas l onjunto las osas, ni tampoo, ésos on los qu tú aostumras a ialogar; aisláis lo llo o ualquir otra osa y os háis sor llo haino n las onvrsaions una ora spazaora. Por sto, s os sapan inavrtiamnt tan grans y prnns ojtos la ralia. Ahora s t ha p a- sao por alto algo tan important omo rr qu xist algún aint o ntia qu prtnza a os srs, pro no a aa uno llos, o, a la invrsa, qu prtnza a aa uno, pro no a los os. Tan irraional, irrflxiva, simpl inintligil s vustra situaión. Só. - Así stamos nosotros, Hipias; on frunia, los homrs in l provrio: «No lo qu s quir sino lo qu s pu.» Pro tú nos ayuas amonstánonos onstantmnt. Puo toavía mostrart ahora aún más lo qu pnsáamos ants qu tú nos rriminaras la situaión tan tonta n qu nos hallamos, o in no o irlo? Hip. -Vas a halar a quin ya sa lo qu vas a ir, Sórats; pus yo onozo a toos los qu pratian stas onvrsaions y sé ómo son. Sin margo, si t s más agraal, hala. Só. - Cirtamnt, m s más agraal. En fto, nosotros, amigo, éramos tan nios, ants har halao tú, qu tníamos la rnia rspto a ti y a mí qu aa uno nosotros ra uno y qu sto qu éramos aa uno nosotros no lo éramos onsiguintmnt los os, pus no somos uno, sino os. Tan niamnt pnsáamos. Pro ahora hmos aprnio ti qu, si los os somos os, s nsario qu aa uno nosotros sa os y qu, si aa uno s uno, s nsario tamién qu los os samos uno. No s posil qu aontza otro moo a la ontinua razón lo ral, sgún Hípias, sino qu lo qu san los os lo s aa uno y lo qu sa aa uno lo san los os. Convnio ahora por ti, m quo ya quito aquí. Sin margo, Hipias, hazm rorar ants: somos nosotros uno, tú y yo, o tú rs os y yo, tamién os? Hip. - Qué intntas ir, Sórats? Só. - Lo qu stoy iino. M tmo qu tú xprsas laramnt tu irritaión ontra mí uano rs qu is algo on razón. Sin margo, sigu aún: no s uno aa uno nosotros y stá aftao sta oniión, la sr uno? Hip. - Sin ua. Só. - Lugo si s uno, s tamién impar aa uno nosotros. No onsiras qu l uno s impar? Hip. - Cirtamnt. Só. - Y los os somos impar, sino os? Commnt: Imitano l stilo Hipias, Platón ha oloao n una lina una sri avrios uya trminaión tin l mismo ritmo uantitativo y tonal. Ya n 291 imitó l stilo Hipias n una alitraión. Dió sr un stilo apaz aptar al oynt por l oío, lo ual s llo, aunqu quizá Hipias no pasara la forma.

19 303a Hip. - Eso no pu sr, Sórats. Só. - Lugo somos par los os. Es así? Hip. - Exatamnt. Só. - Aaso por l hho qu los os somos par s tamién par aa uno nosotros. Hip. -No, sin ua. Só. -Lugo no s asoluta nsia, omo ants ías, qu lo qu san los os lo sa aa uno y qu lo qu sa aa uno lo san los os. Hip. - No n sta las osas, sino n las qu, yo ía ants. Só. - Es sufiint, Hipias. Hay qu ontntars on so, pusto qu unas osas parn así y otras no lo son. Yo ía, si t au ras ón partió st razonaminto, qu l plar por mio la vista y l oío no ra llo por l hho qu fura aftao aa uno llos, pro no los os, ni por la ualia qu tuvisn los os, pro no la qu tuvis aa uno, sino por la qu aftara a los os y a aa uno, porqu tú staas auro n qu ran llos los os y aa uno llos. A ausa sto, yo ría qu ra nsario qu llos furan llos por la snia qu aompaña a los os, si los os son llos, y no por lo qu l falta a uno llos. Tamién ahora pinso así. Pro im, omo si mpzáramos ahora, si los plars prouios por mio la vista y l oío son llos los os n onjunto y aa uno llos, aaso lo qu ha qu san llos no aompaña a los os onjuntamnt y a aa uno llos? Hip. -Sin ua. Só. - Aaso porqu aa uno llos s plar y los os tamién lo son por sta razón son llos? O in por sta razón tamién los otros plars srían igualmnt llos? Si t auras, rsultó vint qu ran plars n la misma mia. Hip. - Sí m auro. Só. - Y qu s ijo qu ran llos porqu son prouios por la vista y l oío. Hip.-Tamién s ijo so. Só. -Examina si igo la vra. Díamos, n fto, sgún yo ruro, qu l plar ra llo, pro no too plar, sino l prouio por la vista y l oío. Hip. - Cirtamnt. Só. - No s vra qu sta ualia aompaña a los os onjuntamnt, pro no a aa uno? En fto, sgún íamos ants, aa uno llos no stá formao por los os onjuntamnt, sino los os onjuntamnt por amos, pro no por aa uno llos. Es así? Hip.- Así s. Só. -Lugo aa uno llos no pu sr llo por lo qu no aompaña a aa uno. La ualia sr os no aompaña a aa uno. D man ra qu, auro on nustra suposiión, s posil ir qu los os son llos, pro no s posil irlo aa uno. Qué otra osa vamos a ir? No s nsario qu sa así? Hip. -Así rsulta. Só. - Dmos ir, pus, qu los os son llos y qu aa uno llos no lo s? Hip. - Qué lo impi? Só. -M par a mí, amigo, qu l impimnto s qu n toas las osas qu tú has itao nos suía qu las ualias qu s añaían a las osas, si s añaían a las os, s añaían tamién a aa una, y si a aa una tamién a las os. Es así? Hip. - Sí.

20 304a Só.- En amio, n las qu yo h nomrao no s así. Tnmos, por una part, lo qu s aa uno n sí mismo y, por otra, lo uno y otro onjuntamnt. Es así? Hip. -Así s. Só. - Cuál stas os osas, Hipias, t par a ti qu s lo llo? Aqulla la qu tu halaas: si yo soy furt y tú tamién, lo somos los os; si yo soy justo y tu tamién, lo somos los os, y si lo somos los os, lo s aa uno; y l mismo moo, si tú y yo somos llos, lo somos tamién los os, y si lo somos los os, lo s aa uno? O in, naa impi qu sa st otro moo: sino los os onjuntamnt par, aa uno llos s quizá impar, quizá par; y tamién sino aa uno los os intrminao, l onjunto los os s quizá trminao, quizá in trminao; así otros infinitos jmplos st tipo qu ya ij qu s prsntan ant mi mnt? En uál los os oloas lo llo? O lo - qu para mí s vint ara sto lo s tamién para ti? A mí m par muy ontrario a la razón qu nosotros samos llos los os, pro qu no lo samos aa uno, o qu lo samos aa uno, p - ro no los os, así omo ualquir otra osa st tipo. Tomas st punto vista o l otro? Hip. -Ést, sin ua, Sórats. Só. - Has in, Hipias, a fin vitarnos una invstigaión más larga. En fto, si lo llo s sta las, l plar prouio onjuntamnt por la vista y l oío ya no sría llo, pus lo han llo las os prpions, la la vista y la l oío, pro no aa una llas. Esto s imposil, Hipias, sgún hmos onvnio tú y yo. Hip. -Lo hmos onvnio, n fto. Só. - Lugo s imposil qu l plar por la vista y por l oío sa llo, pusto qu, si s ha llo, implia un imposil. Hip. - Así s. Só. - «Rptilo, irá nustro homr, s l prinipio, pusto qu pristis l amino. Qué ís qu s lo llo propio stos os plars, aqullo por lo qu ánols prfrnia sor los otros plars ls istis l nomr llos?» M par, Hipias, qu s nsario ir qu porqu éstos son los plars más inofnsivos y los mjors, tanto los os onjuntamnt omo aa uno llos. Tins tú alguna otra osa qu ir por la qu san supriors a los otros? Hip. - Naa; ralmnt son los mjors. Só. - «Lugo, irá él, ís qu lo llo s un plar provhoso?» «Así par», iré yo. Y tú? Hip. -Tamién yo. Só. - «Lugo lo qu prou l in s provhoso; pro lo prouio y lo qu prou han rsultao sr algo istinto ha un rato y nustra onvrsaión ha vulto aon stáamos ants? En fto, ni lo uno sría llo, ni lo llo uno, si aa uno llos s istinto l otro». Prftamnt, irmos nosotros, Hipias, si somo s snsatos, pus no s liito no star auro on l qu i la vra. Hip. -Pus, irtamnt, Sórats, qué rs tú qu son toas stas palaras? Son raspauras y fragmntos una onvrsaión, omo ía ha un rato, partias n trozos. Pro lo llo y igno st imaión s sr apaz ofrr un isurso auao y llo ant un triunal, o ant l Consjo o ualquir otra magistratura n la qu s prouza l at, onvnr y rtirars llvano no stas nimias, sino l mayor prmio, la salvaión uno mismo, la sus propios ins y la los amigos. A sto hay qu onsagrars, manano a paso toas stas insignifianias, a fin no parr muy nio, al star mtio, omo ahora, n tontrías y vaias.

HIPIAS MAYOR. Platón ( a.c.)

HIPIAS MAYOR. Platón ( a.c.) HIPIAS MAYOR Platón (427 348 a.c.) 1 INTRODUCCIÓN El Hipias Mayor s un iálogo aporétio: l prolma plantao qua sin rsolvr al finalizar la isusión. Tin una xtnsión asi l ol qu l Hipias Mnor, y st ato s, sin

Más detalles

Si quieres más libros clásicos, anda a Platón HIPIAS MAYOR

Si quieres más libros clásicos, anda a  Platón HIPIAS MAYOR Si quirs más liros lásios, ana a http://www.liroslasios.org Platón HIPIAS MAYOR INTRODUCCIÓN El Hipias Mayor s un iálogo aporétio: l prolma plantao qua sin rsolvr al finalizar la isusión. Tin una xtnsión

Más detalles

PLATÓN APOLOGIA DE SÓCRATES SÓCRATES

PLATÓN APOLOGIA DE SÓCRATES SÓCRATES LIBROot.om PLATÓN APOLOGIA DE SÓCRATES SÓCRATES 17a 18a No sé, atninss, la snsaión qu haéis xprimntao por las palaras mis ausaors. Cirtamnt, ajo su fto, inluso yo mismo h stao a punto no ronorm; tan prsuasivamnt

Más detalles

Platón EUTIFRÓN INTRODUCCIÓN

Platón EUTIFRÓN INTRODUCCIÓN Platón EUTIFRÓN INTRODUCCIÓN A ifrnia l Critón, qu stá, too él, iao a irunstanias postriors al juiio, l Eutifrón s ya un iálogo n l qu s trata un tma spífio: la pia. Cualsquira qu san los rsultaos a qu

Más detalles

Platón EUTIFRÓN INTRODUCCIÓN

Platón EUTIFRÓN INTRODUCCIÓN LIBROot.om Platón EUTIFRÓN INTRODUCCIÓN A ifrnia l Critón, qu stá, too él, iao a irunstanias postriors al juiio, l Eutifrón s ya un iálogo n l qu s trata un tma spífio: la pia. Cualsquira qu san los rsultaos

Más detalles

LIBRO dot. com Platón HIPIAS MENOR Comment: Comment: Comment:

LIBRO dot. com Platón HIPIAS MENOR Comment: Comment: Comment: LIBROot.om Platón HIPIAS MENOR INTRODUCCIÓN Aunqu l stilo Platón s vint n too l iálogo, no a ua qu la strutura, l plantaminto y la argumntaión sigun l squma sorátio. No ostant, n ningún otro iálogo la

Más detalles

El Verdadero Cálculo de la Devaluación

El Verdadero Cálculo de la Devaluación El vrdadro alulo d la Dvaluaión El Vrdadro Cálulo d la Dvaluaión Riardo Botro G. rbgstoks@hotmail.om Casi a diario nontramos n la prnsa onómia inormaión omo sta El día d ayr la tasa rprsntativa dl mrado

Más detalles

Platón CRITÓN INTRODUCCION

Platón CRITÓN INTRODUCCION Platón CRITÓN INTRODUCCION El Critón s l más rv los sritos la primra époa Platón. Por su ontnio stá muy próximo a la Apología. S trata toavía tomar isions qu pun salvar la via. La prisión y la próxima

Más detalles

Platón, Menón (o Sobre la virtud), Madrid, Clásicos políticos, Selección de fragmentos [lo que está destacado o entre corchetes es mío].

Platón, Menón (o Sobre la virtud), Madrid, Clásicos políticos, Selección de fragmentos [lo que está destacado o entre corchetes es mío]. Platón, Mnón (o Sor la virtu), Mari, Clásios polítios, 1970. Slión fragmntos [lo qu stá staao o ntr orhts s mío]. MEN.- Porías irm, Sórats, si la virtu s osa qu s nsña, o si no s nsña sino qu s pratia,

Más detalles

PLATÓN APOLOGIA DE SÓCRATES SÓCRATES

PLATÓN APOLOGIA DE SÓCRATES SÓCRATES PLATÓN APOLOGIA DE SÓCRATES SÓCRATES 17a 18a No sé, atninss, la snsaión qu haéis xprimntao por las palaras mis ausaors. Cirtamnt, ajo su fto, inluso yo mismo h stao a punto no ronorm; tan prsuasivamnt

Más detalles

ESTE ES MI DESEO. INTRO G D Em Am-G-C G

ESTE ES MI DESEO. INTRO G D Em Am-G-C G ST S MI SO INTRO m Am-- m m Am ST S MI SO HONRA---RT A TI m ON TOO MI SR T AORARÉ m Am ON TOAS MIS FURZAS T ALA--BA RÉ m MI AORAIÓN RS TU m HOY T RINO MI SR T OY MI ORAZÓN /A YO VIVO PARA TI N AA PALPITAR

Más detalles

A CADA INSTANTE. F SEÑOR, C YO QUIERO CONSTRUIR Dm Am Gm C UNA HABITACION Y VIVIR JUNTO A TI

A CADA INSTANTE. F SEÑOR, C YO QUIERO CONSTRUIR Dm Am Gm C UNA HABITACION Y VIVIR JUNTO A TI A AA INSTANT SÑOR, YO QUIRO ONSTRUIR m Am Gm UNA HABITAION Y VIVIR JUNTO A TI SÑOR N SUPRMA AORAION m Am AQUÍ STÁ MI ORAZÓN Gm QU T QUIR AORAR //A AA INSTANT MI VIA Bb YO T AGRARÉ A AA INSTANT MI VIA Bb

Más detalles

VARIACIÓN DE IMPEDANCIAS CON LA FRECUENCIA EN CIRCUITOS DE CORRIENTE ALTERNA

VARIACIÓN DE IMPEDANCIAS CON LA FRECUENCIA EN CIRCUITOS DE CORRIENTE ALTERNA AIAIÓN DE IMPEDANIAS ON A FEUENIA EN IUITOS DE OIENTE ATENA Fundamnto as impdancias d condnsadors bobinas varían con la frcuncia n los circuitos d corrint altrna. onsidrarmos por sparado circuitos simpls.

Más detalles

Librodot Menón Platón PLATÓN MENÓN

Librodot Menón Platón PLATÓN MENÓN PLATÓN MENÓN Eitao por 2002 Copyright http://www.liroot.om Toos los Drhos Rsrvaos INTRODUCCIÓN 1. Naturalza l iálogo Quizás n ningún otro iálogo omo n l Mntón. logró Platón onntrar, n un spaio tan ruio,

Más detalles

Librodot Menón Platón PLATÓN MENÓN

Librodot Menón Platón PLATÓN MENÓN PLATÓN MENÓN Eitao por 2002 Copyright http://www.liroot.om Toos los Drhos Rsrvaos INTRODUCCIÓN 1. Naturalza l iálogo Quizás n ningún otro iálogo omo n l Mntón. logró Platón onntrar, n un spaio tan ruio,

Más detalles

COMO UNA GRAN FAMILIA / wayño-sikuri (1)

COMO UNA GRAN FAMILIA / wayño-sikuri (1) OMO UN RN FMILI / wayño-sikuri (1) a //omo una gran familia Señor Hoy venimos a Tí a scucha el grito de tu pueblo a Oye su voz. // todo x 2 a a //NOS TU PN Y TU PLBR a a URNOS SIMPR N L MOR. // todo x

Más detalles

Algebra I 1er. Cuatrimestre 2013 Práctica 1 - Conjuntos

Algebra I 1er. Cuatrimestre 2013 Práctica 1 - Conjuntos lr I 1r. utrimstr 013 Práti 1 - onjuntos Si s un suonjunto un onjunto rrnil V, notrmos por l omplmnto rspto V. Por onvnión, si x s un númro rl positivo, x not l únio númro rl positivo uyo uro s x. 1. Do

Más detalles

MÉTODO INDUCTIVO. Capítulo TRILCE

MÉTODO INDUCTIVO. Capítulo TRILCE pítulo É V l É V r lys prtir l osrvión los hhos, mint l gnrlizión l omportminto osrvo; n rli, lo qu rliz s un spi gnrlizión, sin qu por mio l lógi pu onsguir un mostrión ls its lys o onjunto onlusions.

Más detalles

PLATÓN Fedón (74 a 83 d)

PLATÓN Fedón (74 a 83 d) 74a - Lo s, n fto -rsponió. PLATÓN 1 - Entons no ourr qu, auro on toos sos asos, la rminisnia s origina a partir osas smjants, y n otros asos tamién osas ifrnts? -Ourr. - Así qu, uano uno rura algo a partir

Más detalles

Reporte Nº: 05 Fecha: JULIO 2012. ANÁLISIS DE SITUACIÓN MIGRATORIA DE EXTRANJEROS DE NACIONALIDAD HAITIANA 1. DESCRIPCIÓN DEL REPORTE

Reporte Nº: 05 Fecha: JULIO 2012. ANÁLISIS DE SITUACIÓN MIGRATORIA DE EXTRANJEROS DE NACIONALIDAD HAITIANA 1. DESCRIPCIÓN DEL REPORTE Rport Nº: 05 Fcha: JULIO 2012. ANÁLISIS DE SITUACIÓN MIGRATORIA DE EXTRANJEROS DE NACIONALIDAD HAITIANA 1. DESCRIPCIÓN DEL REPORTE El prsnt inform tin como objtivo spcífico stablcr los movimintos migratorios

Más detalles

última pudiera alcanzar no merecía estimación positiva, si ese poder no era justo.

última pudiera alcanzar no merecía estimación positiva, si ese poder no era justo. PLATÓN GORGIAS INTRODUCCIÓN El Gorgias s un iálogo onsiralmnt más largo qu los qu l prn n la sri ronológia. Dntro toa la ora platónia s l uarto n xtnsión. Su strutura s istinta la qu prsntan los iálogos

Más detalles

En un grafo se puede recorrer la información de diferentes maneras para llegar de un punto a otro.

En un grafo se puede recorrer la información de diferentes maneras para llegar de un punto a otro. CAMINOS Y CIRCUITOS En un grfo s pu rorrr l informión ifrnts mnrs pr llgr un punto otro. Cmino Ciruito (Cilo) Ciruito simpl longitu n Cmino simpl longitu n ulquir suni noos n l qu pr son ynts. Es un mino

Más detalles

ALELUYA. D A Bmi F#mi ALELUYA, ALELU ALELUYA G D A ALELUYA, ALELUYA. D A Bmi F#mi ALELUYA, ALELU ALELUYA, G D A D ALELUYA, ALELUUUYA SANTO

ALELUYA. D A Bmi F#mi ALELUYA, ALELU ALELUYA G D A ALELUYA, ALELUYA. D A Bmi F#mi ALELUYA, ALELU ALELUYA, G D A D ALELUYA, ALELUUUYA SANTO NTR UNTS VS --0 1---3-3-3 1---5-5 1 3 0 --1---3---5-5-5---3---6-6---3---5---1 UNTS VS SINO NIÑO T R ON MIS VRSOS T I QU T MB //POO POO ON L TIMPO mi OLVINOM TI mi POR MINOS QU S LJN M PRI// HOY H VULTO

Más detalles

Platón CÁRMIDES INTRODUCCIÓN

Platón CÁRMIDES INTRODUCCIÓN Platón CÁRMIDES INTRODUCCIÓN Como otros iálogos Platón, l Cármis s un punto tmporalia n la larga inaaaa historia la filosofía platónia. Vin l isurso a rposars n l Cármis, a aquirir prsnia, spués una atalla,

Más detalles

INSTITUTO TECNOLÓGICO DE NUEVO LEÓN

INSTITUTO TECNOLÓGICO DE NUEVO LEÓN INVSTIAION OPRAIONS II LAORATORIO RS RSULVA LOS SIUINTS PROLMAS POR L MTOO FLUJO MAXIMO 1.- SUNO OIL QUIR NVIAR (POR HORA) LA MAXIMA ANTIA PTROLO POR UN OLOUTO S L NOO SO AL NOO SI. L PTROLO TIN QU PASAR

Más detalles

Reguladores de compensación

Reguladores de compensación Rgulaors compnsación Dfinimos la salia saa para l sistma m D N La función transfrncia gnraliaa pos un rtaro ao por m. n n n q q q q A a a a b b b b G 0 0 Conicions: 0 q b, timpo murto la planta, G tin

Más detalles

Diapositiva Texto Mus. 1 a

Diapositiva Texto Mus. 1 a El Ait Oliva Diapositiva Txto Mus 1 a Título 2 El ait oliva ha vnio utilizános s époas rmotas. La lyna atribuy l orign l olivo a la iosa Palas Atna. a Dibujo Palas y Posión 3 Existn rstos ánoras grigas,

Más detalles

DIOS MANDA LLUVIA DIOS MANDA LA LLUVIA DERRAMA DE TU ESPÍRITU DIOS MANDA LA LLUVIA DERRAMA DE TU ESPÍRITU

DIOS MANDA LLUVIA DIOS MANDA LA LLUVIA DERRAMA DE TU ESPÍRITU DIOS MANDA LA LLUVIA DERRAMA DE TU ESPÍRITU IOS MANA LLUVIA IOS MANA LA LLUVIA ERRAMA E TU ESPÍRITU ENVÍA HOY TU UEO SANA MIS HERIAS SALVAME SEÑOR IOS MANA LA LLUVIA ERRAMA E TU ESPÍRITU ENVÍA HOY TU UEO SANA MIS HERIAS 7 RESTAURAMÉ SEÑOR Bm MANA

Más detalles

Platón LISIS INTRODUCCIÓN

Platón LISIS INTRODUCCIÓN LIBROot.om Platón LISIS INTRODUCCIÓN Antrior proalmnt al Cármis, l Lisis prsnta, sin margo, por su strutura y amintaión rasgos omuns 1. Tamién, por su ontnio, l Lisis stá próximo a un iálogo la maurz Platón,

Más detalles

Árboles binarios. Árbol: definición. Árbol (del latín arbor oris):

Árboles binarios. Árbol: definición. Árbol (del latín arbor oris): Árol: iniión Árols inrios Árol (l ltín ror oris): Plnt prnn, trono lñoso y lvo, qu s rmii irt ltur l sulo. (otrs, vr Rl Ami Espñol ) Frno Guii Polno Esul Innirí Inustril Pontiii Univrsi Ctóli Vlpríso,

Más detalles

LEYENDO UN CUENTO. Cinco cuentos para leer en voz alta. Autor: Antonio Pons

LEYENDO UN CUENTO. Cinco cuentos para leer en voz alta. Autor: Antonio Pons LEYENDO UN CUENTO Cinco cuentos para leer en voz alta. Autor: Antonio Pons Hoy, vamos a leer cuentos en voz alta, dijo el maestro. Pero si hoy tocan mates, pensé yo enfadado. El resto de los niños gritaron

Más detalles

MOVIMIENTO VIBRATORIO Y VELOCIDAD TÉRMICA DE LOS ELECTRONES

MOVIMIENTO VIBRATORIO Y VELOCIDAD TÉRMICA DE LOS ELECTRONES MOVIMINO VIRAORIO Y VLOCIDAD ÉRMICA D LOS LCRONS M. Lópz-Garía Obsrando dsd l undo arosópio l oiinto d una partíula y spífiant l d un ltrón, podríaos onluir qu tin un oiinto rtilíno o uro y qu la traytoria

Más detalles

Platón LAQUES INTRODUCCIÓN

Platón LAQUES INTRODUCCIÓN Platón LAQUES INTRODUCCIÓN El Laqus prsnta las aratrístias los iálogos la primra époa Platón: xtnsión rv, strutura ramátia snilla, final aporétio, y isusión sor un tma étio 1. Aquí s trata intntar finir

Más detalles

GRACIAS DE TU AMOR HAS DERRAMADO EN MI CORAZÓN NO SABRÉ AGRADECERTE LO QUE HAS HECHO POR MÍ

GRACIAS DE TU AMOR HAS DERRAMADO EN MI CORAZÓN NO SABRÉ AGRADECERTE LO QUE HAS HECHO POR MÍ RACIAS M HAS TOMADO N TUS BRAZOS Y M HAS DADO SALVACIÓN D TU AMOR HAS DRRAMADO N MI CORAZÓN NO SABRÉ ARADCRT LO QU HAS HCHO POR MÍ SOLO PUDO DART AHORA MI CANCIÓN A Bm D, RACIAS, RACIAS SÑOR A RACIAS MI

Más detalles

ITAM Derechos Reservados. La reproducción total o parcial de este artículo se podrá hacer si el ITAM otorga la autorización previamente por escrito.

ITAM Derechos Reservados. La reproducción total o parcial de este artículo se podrá hacer si el ITAM otorga la autorización previamente por escrito. TRASÍMACO Platón Rsumn: José Sa Ayu ofr una trauión frsa l famoso primr liro la Rpú lia Platón, n l ual Sórats ialoga on Trasímao, l alonio, sor si la finiión justiia, omo l intrés l más furt, s la óptima.

Más detalles

ANÁLISIS DE LOS REGISTROS DE OBSERVACIÓN. 1. MOAL. I. ESCUELA GRANDE.

ANÁLISIS DE LOS REGISTROS DE OBSERVACIÓN. 1. MOAL. I. ESCUELA GRANDE. ANÁLISIS DE LOS REGISTROS DE OBSERVACIÓN. 1. MOAL. I. ESCUELA GRANDE. El mastro impart la matria d Física y al iniciar un tma rscata los sabrs prvios d los alumnos sobr l tma, como s mustra a continuación:

Más detalles

HISTÒRIA DE LA FILOSOFIA / Lectures Obligatòries / Curs

HISTÒRIA DE LA FILOSOFIA / Lectures Obligatòries / Curs HISTÒRIA DE LA FILOSOFIA / Lturs Oligatòris / Curs 2010-2011 1 Plató: La Rpúlia / 1ra. ltura 368a n la justiia aqullo por lo ual rsulta vntajosa n sí misma para l justo, mintras la injustiia prjuia al

Más detalles

Porque por gracia sois salvos por medio de la fe, y esto no de vosotros pues es don de Dios, no por obras para que nadie se gloríe Efesios 2:8,9

Porque por gracia sois salvos por medio de la fe, y esto no de vosotros pues es don de Dios, no por obras para que nadie se gloríe Efesios 2:8,9 Porque por gracia sois salvos por medio de la fe, y esto no de vosotros pues es don de Dios, no por obras para que nadie se gloríe Efesios 2:8,9 SÍ! NO! Somos salvos por Somos salvos por medio de la No

Más detalles

ESCRITOS POLITICOS DE PLATON

ESCRITOS POLITICOS DE PLATON DOCUMENTO ESCRITOS POLITICOS DE PLATON Alfonso Gómz-Loo L INTRODUCCION a pira angular l pnsaminto polítio Platón s la tsis qu l por sr jrio por quins posn una forma privilgiaa onoiminto, val ir, la tsis

Más detalles

Instrucciones de Windows para las impresoras conectadas localmente

Instrucciones de Windows para las impresoras conectadas localmente Página 1 7 Guía ontivia Instruions Winows para las imprsoras ontaas loalmnt Nota: Al instalar una imprsora ontaa loalmnt, si l CD Sotwar y oumntaión no amit l sistma oprativo, s utilizar l Asistnt para

Más detalles

Maruja, si, esa soy yo, una Maruja. Mi vida es normal, bonita,

Maruja, si, esa soy yo, una Maruja. Mi vida es normal, bonita, PRÓLOGO Soy un ama de casa muy corriente, sencilla y simple, así me describo yo, y algo dentro de mí me decía que tenía que escribir este libro. Todo empezó como una terapia para mí, hasta que me di cuenta

Más detalles

Matemáticas II Bloque VI Carlos Tiznado Torres

Matemáticas II Bloque VI Carlos Tiznado Torres Mtmátis II loqu VI rlos Tizno Torrs IRUNFERENI El írulo y l irunfrni son os ojtos gométrios qu hn llmo l tnión y hn sio l ojto stuio un grn númro mtmátios s timpos ntiguos, sino más grn utili práti pr

Más detalles

L204 DVD-ROM 1 Audio transcripts: Unidad 1

L204 DVD-ROM 1 Audio transcripts: Unidad 1 L204 DVD-ROM 1 Audio transcripts: Unidad 1 Tema 1 (Ruido de fondo en un bar) Carmen Carmen. Entrevistadora Carmen, y por qué decidiste inscribirte en estos cursos de la UNED? Carmen Pues porque es una

Más detalles

1 LIBRO DE 1º AÑO 3º

1 LIBRO DE 1º AÑO 3º 1 LIBRO DE 1º AÑO 3º 2 PRIMER AÑO DE CATEQUESIS FAMILIAR DE PRIMERA COMUNIÓN Curso 2012/2013 TEMAS CATEQUISTAS PADRES NIÑOS 1. Empieza la catequesis. En marcha. 2. La comunidad cristiana. 3. Os anuncio

Más detalles

9 TRASLACIONES, GIROS Y SIMETRÍAS EN EL PLANO

9 TRASLACIONES, GIROS Y SIMETRÍAS EN EL PLANO 9 TRSLINES, GIRS SIMETRÍS EN EL PLN EJERIIS PRPUESTS 9. ibuja un parallogramo y razona qué pars d vctors dtrminados por los vértics son quipolnts. Son quipolnts los qu son parallos y dl mismo sntido, y

Más detalles

Enfrentando Comportamientos Difíciles Usando el Sistema de Guía

Enfrentando Comportamientos Difíciles Usando el Sistema de Guía Enfrntando Comportamintos Difícils Usando l Sistma d Guía R s o u r c & R f r r a l H a n d o u t Agrsión Obsrvación - Prguntas Trata la niña d hacr contacto d una manra inapropiada? Está tratando d sr

Más detalles

368a. Oh, divino linaje que sois de Aristón el excelso!

368a. Oh, divino linaje que sois de Aristón el excelso! Esto, amigos míos, m par muy in iho. Pus vraramnt éis tnr algo ivino n vosotros si, no stano prsuaios qu la injustiia sa prfril a la justiia, sois mpro apas fnr tal moo sa tsis. Yo stoy sguro qu n ralia

Más detalles

LA ESTRELLA BONDADOSA (Dibujos y Texto: Rosama Baena Bernal)

LA ESTRELLA BONDADOSA (Dibujos y Texto: Rosama Baena Bernal) LA ESTRELLA BONDADOSA (Dibujos y Texto: Rosama Baena Bernal) PERSONAJES... UN PERRO COJO. UNA MARGARITA SIN PETALOS. UN JILGUERO CIEGO. UN GATO QUE TIEMBLA. LA LUNA Y EL SOL... Yo soy una estrella que

Más detalles

TEMAS 3-6: EJERCICIOS ADICIONALES

TEMAS 3-6: EJERCICIOS ADICIONALES TEMAS 3-6: EJERCICIOS ADICIONALES Asignatura: Economía y Mdio Ambint Titulación: Grado n cincias ambintals Curso: 2º Smstr: 1º Curso 2010-2011 Profsora: Inmaculada C. Álvarz Ayuso Inmaculada.alvarz@uam.s

Más detalles

III. FUNCIONES EXPONENCIALES Y LOGARÍTMICAS

III. FUNCIONES EXPONENCIALES Y LOGARÍTMICAS III. FUNCIONES EXPONENCIALES Y LOGARÍTMICAS.. FUNCIÓN EXPONENCIAL n Hmos stado manjando n st trabajo prsions dl tipo n dond s una variabl llamada bas n una constant llamada ponnt, si intrcambiamos d lugar

Más detalles

Resolver el examen muestra te ayudará a: Identificar cómo son las preguntas del examen. Estimar el tiempo que necesitas para resolverlo.

Resolver el examen muestra te ayudará a: Identificar cómo son las preguntas del examen. Estimar el tiempo que necesitas para resolverlo. Examen muestra Ob je ti vo Responder preguntas parecidas a las del examen de selección. Im por tan cia Resolver el examen muestra te ayudará a: Identificar cómo son las preguntas del examen. Saber cuántas

Más detalles

ACTIVIDADES PARA ALUMNOS. Tu amor

ACTIVIDADES PARA ALUMNOS. Tu amor ACTIVIDADES PARA ALUMNOS ESPAÑOL 1 Tu amor 1- Cultura y costumbres. Vocabulario. Sustantivos a- De la siguiente lista de palabras, subraya los sustantivos: Quiero mundo igual personas verdad ganas brillar

Más detalles

El don anónimo o la paradoja de Berta

El don anónimo o la paradoja de Berta El don anónimo o la paradoja de Berta A lo mejor opino malamente, pero lo que pasa que... si yo busco una mujer... y además si la busco de aquí medio, a lo mejor no se enteran en mi pueblo... Pero si yo

Más detalles

Análisis LR(0) Análisis LR(0) Análisis SLR(1) Análisis LR(0) Conflictos LR(0): introducción

Análisis LR(0) Análisis LR(0) Análisis SLR(1) Análisis LR(0) Conflictos LR(0): introducción Análisis LR() Conlictos LR(): introucción Cuano al construir la tala análisis LR() scrita n los puntos antriors no s pu consguir qu sa trminista (porqu n alguna casilla hay más una ión) irmos qu la gramática

Más detalles

Platón La República INTRODUCCIÓN POR MANUEL FERNANDEZ-GALIANO LA GÉNESIS DE «LA REPÚBLICA» 1. El título de la obra

Platón La República INTRODUCCIÓN POR MANUEL FERNANDEZ-GALIANO LA GÉNESIS DE «LA REPÚBLICA» 1. El título de la obra Platón La Rpúlia INTRODUCCIÓN POR MANUEL FERNANDEZ-GALIANO LA GÉNESIS DE «LA REPÚBLICA» 1. El título la ora El título on qu s ono st tratao no orrspon al original grigo Politía qu apar n Aristótls: la

Más detalles

LA OLA. Cinco cuentos para leer en voz alta. Autor: Antonio Pons

LA OLA. Cinco cuentos para leer en voz alta. Autor: Antonio Pons LA OLA Cinco cuentos para leer en voz alta. Autor: Antonio Pons Desde hace unos días cuando le tiro la pelota a Chispa, no sale corriendo a por ella para luego volver a traérmela. Los papás me han dicho

Más detalles

[ TALLER DE RADIO-TEATRO PARA JÓVENES] Guión de radiofónico Voces Mesoamericanas Acción con Pueblos Migrantes A.C.

[ TALLER DE RADIO-TEATRO PARA JÓVENES] Guión de radiofónico Voces Mesoamericanas Acción con Pueblos Migrantes A.C. Locutora: - Bueno, hombres, mujeres y todos los que están presente y los que están escuchando la radio vamos a escucharla historia niña que quiere estudiar. porque antes las niñas no tenían derecho a estudiar

Más detalles

Cuento. El perro de Paula. Andrés Graña Sánchez. Entonces Mario dijo: Vaya Puedo ir a tu casa para verlo?

Cuento. El perro de Paula. Andrés Graña Sánchez. Entonces Mario dijo: Vaya Puedo ir a tu casa para verlo? Cuento El perro de Paula Andrés Graña Sánchez Parte 1ª Un día, una niña llamada Paula, encontró un perro. Era marrón y pequeño, con poco pelo. Vamos, uno normal y corriente. Sin embargo, a Paula le gustó

Más detalles

MECÁNICA CUÁNTICA - RESUMEN

MECÁNICA CUÁNTICA - RESUMEN I..S BATRIZ D SUABIA Dto. Físia y Quíia MCÁNICA CUÁNTICA - RSUMN. La iótsis d Plank. n l año 9 Plank introdujo una nua iótsis ara tratar d xliar la radiaión itida or los uros alints. Sgún él al igual la

Más detalles

TEOREMAS DEL VALOR MEDIO., entonces existe algún punto c (a, b) tal que f ( c)

TEOREMAS DEL VALOR MEDIO., entonces existe algún punto c (a, b) tal que f ( c) TEOREMAS DEL VALOR MEDIO Torma d Roll Si f () s continua n [a, b] y drivabl n (a, b), y si f (, ntoncs ist algún punto c (a, b) tal qu Intrprtación gométrica: ist un punto al mnos d s intrvalo, n l qu

Más detalles

QUEREMOS CONOCER A JESÚS

QUEREMOS CONOCER A JESÚS QUEREMOS CONOCER A JESÚS 1 P unto de partida Nacemos de una familia 5 1 2 3 4 6 7 Observa a las personas que aparecen en el dibujo. Forman una familia. Qué relación de parentesco hay entre ellas? 1 y 6

Más detalles

Jesús es Mi mejor Amigo

Jesús es Mi mejor Amigo Jesús es Mi mejor Amigo 1) Empezar con la Señal de la Cruz y el Ave María o el Padrenuestro (en mímica cuando se lo sepan) 2) Canto Yo tengo un Amigo que Me Ama 3) Presentación, Cada uno dice su nombre

Más detalles

Lectura del santo evangelio según san Mateo

Lectura del santo evangelio según san Mateo 4 EVANGELIO Evangelio 1. Mateo 5, 1-12ª. Lectura del santo evangelio según san Mateo En aquel tiempo, al ver Jesús al gentío, subió a la montaña, se sentó, y se acercaron sus discípulos; y él se puso a

Más detalles

Problemas Resueltos. el radio de la órbita circular, y la energía tiene el valor GMm 2 = a GM. 0. Es decir, 2 T 4π. GMm

Problemas Resueltos. el radio de la órbita circular, y la energía tiene el valor GMm 2 = a GM. 0. Es decir, 2 T 4π. GMm Problmas sultos.0 Un satélit dscrib una órbita circular n torno a la Tirra. Si s cambia d rpnt la dircción d su vlocidad, pro no su módulo, studiar l cambio n su órbita y n su príodo. Al cambiar sólo la

Más detalles

ENTRENADORES PERSONALES Y FISIOTERAPEUTAS FISIOTERAPIA PARA HOTELES

ENTRENADORES PERSONALES Y FISIOTERAPEUTAS FISIOTERAPIA PARA HOTELES ENTRENADORES PERSONALES Y FISIOTERAPEUTAS FISIOTERAPIA PARA HOTELES www.loutrainrs.com/fisiotrapia 615 964 258 PRESENTACIÓN Lou Trainrs s una mprsa d Entrnaminto Prsonal, Fisiotrapia y Gstión Dportiva

Más detalles

Platón La República INTRODUCCIÓN POR MANUEL FERNANDEZ-GALIANO LA GÉNESIS DE «LA REPÚBLICA» 1. El título de la obra

Platón La República INTRODUCCIÓN POR MANUEL FERNANDEZ-GALIANO LA GÉNESIS DE «LA REPÚBLICA» 1. El título de la obra LIBROot.om Platón La Rpúlia INTRODUCCIÓN POR MANUEL FERNANDEZ-GALIANO LA GÉNESIS DE «LA REPÚBLICA» 1. El título la ora El título on qu s ono st tratao no orrspon al original grigo Politía qu apar n Aristótls:

Más detalles

En Mali, los Jalis son las personas encargadas de contar las historias de memoria, para que vayan pasando de generación en generación.

En Mali, los Jalis son las personas encargadas de contar las historias de memoria, para que vayan pasando de generación en generación. En Mali, los Jalis son las personas encargadas de contar las historias de memoria, para que vayan pasando de generación en generación. Malí Había una vez un Jefe de pueblo, que tenía muchos bienes, como

Más detalles

Juan el de la vaca. Esto había de ser un hombre que tenía un hijo y una vaca. La vaca era muy hermosa y el hijo algo tonto.

Juan el de la vaca. Esto había de ser un hombre que tenía un hijo y una vaca. La vaca era muy hermosa y el hijo algo tonto. Cuentos populares Juan el de la vaca Esto había de ser un hombre que tenía un hijo y una vaca. La vaca era muy hermosa y el hijo algo tonto. El padre lo mandó un día a vender la vaca, porque les hacía

Más detalles

EJERCICIOS RESUELTOS DE FUNCIONES REALES DE VARIABLE REAL

EJERCICIOS RESUELTOS DE FUNCIONES REALES DE VARIABLE REAL EJERCICIOS RESUELTOS DE FUNCIONES REALES DE VARIABLE REAL. Calcular los dominios d dfinición d las siguints funcions: a) f( ) 6 b) f( ) c) f( ) ln d) f( ) arctg 3 4 ) f( ) f) f( ) 5 g) f( ) sn 9 h) 4 4

Más detalles

www.planetalibro.com.ar Platón La República

www.planetalibro.com.ar Platón La República Platón La Rpúlia INTRODUCCIÓN POR MANUEL FERNANDEZ-GALIANO LA GÉNESIS DE «LA REPÚBLICA» 1. El título la ora El título on qu s ono st tratao no orrspon al original grigo Politía qu apar n Aristótls: la

Más detalles

Guiones para La Llamada y El Contacto

Guiones para La Llamada y El Contacto Guiones para La Llamada y El Contacto Tipos de llamadas y contactos: (1) Tibio: Contacto con personas conocidas como familia, amigos y amistades. (2) Frio: Contacto con desconocidos. -Ten cuidado de no

Más detalles

EL SAUCE QUE NO QUERÍA LLORAR

EL SAUCE QUE NO QUERÍA LLORAR EL SAUCE QUE NO QUERÍA LLORAR Basado en El sauce que no quería llorar, de Begoña Ibarrola, en Cuentos para sentir. Educar las emociones. Adaptación: Grupo de Trabajo Talleres para construir la igualdad.

Más detalles

UN CUENTO Autor desconocido

UN CUENTO Autor desconocido UN CUENTO Autor desconocido Este es un cuento sobre "Gente" llamada Todos", "Alguien", "Nadie" y "Cualquiera. Una vez había que hacer un trabajo importante y "Todos" estaban seguros de que Alguien lo iba

Más detalles

TALLER DE MÚSICA. Nombre:

TALLER DE MÚSICA. Nombre: 1 TALLER E MÚSIA SEPTIEMBRE 2010 Nombre: 1 ANIONES ANTIUAS 1 NO HAY IOS TAN RANE //No hay ios tan grande como tú, 7 No lo hay, no lo hay// //No hay ios que puede hacer s obras 7 como s que haces tú// //No

Más detalles

REPÚBLICA de Plató. Llibre II 368c - 376c. Oh, divino linaje que sois de Aristón el excelso!

REPÚBLICA de Plató. Llibre II 368c - 376c. Oh, divino linaje que sois de Aristón el excelso! REPÚBLICA Plató Llir II 368-376 368a X. Y yo, qu simpr haía amirao, s lugo, las ots naturals Glauón y Aimanto, n aqulla oasión sntí sumo lit al suhar sun palaras y xlamé: -No aría razón, oh, hrros s homr!,

Más detalles

+ I r@, r e + G [2] r IS normal r IS con expectativas. Cuadro 12.1 Función IS con expectativas

+ I r@, r e + G [2] r IS normal r IS con expectativas. Cuadro 12.1 Función IS con expectativas XII Exptativas n Maroonomía 49. El modlo IS-LM y las xptativas 49.1 Cómo amia la funión IS n prsnia d xptativas Sa un modlo onvnional: ` a = C +,T @ + I r@ + G [1] Dond l onsumo dpnd d la rnta ruta ()

Más detalles

DOMINGO XXIX ORDINARIO (B) DOMUND

DOMINGO XXIX ORDINARIO (B) DOMUND DOMINGO XXIX ORDINARIO (B) DOMUND Misioneros de la Misericordia 18 de octubre de 2015 (Se puede ambientar la iglesia con algún cartel del DOMUND de este año. O ir proyectando imágenes de las misiones.

Más detalles

MI MEJOR AMIGO. Pensamiento tema

MI MEJOR AMIGO. Pensamiento tema MI MEJOR AMIGO Pensamiento tema Jesús me ama y me ha preguntado si puede ser mi mejor amigo. Él quiere darme un regalo muy especial: la vida eterna. Yo lo acepto como mi mejor amigo; quiero vivir tan cerca

Más detalles

ENCENTRO NACIONAL DE JUVENILES 2015. CATEQUESIS PREVIA: ENCUENTRO nacional de JUVENILES 2015

ENCENTRO NACIONAL DE JUVENILES 2015. CATEQUESIS PREVIA: ENCUENTRO nacional de JUVENILES 2015 CATEQUESIS PREVIA: ENCUENTRO nacional de JUVENILES 2015 1 DESCUBRE TUS SUEÑOS! Jesús ha resucitado! Estamos viviendo los días después de la Pascua y queremos que Él nos siga contagiando de sus sueños,

Más detalles

de Mi Nada! En serio? Ándale, dinos qué tienes! No pasa nada si nos cuentas, nosotros somos tus amigos. Qué pasa Adrián? Es que hay un niño en

de Mi Nada! En serio? Ándale, dinos qué tienes! No pasa nada si nos cuentas, nosotros somos tus amigos. Qué pasa Adrián? Es que hay un niño en Orgulloso de Mi Nada! En serio? Ándale, dinos qué tienes! Qué pasa Adrián? No pasa nada si nos cuentas, nosotros somos tus amigos. Es que hay un niño en la práctica de futbol que no me deja en paz. Pero

Más detalles

REFLEXIÓN PARA LA REUNIÓN POR GRUPOS.

REFLEXIÓN PARA LA REUNIÓN POR GRUPOS. LECTURA DEL EVANGELIO: REFLEXIÓN PARA LA REUNIÓN POR GRUPOS. "Salió Jesús con sus discípulos hacia las aldeas de Cesarea de Filipo, y en el camino les preguntó: «Quién dice la gente que soy yo?». Ellos

Más detalles

9 TRASLACIONES, GIROS Y SIMETRÍAS EN EL PLANO

9 TRASLACIONES, GIROS Y SIMETRÍAS EN EL PLANO 9 TRSLINES, GIRS SIMETRÍS EN EL PLN EJERIIS PRPUESTS 9. ibuja un parallogramo y razona qué pars d vctors dtrminados por los vértics son quipolnts. Son quipolnts los qu son parallos y dl mismo sntido, y

Más detalles

Mientras, yo estoy aquí, en Alemania, escondido, hay muchas personas que continúan

Mientras, yo estoy aquí, en Alemania, escondido, hay muchas personas que continúan Refugiados, bienvenidos Mientras, yo estoy aquí, en Alemania, escondido, hay muchas personas que continúan sufriendo en la que en su momento, fue mi casa. Eso era lo que pensaba aquel pequeño inocente.

Más detalles

Flor amarilla: el cielo

Flor amarilla: el cielo 5 LA SANDÍA Y EL EVANGELIO Flor amarilla: el cielo Propósito: despertar en los niños un ardiente anhelo de llegar al cielo, la morada de nuestro Padre celestial, y enfatizar la gloriosa verdad de que Jesús

Más detalles

Azul o Rosa? Fernanda González Viramontes

Azul o Rosa? Fernanda González Viramontes Azul o Rosa? Fernanda González Viramontes Azul o Rosa? Fernanda González Viramontes 1 Hagamos que se escuchen nuestras ideas y pensamientos dando a conocer que las niñas y los niños somos iguales. 2 Hola

Más detalles

Números Racionales 1. INTRODUCCIÓN

Números Racionales 1. INTRODUCCIÓN Númros Rionls Título: Númros Rionls Trgt: PROFESORES DE MATEMÁTICAS Asigntur: Mtmátis Autor: Emilin Oliván Clz Lini n Mtmátis Prosor Mtmátis n Euión Sunri 1 INTRODUCCIÓN En l ominio intgri (DI) los númros

Más detalles

LIBRO DE 2º AÑO. nnnnnnnnhh 4º

LIBRO DE 2º AÑO. nnnnnnnnhh 4º 1 LIBRO DE 2º AÑO nnnnnnnnhh 4º 2 SEGUNDO AÑO DE CATEQUESIS FAMILIAR DE PRIMERA COMUNIÓN Curso 2012/2013 TEMAS Catequistas Padres Niños 1. La familia, pequeña iglesia. 2. El Reino de Dios se parece 3.

Más detalles

REFLEXIONES DE LOS ALUMNOS EN PRÁCTICAS SOLIDARIAS

REFLEXIONES DE LOS ALUMNOS EN PRÁCTICAS SOLIDARIAS REFLEXIONES DE LOS ALUMNOS EN PRÁCTICAS SOLIDARIAS Este proyecto nos enseña no solo a ser solidarios y mejores, sino también que los problemas hay que verlos de un modo optimista y que no debemos echarnos

Más detalles

MASCULINO-FEMENINO Perdón mujer, ya sé que debe ser FEMENINO-MASCULINO Las damas van primero.

MASCULINO-FEMENINO Perdón mujer, ya sé que debe ser FEMENINO-MASCULINO Las damas van primero. MASCULINO-FEMENINO Perdón mujer, ya sé que debe ser FEMENINO-MASCULINO Las damas van primero. Tomás Urtusástegui Octubre 2010 1 PERSONAJES: MUJER 1. MUJER 2. MUJER 3. MUJER 4. MUJER 5. MUJER 6. MUJER 7.

Más detalles

Resolución de problemas. Cómo resolver problemas?: una técnica simple de Hazlo tú. Versión Web GUÍAS DE AUTOAYUDA

Resolución de problemas. Cómo resolver problemas?: una técnica simple de Hazlo tú. Versión Web GUÍAS DE AUTOAYUDA www.catalogopublicidad.com GUÍAS DE AUTOAYUDA Afrontando las preocupaciones Aprende a programar actividades Aprende a relajarte La autoestima Resolución de problemas Concédete una oportunidad y cuídate

Más detalles

Desarrollado por Ricardo Soto De Giorgis. Desarrollado por Ricardo Soto De Giorgis Representación de Grafos Matriz de Adyacencia

Desarrollado por Ricardo Soto De Giorgis. Desarrollado por Ricardo Soto De Giorgis Representación de Grafos Matriz de Adyacencia . Grfos Un grfo s un onjunto puntos y un onjunto líns llms rists o ros, un ls uls un un punto llmo noo o vérti on otro. S rprsntn l onjunto vértis un grfo o G por V G V G = {,,,, El onjunto ros por A G

Más detalles

Qué pasa? 2. Vocabulario. Ejercicios. Ht Actualidades

Qué pasa? 2. Vocabulario. Ejercicios. Ht Actualidades PROGRAMNR 100100/r4 Atulis Qué ps? 2 Ht 2006 Voulrio ingrso inkomst l Dí los Murtos ll hlgons g (murto= vlin ö) numrosos mång, tlrik prsons myors älr (prsonr) volvr åtrvän hl on ll tl m hnn stá uso (hn)

Más detalles

PLATÓN BANQUETE APOLODORO, AMIGO

PLATÓN BANQUETE APOLODORO, AMIGO PLATÓN El Banqut BANQUETE APOLODORO, AMIGO 172a APOLODORO. - M par qu sor lo qu prguntáis stoy prparao. Pus prisamnt antayr suía a la iua s mi asa Falro 1 uano uno mis onoios, ivisánom por trás, m llamó

Más detalles